طبقه بندی دارایی های غیرجاری

در این مقاله اهمیت درک چارچوب ترازنامه، هدف از طبقه بندی حساب ها و چگونگی طبقه بندی سرفصل های حسابداری را بررسی می کنیم.
• اهمیت درک چارچوب ترازنامه:
هدف من از نوشتن مقاله ها بصورت سلسله وار، این است که باور طبقه بندی دارایی های غیرجاری دارم، برای حسابدار شدن و تحلیل تراکنش های مالی جهت ثبت اسناد، باید مفهوم و چارچوب معادله حسابداری و ترازنامه در ذهن حسابدار نشسته باشد، تا هر لحظه بتواند درست تحلیل کند و تراز معادله حسابداری را بر هم نزند.
به جدول زیر توجه کنید! این جدول، ترازنامه اظهارنامه مالیاتی است. بهتر است هر حسابداری این چارچوب را همیشه در ذهن خود داشته باشد و برای تحلیل تراکنش های مالی و ثبت اسناد حسابداری از آن بهره بگیرد. به این معنی که برای ثبت تراکنش مالی باید به ماهیت و طبقه آن حساب در ترازنامه توجه کنید و سند حسابداری شما همواره باید تراز باشد.
جدول شماره1- ترازنامه اظهارنامه عملکرد در نرم افزار اداره مالیات

• هدف از طبقه بندی حساب ها:
1. رعایت استانداردهای حسابداری
2. سهولت و دقت درتحلیل های طبقه بندی دارایی های غیرجاری مالی و ثبت اسناد حسابداری
3. تهیه گزارش ها و صورت های مالی بصورت خلاصه، دقیق و موثر
حسابداری از یک فرمول ساده (معادله حسابداری) شروع می شود، این فرمول طی کار و بر طبق کارکرد هر واحد تجاری به بخش های جزئی تر طبقه بندی می شود که اصطلاحاَ به آنها سرفصل های حسابداری می گویند. برای شروع کار حسابداری هر واحد تجاری، ابتدا به سراغ سرفصل های حسابداری بروید و آنها را تا سطح مورد نیاز آن مجموعه تفکیک و طبقه بندی کنید.
• چگونگی طبقه بندی سرفصل های حسابداری:
در اغلب واحد های تجاری حساب ها را در چهار سطح: گروه،کل،معین و تفضیلی طبقه بندی می کنند. در جدول بالا، حساب ها، در سطح گروه و کل در ترازنامه نشان داده شده است. اما برای ثبت اسناد حسابداری طبقه بندی حساب ها تا سطح معین اجباری است و تعدادی از حسابها را نیز (بسته به کار واحد تجاری) می توانید تا سطح تفضیلی طبقه بندی کنید.
گروه حساب ها :
بالاترین سطح در سرفصل های حسابداری گروه حساب ها هستند، که شامل:1- دارایی های جاری 2- دارایی های غیر جاری 3- بدهی های جاری 4- بدهی های غیر جاری 5- حقوق صاحبان سهام می باشند. همچنین گروه حساب های 6- فروش و درآمدها 7- هزینه ها 8- بهای تمام شده کالای فروش رفته، که در ترازنامه درزیر گروه طبقه بندی دارایی های غیرجاری حقوق صاحبان سهام ،حساب کل سود(زیان) انباشته محاسبه و نشان داده می شوند، در طبقه بندی حسابها در سطح گروه لحاظ می شوند، و آخرین گروه، 9- حساب های انتظامی هستند که در ترازنامه نمی آیند اما در حسابداری طبقه ای را به آن اختصاص می دهند، زیرا این حساب ها تعهدات غیرمالی(مانند ضمانت نامه ها، سفته ها و. ) واحد تجاری به دیگران و دیگران به واحد تجاری را نشان می دهند و بویژه برای گزارشات و تصمیمات مدیریتی و درون مجموعه ای، پرکاربرد و دارای اهمیت هستند.
حساب های کل:
در این سطح، طبقه بندی کلی در حساب ها صورت می گیرد و باید به درستی در زیرشاخه گروه مربوطه قرار گیرند. همچنین تمام این حساب ها باید در دفاتر قانونی، که به آن دفتر کل می گویند، بصورت کامل ثبت و به اداره دارایی ارائه شود. این حساب ها شامل: موجودی نقد و بانک، حساب ها و اسناد دریافتنی، موجودی مواد و کالا، حسابها و اسناد پرداختنی، جاری شرکا، سرمایه، سود(زیان انباشته)، و. می باشند.
حساب های معین:
در این سطح، جزئیات بیشتر مشخص می شوند و به شرح حسابهای کل کمک می کنند، بنابراین هر حساب معین باید به دقت در زیرشاخه کل مربوطه قرار گیرد. گزارش حسابهای معین بیشتر کاربرد درون سازمانی دارد. این حساب ها شامل: موجودی صندوق، موجودی بانک ها، بدهکاران تجاری، اسناد دریافتنی نزد صندوق، انبار قطعات، بستانکاران تجاری، اسناد پرداختنی، جاری هر یک از شرکا، سرمایه هر یک از شرکا، تعدیلات سنواتی و. می باشند.
حساب های تفضیلی:
در این سطح، جزئیات حساب های معین بیشتر مشخص می شوند. با وجود اینکه طبقه بندی در این سطح کاملا اختیاری است اما اغلب حسابداران برای تعدادی از حساب هایشان در این سطح نیز طبقه بندی انجام می دهند تا هم با دقت و سرعت بهتری اسناد را ثبت کنند و هم در تصمیم های راهبردی واحد تجاری از آن بهره ببرند. بعضی از حساب ها که اصطلاحاَ تفضیل خور هستند مانند:بانک ها به تفکیک سپرده های بانکی در هر بانک، بدهکاران به تفکیک نام اشخاص حقیقی و حقوقی، بستانکاران به تفکیک نام اشخاص حقیقی و حقوقی، حقوق کارکنان به تفکیک نام پرسنل، و.

صورت های مالی در حسابداری

صورت‌های مالی گزارش‌های استانداردی از وضعیت مالی شرکت در یک دوره مشخص هستند و هدف از گزارشگری مالی بازنمایی اطلاعات خلاصه‌شده و طبقه‌بندی‌شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری، به گونه‌ای که برای دامنه گسترده‌ای از استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی سودمند واقع شود.

انواع صورت‌های مالی

الف) صورت‌های مالی اساسی

1. ترازنامه شامل : *دارایی‌ها(سمت راست ترازنامه) *بدهی‌ها *حقوق صاحبان سهام(سمت چپ ترازنامه)
2. صورت سود و زیان
3. صورت جریان وجوه نقد

ب) یادداشت‌های توضیحی همراه صورت‌های مالی

آخرین تغییرات صورتهای مالی (ترازنامه)

دارایی های جاری:

• در ترازنامه جدید سرفصل حسابها و اسناد دریافتنی تجاری و غیرتجاری ایجاد شده که در ترازنامه قدیم در قالب دو سرفصل حساب ها و اسناد دریافتنی تجاری و سایر حساب ها و اسناد دریافتنی تجاری بود.
• عنوان سرفصل سفارشات و پیش پرداخت ها در ترازنامه قدیم به سرفصل پیش پرداختها تغییر یافته است.
• حساب دارایی های نگهداری شده برای فروش، به عنوان آخرین طبقه از دارایی های جاری در صورتهای مالی جدید ایجاد گردیده است.

دارایی های غیرجاری:

• در ترازنامه جدید و در طبقه فوق سرفصل دریافتنی های بلندمدت به عنوان اولین قدم ایجاد گردیده که در ترازنامه قدیم این سرفصل وجود نداشته است.
• حساب سرمایه گذاری بلندمدت که در ترازنامه قدیم ما قبل آخرین قلم یعنی سرفصل سایر دارائیها درج میگردید در ترازنامه جدید به عنوان دومین قلم از اقلام دارائیهای غیرجاری طبقه بندی شده است.
• حساب سرمایه گذاری در املاک به عنوان سومین قلم ایجاد گردیده که قبلا نبوده است.
• دارایی های نامشهود و سپس دارایی های ثابت مشهود در ترازنامه جدید درج گردیده که در ترازنامه قدیم ابتدا دارایی های ثابت مشهود ثبت و سپس دارایی های نامشهود نشان داده شود.

بدهی های جاری:

• همانند دارایی های جاری در این قسمت نیزحسابها و اسناد پرداختنی تجاری و سایر حسابها و اسناد پرداختنی که به ترتیب اولین و دومین قلم را در قسمت مربوطه در ترازنامه قدیم تشکیل می دادند، در ترازنامه جدید تحت عنوان پرداختنی های تجاری و غیرتجاری به صورت یک قلم واحد درج گردیده است.
• حساب مالیات پرداختنی در ترازنامه جدید ایجاد گردیده و حساب ذخیره مالیات حذف شده است.
• حساب سود سهام پرداختنی که در ترازنامه قدیم قلم ماقبل آخر طبقه بدهی جاری بوده است در ترازنامه جدید بعد از حساب مالیات پرداختنی درج شده است.
• حساب تسهیلات مالی بعد از سود سهام پرداختنی در ترازنامه جدید ذکر شده که ترازنامه قدیم، حساب تسهیلات مالی دریافتی بوده و آخرین قلم از بدهی های جاری را تشکیل می داده است.
• حساب ذخایر در ترازنامه جدید ایجاد گردیده که طبق یادداشتهای پیوست طبقه بندی دارایی های غیرجاری میتواند شامل ذخیره تضمین محصول، گارانتی و نظایر آن باشد.
• حساب پیش دریافتها ددر ترازنامه جدید بعد از ذخایر و قلم ماقبل آخر در طبقه فوق میباشد در صورتیکه در ترازنامه قدیم بعنوان سومین قلم بوده است.
• حساب بدهی های مرتبط با دارایی های نگهداری شده برای فروش آخرین طبقه در قسمت بدهی هاهی جاری در ترازنامه جدید که این حساب قبلا وجود نداشته است.

بدهیهای غیرجاری:

• حسابها و اسناد پرداختنی بلندمدت در ترازنامه قدیم، به حساب پرداختنی های بلندمدت تغییر عنوان داده است.
• حساب تسهیلات مالی دریافتی بلندمدت در ترازنامه قدیم با حذف کلمه دریافتی، به حساب تسهیلات مالی بلندمدت در ترازنامه جدید تبدیل شده است.

حقوق صاحبان سهام:

• در قسمت حقوق صاحبان سهام ترازنامه قدیم، مقابل حساب سرمایه و داخل پرانتز تعداد سهم و مبلغ هر سهم پرداخت شده درج می گردید، لیکن در ترازنامه جدید صرفا حساب سرمایه ثبت و در یادداشتهای همراه اطلاعات مربوط به تعداد و مبلغ هر سهم ذکر میگردد.
• حساب افزایش سرمایه در جریان بعنوان دومین قلم ایجاد گردیده که مربوط به افزایش سرمایه واحد تجاری بوده که افزایش مذکور به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده، لیکن مراحل ثبت آن در جریان بوده ضمن اینکه این حساب در ترازنامه قدیم وجود نداشته است.
• حساب اندوخته صرف سهام در ترازنامه جدید ایجاد گردیده که مربوط به مابه التفاوت مبلغ فروش و مبلغ اسمی سهام منتشره و فروش رفته بابت افزایش سرمایه میباشد.
• حساب مازاد تجدید ارزیابی دارایی ها بعد از حساب های اندوخته ای در ترازنامه جدید ایجاد گردیده و در ترازنامه قدیم این حساب ذکر نشده است.
• حساب تفاوت تسعییر از عملیات خارجی مربوط به واحدهای تجاری که دارای واحدهای مستقر در خارج از کشور هستند، که بعنوان قلم ما قبل آخردر قسمت حقوق صاحبان سهام ترازنامه جدید ایجاد شده است.

نحوه ي تهيه و تنظيم صورتهاي مالي از روي مدارك ناقص

بسياري از موسسات كوچك از سيستم حسابداري يك طرفه سنتي استفاده مي كنند اين گونه موسسات براي تهيه صورت هاي مالي يا اظهارنامه ي مالياتي از حسابداران كمك مي گيرند و حسابداران با بررسي اسناد موجود و پرس و جو اطلاعات لازم را كسب و بر مبناي سيستم حسابداري دو طرفه يعني معادله اساسي حسابداري صورتهاي مالي را تنظيم مي كنند.

در زير معادله اساسي حسابداري را مشاهده مي كنيد:

دارايي = بدهي + حقوق صاحب(صاحبان) سهام

تهيه و تنظيم ترازنامه از روي مدارك ناقص:

در طبقه بندی دارایی های غیرجاری شرکت های حسابداری كه از سيستم حسابداري يك طرفه سنتي استفاده مي شود، برخي اطلاعات اساسي مانند دريافت هاي نقدي، چك هاي صادر شده ،مبالغي كه بايد به بستانكاران پرداخت شود يا مبالغي كه بايد از بدهكاران دريافت شود در مكان هاي مختلف ثبت طبقه بندی دارایی های غیرجاری مي شود.
براي مثال مبلغ نقدينگي را مي توان از شمارش موجودي صندوق و صورت حساب بانك (پرينت حساب) تعيين كرد. مبلغ حساب هاي دريافتني از تلخيص صورت حسابهاي دريافت نشده ي فروش(سياهه)مشخص مي گردد.يا مبلغ چك هاي صادر شده مي تواند از دسته چك مشخص شود.موجودي هاي جنسي مي تواند از طريق شمارش تعيين و بر اساس سياهه هاي خريد (صورت حسابهاي خريد) قيمت گذاري شود.بهاي تمام شده دارايي هاي غير جاري نيز مي تواند به همين نحود تعيين گردد. مبلغ بستانكاران طبقه بندی دارایی های غیرجاری مي تواند از تلخيص سياهه هاي پرداخت نشده خريد و صورت حسابهاي ماهانه فروشندگان مشخص شود. با استفاده از مدارك مزبور و ساير منابع اطلاعاتي ترازنامه اين گونه موسسات در هر تاريخي مي تواند معين شود. بدين ترتيب كه پس از تعيين بدهي ها و دارايي ها، مبلغ حقوق صاحب(صاحبان) سرمايه از طريق معادله اساسي حسابداری كه در بالا ذكر شد به دست مي آيد.

نوشته‌های مرتبط

مراحل اعتراض به برگه تشخیص مالیاتی

در این مطلب قصد داریم نحوه اعتراض به برگه تشخیص مالیاتی را بررسی کنیم، ابتدا مالیات های ابزاری و. ادامه مطلب

چگونگی ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺪﻫﯽ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﺷﺮﮐﺖ

ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺪﻫﯽ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﺷﺮﮐﺖ با توجه به ﻣﺎﺩﻩ ۱۲۲ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﻨﺠﻢ ﺗﻮﺳﻌﻪ:‏« ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺣﻘﻮﻗﯽ. ادامه مطلب

محاسبه مالیات مودیان حقیقی و حقوقی

روال محاسبه مالیات مودیان حقیقی و حقوقی را در این متن بررسی می کنیم. در طبقه بندی سازمان امور. ادامه مطلب

نرخ مالیات بر درآمد

گروه هایی که مشمول پرداخت مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی و مالیات بر درآمد حقوقی هستند:کلیه حقوق‌بگیران، اصناف،. ادامه مطلب

اختلافات مالياتی و مراحل رسيدگی به آن ها

اختلافات مالیاتی به معنای ایجاد دوگانگی بین مودیان مالیاتی و سازمان امور مالیاتی است. پس از آن که مودیان. ادامه مطلب

محاسبه مالیات بر ارزش افزوده خرید و فروش

ارزش افزوده به زبان ساده عبارت است از ارزشی که در هر مرحله از تولید بر یک کالا افزوده. ادامه مطلب

متمم مالیاتی چیست و چه زمانی صادر می گردد؟

مطابق با ماده ۱۵۷ قانون مالیات های مستقیم مرور زمان مالیاتی ۵ سال است. سازمان امور مالیاتی در هر. ادامه مطلب

مالیات غیرعادلانه چیست؟

مفاهیمی از "مالیات غیرعادلانه" در ماده ۲۵۱ مکرر قانون مالیات های مستقیم؛به دلیل وجود هر یک از این موارد. ادامه مطلب

مالیات تراکنش های بانکی اشخاص

مالیات تراکنش های بانکی اشخاص با توجه به ابلاغیه مهم مورخ ۵/ ۲/ ۱۴۰۰ معاون درآمدهای مالیاتی سازمان امور. ادامه مطلب

مالیات بر درآمد اتفاقی

مالیات بر درآمد اتفاقی، مالیاتی است که شما از درآمدهای نقدی و غیر نقدی بلاعوض و یا دریافت جایزه،. ادامه مطلب

نکته‌های مهم «طبقه‌بندی اقلام ترازنامه» رشته حسابداری دوازدهم

نکته‌های مهم «طبقه‌بندی اقلام ترازنامه» از پودمان چهارم درس دانش فنی تخصصی رشته حسابداری دوازدهم هنرستان

نکته‌های مهم «طبقه‌بندی اقلام ترازنامه» از پودمان چهارم درس دانش فنی تخصصی رشته حسابداری دوازدهم هنرستان

پودمان 4: صورت‌های مالی

طبقه‌بندی اقلام ترازنامه

در ترازنامه طبقه‌بندی شده، دارایی‌ها به جاری و غیرجاری تقسیم می‌شوند.

در ایران ارائه دارایی‌ها و بدهی‌ها به ترتیب نقدینگی رایج‌تر است.

در ترازنامه معمولا:

دارایی‌ها به ترتیب کاهش نقدینگی،

بدهی‌ها بر اساس تاریخ سررسید

و حقوق صاحبان سهام بر حسب کاهش بقا

طبقه‌بندی و گزارش می‌شوند.

دارایی‌های جاری: موجودی نقد و دارایی‌های که انتظار می‌رود در یک‌سال، به وجه نقد تبدیل، فروخته یا به مصرف برسند. مانند حساب‌های دریافتنی، موجودی کالاها،‌ پیش‌پرداخت‌ها و . . . دارایی جاری معمولاً به ترتیب کاهش نقدینگی در ترازنامه طبقه‌بندی می‌شوند.

دارایی‌های غیرجاری: دارایی‌هایی که مؤسسه قصد نگه‌داری و استفاده از آن‌ها را برای سال‌های طولانی دارد. مانند زمین، ساختمان، اثاث اداری و .

بدهی‌های جاری: تعهداتی که انتظار می‌رود حداکثر طی یک‌سال آتی از محل دارایی‌های جاری یا ایجاد بدهی جاری دیگر، تسویه یا بازپرداخت شوند. مانند حساب‌های پرداختنی، مالیات، پیش‌دریافت‌ها و .

بدهی‌های غیرجاری: تعهداتی که انتظار نمی‌رود طی یک سال از محل دارایی‌های جاری یا ایجاد بدهی‌ جاری دیگر، تسویه یا بازپرداخت شوند. مانند اوراق قرضه پرداختنی و . . .

دارائی های جاری و غیر جاری

دارائیهای جاری عبارت است از موجودی نقد و سایر دارائیهایی که به طور معقول انتظار می رود ظرف یک سال به وجه نقد تبدیل شود،
به فروش رود یا مصرف شود.

اقلام دارائیهای جاری معمولا به ترتیب کاهش نقدینگی در ترازنامه طبقه بندی می شوند. مانند، موجودی نقد، موجودی کالا، سرمایه گذاریهای کوتاه مدت.

استفاده از کد ” ۱ ” در هنگام طراحی کدینگ در نرم افزار های حسابداری برای دارایی های جاری توصیه می گردد.

کد گروه	عنوان گروه	نوع حساب
۱	داراییهای جاری	ترازنامه ای
۲	داراییهای غیرجاری	ترازنامه ای
۳	بدهیهای جاری	ترازنامه ای
۴	بدهیهای غیرجاری	ترازنامه ای
۵	حقوق صاحبان سرمایه	ترازنامه ای
۶	درآمدها	سود و زیانی
۷	بهای تمام شده	سود و زیانی
۸	هزینه ها	سود و زیانی
۹	حسابهای انتظامی	انتظامی

دارائیهای غیر جاری:

دارائیهای بلند مدت به اقلامی از دارایی گفته می شود که موسسه قصد نگهداری و استفاده از آنها برای سالهای متمادی دارد: مانند
زمین، ساختمان، ماشین آلات. دارائیهای بلند مدت را دارائیهای ثابت نیز می گویند.

استفاده از کد ” ۲ ” در هنگام طراحی کدینگ در نرم افزار های حسابداری برای دارایی های غیرجاری توصیه می گردد.

با ترازنامه بیشتر آشنا شویم

چکیده مقاله قبل: در بخش تحلیل ترازنامه و دارایی و بدهی و حقوق صاحبان سهام شرکت ها به صورت های مالی اساسی شرکتها به ترازنامه پرداختیم. همانطور که گفته شد، ترازنامه یا صورت وضعیت مالی شرکتها، اطلاعات خلاصه شده در خصوص منابع اقتصادی(دارایی ها)، تعهدات اقتصادی(بدهی ها) و تفاوت این دو را که بیانگر حقوق مالکین است را در لحظه ای از زمان ارائه می دهد. در ترازنامه همیشه یک معادله وجود دارد؛ مجموع دارایی های شرکت برابر است با مجموع بدهی و حقوق صاحبان سهام شرکتها.

آشنایی بیشتر با ترازنامه

در این بخش از مقالات تصمیم داریم تا به صورت مفصل تر و با جزئیات بیشتری با ترازنامه آشنا شویم. چرا که برای تحلیل ترازنامه شما باید آن را به خوبی بشناسید.

قبل از اینکه شروع کنیم لازم است که بدانید ساختار ترازنامه در همه صنایع یکی است. یعنی ترازنامه در همه شرکت های ایرانی به یک شکل(دارایی سمت راست و بدهی و حقوق صاحبان سهام در سمت چپ) و به شکل T بزرگ می باشد. اما در انتها به جزئیاتی اشاره خواهیم نمود که ترازنامه ممکن است از صنعتی به صنعت دیگر دارای اختلاف هایی نیز باشد.

تصویر زیر که نمونه ای از یک ترازنامه شرکت تولیدی است را مشاهده نمایید:

دارایی های جاری و دارایی های غیرجاری

در سمت راست ترازنامه، دارایی های شرکت نشان داده می شود که به دو بخش دارایی های جاری و دارایی های غیرجاری(دارایی های ثابت) تقسیم می شوند. مهمترین عاملی که دارایی ها را به این دو بخش تقسیم می کند متغیر زمان است. به عبارتی، اگر انتظار رود که دارایی های یک شرکت طی کمتر از یکسال به وجه نقد یا دارایی دیگر تبدیل شود، در دسته دارایی های جاری و اگر انتظار بر این باشد که بیش از یکسال(یا چرخه عملیاتی) زمان نیاز باشد که دارایی به وجه نقد یا دارایی دیگر تبدیل شود، در دسته دارایی های غیرجاری یا دارایی ثابت گنجانده می شود.

برای روشن شدن این موضوع به دو مثال می پردازیم. موجودی نقد (شامل حساب بانکی یا تنخواه) جزء دارایی جاری به حساب می آید. چرا که وجه نقد هستند. اما دارایی های ثابت مشهود(شامل زمین و ساختمان شرکت) جزء دارایی های غیرجاری به حساب می آیند. چرا که انتظار میرود یکسال دیگر هم این دارایی ها به وجه نقد تبدیل نشوند و مدیریت تصمیمی به فروش این داراییها ندارد.

دارایی های جاری

همانطور که گفتیم، دارایی جاری شامل دارایی هایی می شود که انتظار می رود طی کمتر از یکسال به وجه نقد تبدیل خواهد شد.

شامل وجوه نقدی است که به صورت ریالی و ارزی در صندوق، تنخواه و حساب بانکی شرکت وجود دارند.

این سرفصل شامل سرمایه گذاری در اوراق مشارکت و … است.

شامل مطالبات شرکت از مشتریان می باشد. دریافتی های تجاری مطالبات شرکت بابت عمدتاً فروش محصول خود است اما دریافتنی غیرتجاری مرتبط با مطالبات شرکت از افرادی غیر از خریداران محصولات خود می باشد.(مانند فروش نسیه ساختمان شرکت)

شامل مواد اولیه خریداری شده، کالای(محصول) نیمه ساخته و کالای ساخته شده است.

مبلغی که بابت دریافت خدمات به کارفرما یا پیمانکار قبل از انجام کار پرداخت می شود(بیعانه پرداختی)

دارایی های غیرجاری

دارایی های جاری، شامل دارایی های بلندمدت شرکت می باشد که در فرایند عملیات شرکت مورد استفاده قرار می گیرند و بر اساس انتظار شرکت طی یکسال آتی به نقد تبدیل نمی شوند.

مانند خرید سهام عمده یک شرکت

دارایی ها در طبقه بندی دیگری به دو دسته مشهود و نامشهود طبقه بندی می شوند. دارایی مشهود قابل مشاهده است. مانند زمین و ساختمان و ماشین آلات اما دارایی نامشهود قابل رویت و مشاهده نیست. مانند سرقفلی و حق امتیاز.

بدهی های جاری و بدهی های غیرجاری

در سمت چپ ترازنامه بدهی های شرکت نمایش داده می شود. منظور از بدهی، طلب دیگران از شرکت است. بدهی ها به دو بخش تقسیم می شوند: بدهی های جاری و بدهی های غیرجاری. بدهی های جاری منظور تعهداتی است که شرکت انتظار دارد تا یکسال آتی تسویه می شوند. بدهی غیرجاری شامل تعهداتی می باشند که سررسید و انتظار شرکت مبنی بر این است که بیش از یکسال تا تسویه آنها باقی مانده است.

بدهی های جاری

• پرداختنی های تجاری و غیرتجاری

عمدتاً شامل بدهی های شرکت به تأمین کنندگان مواد اولیه و دستگاه ها و تجهیزات شرکت

مالیاتی که شرکت ها به سازمان مالیات بایت عملکرد و … بدهکارند.

سود سهامی(DPS) که در مجمع تقسیم و هنوز به حساب سهامداران واریز نگردیده است.

وام و تسهیلاتی که شرکت از بانک دریافت نموده است.

برخلاف پیش پرداخت ها، این سرفصل گویای دریافت بیعانه از طرف مشتریک شرکت برای فروش کالا یا خدمات می باشد.

حقوق صاحبان سهام

بیانگر حق و حقوق مالی سهامداران و صاحبان شرکت از دارایی های شرکت است. اگر شرکت از محل دارایی های خود، بدهی ها را تسویه نماید آنچه باقی می ماند حقوق صاحبان سهام نام دارد.

سرمایه شرکت توسط مالکین و سهامداران تهیه می شود. ارزش اسمی هر سهم(۱۰۰۰ریال) ضربدر تعداد سهام شرکت برابر با سرمایه شرکت ها می باشد.

بر اساس قانون، شرکتها ۵% سود خالص دوره خود را به این حساب اختصاص می دهند تا این مبلغ حداقل به ۱۰% مبلغ سرمایه برسد.

همانطور که از نام آن مشخص است، برابر طبقه بندی دارایی های غیرجاری است با مجموع سودهای خالص شرکت ها در دوره های قبل منهای سودهای تقسیم شده در مجامع عمومی عادی(تقسیم سود). به این معنی که سود انباشته پایان سال ۱۳۹۵ در ترازنامه برابر است با سود انباشته پایان سال ۱۳۹۴، بعلاوه سود خالص طی طبقه بندی دارایی های غیرجاری دوره ۱۳۹۵ منهای سود تقسیم شده در مجمع سال مالی ۱۳۹۴٫

ارزش دفتری در ترازنامه

اعدادی که در ترازنامه می بینید به ارزش دفتری ثبت شده اند. به این معنی که فرضاً اگر شرکت زمینی را در سال ۱۳۶۵ به قیمت ۱۰ میلیون تومان خریداری کرده باشد، این زمین در ترازنامه سال ۱۳۹۵ هم به ارزش ۱۰ میلیون تومان نشان داده می شود(ارزش تاریخی). به همین دلیل یکی از ایرادات ترازنامه این است که تورم در اعداد آن تأثیرگذار نیست و مبلغ دارایی ها به روز نیستند.

اصطلاحات مرتبط با ترازنامه که باید بدانید

یک سری از اصطلاحات مرتبط با ترازنامه وجود دارند که شما باید آنها را بدانید. این اصطلاحات عموماً در گزارش های افزایش سرمایه شرکتها که در کدال قرار می گیرند وجود دارند.

برابر است با مجموع دارایی های جاری شرکت منهای مجموع بدهی های جاری شرکت. پس اگر شرکتی در مدارک درخواست افزایش سرمایه خود عنوان کرد که هدف از افزایش سرمایه اصلاح سرمایه در گردش شرکت است، منظور شرکت این است که به احتمال زیاد، یا می خواهد مشکلات نقدینگی و تأمین مواد اولیه را حل کند یا تصمیم دارد بدهی های خود به طلبکاران تجاری را تسویه نماید.

منظور از ساختار سرمایه، مجموع بدهی های غیرجاری و حقوق صاحبان سهام است. اگر شرکت در مدارک افزایش سرمایه خود ذکر کند که هدف از افزایش سرمایه اصلاح ساختار سرمایه است، منظور این است که می خواهد تسهیلات بلندمدت یا زیان انباشته خود را تسویه نماید. یا عدم توازنی بین نسبت بدهی های بلند مدت و حقوق صاحبان سهام است که تصمیم دارد اصلاح نماید.

به مجموع سمت چپ ترازنامه گفته می طبقه بندی دارایی های غیرجاری شود. یعنی مجموع بدهی جاری، غیر جاری و حقوق صاحبان سهام.

از گردشگری تا حسابداری

علاقه‌ام گردشگری است و کارم حسابداری؛ پس، در هردو مورد، حرفی برای گفتن دارم.

اهمیت درک چارچوب ترازنامه، هدف و چگونگی طبقه بندی حساب ها در حسابداری، سرفصل های حسابداری

در این مقاله اهمیت درک چارچوب ترازنامه، هدف از طبقه بندی حساب ها و چگونگی طبقه بندی سرفصل های حسابداری را بررسی می کنیم.
• اهمیت درک چارچوب ترازنامه:
هدف من از نوشتن مقاله ها بصورت سلسله وار، این است که باور دارم، برای حسابدار شدن و تحلیل تراکنش های مالی جهت ثبت اسناد، باید مفهوم و چارچوب معادله حسابداری و ترازنامه در ذهن حسابدار نشسته باشد، تا هر لحظه بتواند درست تحلیل کند و تراز معادله حسابداری را بر هم نزند.
به جدول زیر توجه کنید! این جدول، ترازنامه اظهارنامه مالیاتی است. بهتر است هر حسابداری این چارچوب را همیشه در ذهن خود داشته باشد و برای تحلیل تراکنش های مالی و ثبت اسناد حسابداری از آن بهره بگیرد. به این معنی که برای ثبت تراکنش مالی باید به ماهیت و طبقه بندی دارایی های غیرجاری طبقه آن حساب در ترازنامه توجه کنید و سند حسابداری شما همواره باید تراز باشد.
جدول شماره1- ترازنامه اظهارنامه عملکرد در نرم افزار اداره مالیات

• هدف از طبقه بندی حساب ها:
1. رعایت استانداردهای حسابداری
2. سهولت و دقت درتحلیل های مالی و ثبت اسناد حسابداری
3. تهیه گزارش ها و صورت های مالی بصورت خلاصه، دقیق و موثر
حسابداری از یک فرمول ساده (معادله حسابداری) شروع می شود، این فرمول طی کار و بر طبق کارکرد هر واحد تجاری به بخش های جزئی تر طبقه بندی می شود که اصطلاحاَ به آنها سرفصل های حسابداری می گویند. برای شروع کار حسابداری هر واحد تجاری، ابتدا به سراغ سرفصل های حسابداری بروید و آنها را تا سطح مورد نیاز آن مجموعه تفکیک و طبقه بندی کنید.
• چگونگی طبقه بندی سرفصل های حسابداری:
در اغلب واحد های تجاری حساب ها را در چهار سطح: گروه،کل،معین و تفضیلی طبقه بندی می کنند. در جدول بالا، حساب ها، در سطح گروه و کل در ترازنامه نشان داده شده است. اما برای ثبت اسناد حسابداری طبقه بندی حساب ها تا سطح معین اجباری است و تعدادی از حسابها را نیز (بسته به کار واحد تجاری) می توانید تا سطح تفضیلی طبقه بندی کنید.
گروه حساب ها :
بالاترین سطح در سرفصل های حسابداری گروه حساب ها هستند، که شامل:1- دارایی های جاری 2- طبقه بندی دارایی های غیرجاری دارایی های غیر جاری 3- بدهی های جاری 4- بدهی های غیر جاری 5- حقوق صاحبان سهام می باشند. همچنین گروه حساب های 6- فروش و درآمدها 7- هزینه ها 8- بهای تمام شده کالای فروش رفته، که در ترازنامه درزیر گروه حقوق صاحبان سهام ،حساب کل سود(زیان) انباشته محاسبه و نشان داده می شوند، در طبقه بندی حسابها در سطح گروه لحاظ می شوند، و آخرین گروه، 9- حساب های انتظامی هستند که در ترازنامه نمی آیند اما در حسابداری طبقه ای را به آن اختصاص می دهند، زیرا این حساب ها تعهدات غیرمالی(مانند ضمانت نامه ها، سفته ها و. ) واحد تجاری به دیگران و دیگران به واحد تجاری را نشان می دهند و بویژه برای گزارشات و تصمیمات مدیریتی و درون مجموعه ای، پرکاربرد و دارای اهمیت هستند.
حساب های کل:
در این سطح، طبقه بندی کلی در حساب ها صورت می گیرد و باید به درستی در زیرشاخه گروه مربوطه قرار گیرند. همچنین تمام این حساب ها باید در دفاتر قانونی، که به آن دفتر کل می گویند، بصورت کامل ثبت و به اداره دارایی ارائه شود. این حساب ها شامل: موجودی نقد و بانک، حساب ها و اسناد دریافتنی، موجودی مواد و کالا، حسابها و اسناد پرداختنی، جاری شرکا، سرمایه، سود(زیان انباشته)، و. می باشند.
حساب های معین:
در این سطح، جزئیات بیشتر مشخص می شوند و به شرح حسابهای کل کمک می کنند، بنابراین هر حساب معین باید به دقت در زیرشاخه کل مربوطه قرار گیرد. گزارش حسابهای معین بیشتر کاربرد درون سازمانی دارد. این حساب ها شامل: موجودی صندوق، موجودی بانک ها، بدهکاران تجاری، اسناد دریافتنی نزد صندوق، انبار قطعات، بستانکاران تجاری، اسناد پرداختنی، جاری هر یک از شرکا، سرمایه هر یک از شرکا، تعدیلات سنواتی و. می باشند.
حساب های تفضیلی:
در این سطح، جزئیات حساب های معین بیشتر مشخص می شوند. با وجود اینکه طبقه بندی در این سطح کاملا اختیاری است اما اغلب حسابداران برای تعدادی از حساب هایشان در این سطح نیز طبقه بندی انجام می دهند تا هم با دقت و سرعت بهتری اسناد را ثبت کنند و هم در تصمیم های راهبردی واحد تجاری از آن بهره ببرند. بعضی از حساب ها که اصطلاحاَ تفضیل خور هستند مانند:بانک ها به تفکیک سپرده های بانکی در هر بانک، بدهکاران به تفکیک نام اشخاص حقیقی و حقوقی، بستانکاران به تفکیک نام اشخاص حقیقی و حقوقی، حقوق کارکنان به تفکیک نام پرسنل، و.