توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

تفاوت کوین و توکن

قطعا تاکنون با دنیای ارزهای دیجیتال آشنا شده اید یا درباره آنها شنیده اید. حتی ممکن است مقداری ارز دیجیتال خریده و منتظر پولدار شدن از رمزارزها باشید. چون می دانید که آینده ارزهای دیجیتال بسیار درخشان است. اما اگر میخواهید در این حوزه به فعالیت ادامه دهید و به سود چشمگیر دست پیدا کنید باید با اصطلاحات مختلف ارزهای دیجیتال بیشتر آشنا شوید به خصوص تفاوت کوین و توکن. در حالیکه بیشتر افراد از توکن و کوین به جای یکدیگر استفاده می کنند اما از نظر فنی بین این دو تفاوت وجود دارد. در این مقاله همراه هیداس باشید و فرق توکن با کوین را بهتر درک کنید.

تعریف کوین Coin

برای درک تفاوت بین کوین و توکن ابتدا به تعریف کوین یا سکه می پردازیم. کوین یک دارایی رمزنگاری شده است که دارای بلاکچین مخصوص به خود است به جای اینکه بر روی بلاکچین دارایی های رمزنگاری شده دیگر کار کند. همچنین می توان کوین رمزنگاری شده را ارز دیجیتال یا توکن بومی (Native Token) نامید. ایده اصلی کوین ها این است که زنجیره بلوکی خاص خود را دارند.
یکی از بهترین نمونه های شناخته شده coinدر فضای بلاکچین، بیت کوین است. نمونه های دیگر از این کوین ها یا ارزهای دیجیتال شامل اتریوم، لایت کوین، مونرو و غیره می باشند.

تعریف توکن Token

براساس تعریف بالا اگر coin (که به آن ارز دیجیتال یا توکن بومی نیز گفته می شود) دارای بلاکچین اختصاصی خود می باشد تعریف توکن عکس این می باشد. در واقع توکن با زنجیره بلوکی دیگری کار می کند. مشهورترین مثال در مورد توکن ها ERC20 است. درواقع ERC20 توکنی است که از بلاکچین اتریوم استفاده می کند.

آیا اتریوم کوین است یا توکن؟

اجازه دهید با استفاده از یک مثال توضیحات را واضح تر کنیم. از آنجایی که طبق تعریفات بالا می دانیم که کوین ها بلاکچین خاص خود را دارند ولی توکن ها ندارند آیا اتریوم یک کوین است یا توکن؟
از آنجا که اتریوم زنجیره بلوکی مخصوص خود را دارد پس کوین است. این بدان معنی است که اگر کیف پول ارز دیجیتالی از اتریوم پشتیابنی کند تمام دارایی هایی که از بلاکچین اتریوم استفاده می کنند مانند توکن های ERC20 با کیف پول شما نیز سازگار هستند. اگرچه این مورد خیلی به کیف پول بستگی دارد. چون ممکن است همه دارایی های مبتنی بر اتریوم را پشتیبانی نکند.

تفاوت کوین و توکن

به طور خلاصه و کلی باید گفت که فرق توکن با coin این است که کوین زنجیره بلوک مخصوص خود را دارد درحالی که توکن ندارد. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که کوین ها معمولا فقط برای پرداخت ها استفاده می شوند در حالی که توکن ها برای موارد مختلفی استفاده می شوند.
به عنوان مثال توکن Basic Attention یا به اختصار (BAT) در مرورگر وب Brave استفاده می شود. تبلیغ کنندگان به ناشران BAT پرداخت میکنند. مخاطبان برای مشاهده تبلیغات BAT دریافت می کنند. مخاطبان می توانند BAT دریافتی را برای خود نگه دارند یا اینکه آن را به ناشران اهدا کنند.
سایر کاربردهای توکن ها عبارتند از:
توکن های امنیتی- مانند اوراق بهادار از سیستم مالی قدیمی ، این سهام یک شرکت است اما با تمام مزایای بلاکچین.
توکن های دارایی- توکن هایی که توسط دارایی های دنیای واقعی مانند طلا یا املاک و مستغلات پشتیبانی می شوند.
Stablecoins – توکن هایی که پایدارتر هستند حداقل نسبت به ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین یا ارزهایی مانند دلار آمریکا یا یورو.
توکن های غیرقابل انعطاف NFT – NFT ها مواردی را نشان می دهند که منحصر به فرد هستند مانند هنر، کارت های بیس بال و موارد درون بازی.

کلام آخر

حال متوجه شدید که توکن چیست، coin چیست و چه تفاوت هایی با هم دارند. با دانستن این اطلاعات خیلی بهتر می توانید در این حوزه سرمایه گذاری کنید. سرمایه گذاری در حوزه ارزهای دیجیتال سوداگرانه است و به دلیل نوسانات شدیدی که دارد بسیار پر ریسک است. چون ممکن است مقداری یا کل سرمایه خود را از دست بدهید یا اینکه چند برابر شود. شما چقدر در حوزه خرید و فروش ارزهای دیجیتال فعالیت دارید؟ به نظر شما سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال آینده خوبی دارد؟ نظرات خود را ما در میان بگذارید.

تفاوت توکن و کوین چیست؟ تفاوت کوین و توکن به زبان ساده

رمز ارزها سن‌وسال زیادی ندارند، ولی در همین دوره کوتاه زندگی، توانسته‌اند تأثیر شگفت‌انگیزی در دنیای مالی آدم‌ها بگذارند. این‌روزها از معامله‌گران فوق‌حرفه‌ای وال استریت، تا کسانی که در دورافتاده‌ترین نقاط ایران در جست‌وجوی راهی برای تضمین آینده‌شان هستند، همه به ارز دیجیتال علاقه‌مند شده‌اند. توکن چیست و کوین چیست و تفاوت توکن و کوین در چیست هم ذهن خیلی از ایشان را مشغول کرده‌اند. در این مقاله می‌خواهیم به زبان ساده به تفاوت توکن و کوین بپردازیم و به همه این سؤال‌ها پاسخ بدهیم.

کوین چیست؟

برای درک بهتر تفاوت توکن و کوین ابتدا به تعریف کوین و توکن می‌پردازیم. کوین (coin) رمز ارزی است که بر پایه بلاک‌چین (blockchain) خودش ساخته شده، و معروف‌ترین نمونه آن بیت‌کوین است. این رمز ارزها از پایه راه‌اندازی می‌شوند و شبکه آن‌ها برای دست‌یابی به هدف خاصی طراحی شده است.

برای مثال، بیت‌کوین را به‌عنوان ذخیره‌گاه ارزشی مقاوم در برابر اعمال قدرت دستگاه‌های دولتی و واسطه‌ای برای معامله ساخته‌اند که سیاست پولی مطمئن و ثابتی دارد.

بیت‌کوین (Bitcoin)، لایت‌کوین (Litecoin)، بیت‌کوین‌کش (Bitcoin Cash) و کاردانو (Cardano) تنها چند نمونه از صدها رمز ارزی هستند که بلاک‌چین‌های اختصاصی خود را داشته و در دسته کوین‌ها قرار گرفته‌اند.

چگونه از کوین استفاده می‌شود؟

از کوین‌های دیجیتالی (digital coin) درست مثل سکه‌های واقعی استفاده می‌شود، یعنی برای انتقال ارزش. این رمز ارزها در اکوسیستم رمزنگاری، امکان پرداخت فراهم می‌کنند.

کوین‌های دیجیتالی، ارزشی را ذخیره می‌کنند که به‌طور مستقیم با عرضه و تقاضای آن‌ها در ارتباط است. به همین خاطر هم ارزش این ارزها در بیشتر موارد دچار نوسان می‌شود.

البته موارد استثنا هم وجود دارند. برای نمونه، رمز ارز دش (Dash) با نماد (DASH) این امکان را به دارنده آن می‌دهد که درباره تصمیمات پیشنهادی به شبکه دش، رأی بدهد.

اما در مورد بیت‌کوین، تنها راه به‌دست‌آوردن این رمز ارز، خرید یا استخراج آن است. البته می‌توانید پرداخت‌های بیت‌کوینی را هم از سوی کسانی که می‌خواهند پولی به شما پرداخت کنند، بپذیرید.

توکن چیست؟

توکن (token) به رمز ارزهایی گفته می‌شود که شبکه بلاک‌چینی برای خودشان ندارند. این رمز ارزها روی بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند. کاربران می‌توانند با استفاده از یکی از پلت‌فرم‌های فراوان موجود در اکوسیستم امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن دیجیتالی ایجاد کنند.

تتر (Tether)، چین‌لینک (Chainlink)، آو (Aave)، و دای (Dai)‌ هم چند نمونه از صدها توکن فعالی هستند که هرکدام برای منظور خاصی ایجاد شده و در عین حال، در بازار معاملاتی رمز ارزها هم خریدوفروش می‌شوند.

اتریوم (Ethereum) یکی از پرطرف‌دارترین توکن‌های موجود، به‌خاطر پشتیبانی از قراردادهای هوشمند است. بیشتر توکن‌های دیجیتالی که امروزه یافت می‌شوند، توکن‌های توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ ای‌آرسی-۲۰ (ERC-20) هستند، چون پلت‌فرم اتریوم این امکان را می‌دهد که بالای بلاک‌چین اتریوم، توکن ایجاد شود.

توکن چگونه ایجاد می‌شود؟

هرکسی با دانش کافی درباره بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند، می‌تواند توکن بسازد و شاید این فرایند ۵ دقیقه بیشتر زمان نگیرد! اما صرف ایجاد توکن دیجیتالی جدید، ثروتمندشدن در بازار رمز ارز را تضمین نمی‌کند؛ توکن هم مانند کوین، باید میان کاربران دنیای رمز ارزها پذیرفته شود تا ارزش خود را در بازار پیدا کند.

خیلی از ارائه‌دهندگان رمز ارز، ترجیح می‌دهند ارز خود را ابتدا روی بستر بلاک‌چین دیگری ایجاد کنند. در قدم بعدی، اگر آن رمز ارز پذیرفته شد و به موفقیت رسید، بلاک‌چین اختصاصی برایش طراحی می‌کنند.

برای نمونه، بایننس کوین (Binance Coin) ابتدا روی بستر ای‌آرسی-۲۰ راه افتاد و بعد از موفقیت در بازار، بلاک‌چین اختصاصی بی‌ای‌پی۲ (BEP2) را برایش طراحی کردند.

توسعه‌دهندگان برای ایجاد توکن دیجیتالی، بر مبنای استانداردهای موجود برای ایجاد توکن‌های جدید و با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف، قرارداد هوشمند توکن را ایجاد کرده و با استفاده از ابزارهای موجود، آن را در بلاک‌چین مدنظر راه‌اندازی می‌کنند.

چگونه از توکن‌های دیجیتال استفاده می‌شود؟

توکن‌ها هم مانند کوین‌ها، امکان انتقال ارزش را فراهم می‌کنند، اما توکن دیجیتالی فقط ابزار پرداخت نیست و مزایای دیگری هم دارد. هرکسی توکن خودش را با ویژگی‌های خاصی ایجاد می‌کند.

برای مثال، مرورگری به‌نام بریو (Brave) که متمرکز بر حریم خصوصی است، از بیسیک اتنشن توکن (Basic Attention Token) با نماد بت (BAT) برای پاداش‌دادن به کاربرانش برای مرور وب استفاده می‌کند. کاربران این مرورگر، وقتی تبلیغات منتشرشده با همکاری بریو را تماشا می‌کنند، رمز ارز بت پاداش می‌گیرند.

بنابراین هر توکنی، استفاده‌های خودش را در پلت‌فرم ارائه‌دهنده آن توکن دارد. با توکن‌ها کارهای مختلفی می‌توان انجام داد، اما در عین حال این دارایی‌های دیجیتال در بازار رمز ارز، معامله هم می‌شوند.

دارنده توکن که آن را به‌طور مستقیم از پلت‌فرم مربوطه، به‌عنوان پاداش یا سهمی از آن دریافت کرده یا حتی از بازار رمز ارز خریده، تصمیم می‌گیرد که آن را استفاده کند، یا دوباره در بازار عرضه کرده و بفروشد.

انواع توکن‌ها چه هستند؟

انواع مختلف توکن دیجیتالی بر اساس اهداف استفاده متفاوتی شکل می‌گیرند. در این بخش به ۶ مورد از رایج‌ترین انواع توکن اشاره می‌کنیم:

توکن‌های اوراق بهادار

این توکن‌ها به‌عنوان اثبات سرمایه‌گذاری در دارایی‌های دنیای واقعی، مانند سهام و درآمدهای ثابت عمل می‌کنند. این توکن‌ها را هنگام عرضه توکن امنیتی (Security Token Offering) یا اس‌تی‌اُ (STO) صادر می‌کنند.

توکن‌های کاربردی

این توکن‌ها طوری طراحی شده‌اند که به سرویس یا محصول خاصی دسترسی می‌دهند. برای مثال، توکن اف‌آی‌ال (FIL) می‌تواند به پلت‌فرم فایل‌کوین (Filecoin) دسترسی پیدا کند.

توکن‌های دارایی

این توکن‌های دیجیتالی به دارایی‌های دنیای واقعی، مانند املاک و مستغلات، طلا و غیره متصل شده‌اند. در این حالت، هر توکنی نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری در دنیای واقعی است.

کوین‌های ثابت

استیبل‌کوین یا کوین ثابت (stablecoins) توکن‌های دیجیتالی هستند که ارزش ثابت دارند. این رمز ارزها اغلب به ارزهای فیاتی مانند دلار (USD) یا یورو (EUR) متصل هستند.

توکن‌های غیرقابل معاوضه

توکن‌ها یا رمز ارزهای غیرقابل معاوضه (Non-Fungible Token) نشان‌دهنده آیتم‌های منحصربه‌فردی هستند که ممکن است واقعی یا مجازی باشند. آیتم‌های مورداستفاده در بازی‌های ویدئویی، نمونه‌هایی از این توکن‌ها هستند.

توکن‌های پرداخت

این توکن‌ها تقریبا شبیه سکه‌های دیجیتالی عمل می‌کنند، یعنی انتقال پول در ازای دریافت کالاها و خدمات را برای دارندگان امکان‌پذیر خواهند کرد.

بعضی سرویس‌ها، توکن‌های پرداخت (payment token) را برای رهایی از واسطه‌ها ایجاد می‌کنند. در بیشتر موارد، کاربران برای استفاده از این توکن‌ها به‌جای روش‌های سنتی پرداخت، پاداش می‌گیرند. در مقایسه با ساخت صفر تا صد کوین، ایجاد توکن از طریق پلت‌فرم اتریوم زمان بسیار کمتری می‌گیرد و برای کسانی که در ابتدای راه عرضه توکن هستند، بسیار به‌صرفه‌تر است.

با تعریف‌هایی که از کوین و توکن، و همین‌طور کاربری آن‌ها ارائه دادیم، حتما به تفاوت توکن و کوین هم پی برده‌اید. با این حال در ادامه توضیح بیشتری درباره تفاوت توکن و کوین داده و به نمونه‌هایی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

تفاوت توکن و کوین در هدف + چند نمونه از کوین و توکن

در واقع هدف از ایجاد توکن‌های دیجیتالی، استفاده در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا همان دی‌اپ‌ها (dApps) است. وقتی توسعه‌دهنده‌ها، توکن‌های خودشان را درست می‌کنند، می‌توانند تعداد توکن موجود در چرخه و همین‌طور محل ارسال آن‌ها را هم تعیین کنند.

بعد از راه‌اندازی توکن دیجیتالی، کاربران پلت‌فرم موردنظر، برای استفاده از قابلیت‌ها و امکاناتش، باید از توکن انحصاری آن پلت‌فرم استفاده کنند. برای نمونه، توکن میوزیکوین (Musicoin) با نماد میوزیک (MUSIC) امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلت‌فرم میوزیکوین، مانند تماشای موزیک ویدئو یا پخش ترانه را فراهم می‌کند.

صرافی رمز ارز بایننس (Binance) هم توکن اختصاصی خودش را دارد. کاربرانی که با توکن بایننس با نماد بی‌ان‌بی (BNB) در این صرافی معامله می‌کنند، ۵۰درصد کارمزد کمتر پرداخت می‌کنند.

بعضی توکن‌های دیجیتالی به‌منظور کاملا متفاوتی ایجاد شده‌اند، یعنی نشانه‌ای از یک چیز فیزیکی هستند. تصور کنید می‌خواهید خانه‌تان را با استفاده از قرارداد هوشمند بفروشید. مسلما نمی‌توانید خانه خود را در قرارداد هوشمند جای بدهید! در عوض، می‌توانید از توکنی استفاده کنید که نشانه خانه شماست.

رمز ارز وی‌پاور (WePower) با نماد (WPR) نمونه خوبی از توکن‌هایی است که نشان‌دهنده چیزهای فیزیکی هستند. این توکن، نشانگر برق است. پروژه وی‌پاور دی‌اپی است که به کاربران اجازه می‌دهد برق را روی بلاک‌چین و از طریق قراردادهای هوشمند، خریدوفروش کنند. هر توکن آن هم نشانگر مقدار انرژی مشخصی است.

به‌طور کلی کوین‌ها روشی برای پرداخت هستند، پول‌های دیجیتالی هستند که می‌توان برای خریدوفروش از آن‌ها استفاده کرد؛ اما توکن‌ها ممکن است سهمی از شرکت یا پلت‌فرم باشند، دسترسی به محصولات یا خدمات آن را ممکن کنند، یا خیلی کارهای دیگر انجام بدهند.

برای درک بهتر تفاوت توکن و کوین به این مورد مهم توجه کنید که شما با کوین می‌توانید توکن بخرید، ولی با توکن نمی‌توانید کوین خریداری کنید. کوین‌های دیجیتالی به‌طور مستقل عمل می‌کنند، اما توکن‌های دیجیتالی، استفاده مشخصی در اکوسیستم پروژه موردنظر دارند.

جمع‌بندی تفاوت توکن و کوین

کوین دیجیتالی رمز ارزی است که بر پایه بلاک‌چین خودش ساخته شده و در بیشتر موارد، برای پرداخت استفاده می‌شود. توکن دیجیتالی به رمز ارزهایی گفته می‌شود که بلاک‌چینی برای خود نداشته و روی بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند.

اصلی‌ترین تفاوت توکن و کوین در آن است که کوین‌ها پول‌های دیجیتالی محسوب می‌شوند که می‌توان برای خریدوفروش از آن‌ها استفاده کرد؛ اما توکن‌ها به‌طور معمول سهمی از پلت‌فرم هستند یا دسترسی به محصولات و خدمات آن را ممکن می‌کنند.

حالا که متوجه تفاوت توکن و کوین شدید، به نظرتان سرمایه‌گذاری روی کدام‌یک آینده بهتری دارد؟ آیا ممکن است در آینده دوقطبی کوین و توکن به وجود بیاید و یکی توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ بر دیگری غلبه کند؟ نظرات خود را با سایر خوانندگان کیوسک هم به اشتراک بگذارید.

تفاوت کوین و توکن چیست؟ | آشنایی با مزایای توکن

شاید برای بارها از خود پرسیده باشید که تفاوت کوین و توکن چیست و هر یک از آنها چه کاربردها و مزایایی دارند؟ ما در این پست قصد داریم تا در مورد این دو واژه بیشتر صحبت کنیم و به ویژگی‌هایی که هر یک می‌توانند داشته باشند اشاره نماییم.

البته علاوه بر تفاوت این دو، یک سوال مهم دیگر هم وجود دارد که بهتر است پاسخ آن را بدانید، آن هم انواع توکن و کاربرد هر یک است که در حال حاضر در دنیای دیجیتال وجود دارند. به طور حتم در بخش‌های میانی متن نکات بسیار جالبی را خواهید خواند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

امروزه بسیاری از مردم که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند کمی دچار سردرگمی هستند و از خود می‌پرسند که تفاوت بین کوین و توکن چیست و آیا این دو یکسان هستند و یا تفاوت‌های اساسی دارند؟

اگرچه هر دوی آنها را میتوان جزو دارایی‌های دیجیتال دسته بندی کرد، اما مهم است بدانید که هر یک با دیگری تفاوت‌های مهمی در کاربردهای خود دارند. با ما همراه باشید تا از سردرگمی درآیید.

کوین چیست؟

به یک ارز دیجیتال که متعلق به یک بلاک چین خاص است کوین گفته می‌شود. مثال‌هایی از کوین را میتوان بیت کوین, لایت کوین, اتریوم و زی‌کش یا ارزهای مشابه دانست که هر یک مختص به یک بلاک چین هستند. بگذارید این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم:

• بیت کوین تنها در شبکه بلاک چین بیت کوین کار میکند.
• اتر تنها در بلاک چین اتریوم کار میکند.
• نئو تنها در بلاک چین نئو کار میکند.
• مانند بیت کوین، اتر و نئو که در بالا ذکر شد هر ارز دیجیتال دیگر که کوین باشد تنها در بلاک چین اختصاصی خود کار می‌کند.

از کوین چگونه استفاده کنیم؟

کوین‌ها را مانند همه پول‌های واقعی که در طول زندگی استفاده می‌کنیم می‌توانیم مورد استفاده قرار دهیم.

شما می‌توانید به عنوان مثال بیت کوین یا لایت کوین و کوین‌هایی مانند مونرو را در کیف پول خود ذخیره کنید و مورد استفاده قرار دهید. این ارزهای دیجیتال یا کوین‌ها در واقع کاربرد دیگری به جز استفاده به عنوان پول ندارند و تنها در شبکه اختصاصی خود به کار می‌روند.

اجازه بدهید واضح تر بگوییم. کاربردهای کوین به شرح زیر است:

• برای انتقال پول
• برای ذخیره دارایی در کیف پول مانند ذخیره طلا یا سایر ارزهای واقعی در گاو صندوق
• برای پرداخت در قبال خدمات و کالاهای خریداری شده

به عنوان مثال شما می توانید از بیت کوین برای:

• خرید کالا استفاده کنید.
• آن را در کیف پول خود مانند حساب بانکی ذخیره کنید.
• از آن برای ارزش گذاری کالاها استفاده نمایید.

قبل از توضیح در مورد توکن‌ها لازم به ذکر است که بیت کوین و لایت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال که ماهیتا فقط پول هستند را نمیتوان برای کاربردهای زیادی استفاده نمود.

کاربردهای کوین در بلاک چین‌های جدید

تعدادی از کوین‌ها مانند اتریوم و نئو یا دش را میتوان برای کاربردهای بیشتری در مقایسه با بیت کوین مورد استفاده قرار داد. برای همین اتریوم یا نئو و دش تنها پول نیستند. کاربرد هر یک از این ارزها در زیر لیست شده اند:

1. اتر یا اتریوم برای انجام مبادلات در شبکه اتریوم لازم است. توکن‌های جدید می‌توانند بر مبنای اتریوم ساخته شوند. پس از ایجاد توکن برای ارسال آن باز هم به اتر نیاز است. از اتر برای پرداخت هزینه ماینینگ استفاده می‌شود.
2. نئو را میتوان به عنوان سهام در کیف پول خود سپرده گذاری و از آن سود بدست آورد. بخشی از نئو که با نام گس یا gas شناخته میشود در واقع سود استفاده از نئو به عنوان سهام است. توکن‌ها می‌توانند بر پایه نئو مانند آنچه در مورد اتر گفته شد ساخته شوند. در زمان ارسال یک توکن در شبکه نئو شما نیاز به ارز دیجیتال نئو برای ارسال خواهید داشت. البته در این زمان از gas برای پرداخت کارمزد ارسال توکن استفاده میشود که در واقع gas بخشی از نئو است. اتر هم کاملا به همین صورت عمل می کند.
3. دش توسط کاربران برای دادن رای در زمان تصمیم گیری‌های مهم در شبکه دش استفاده میشود. برای مثال اگر ایده‌ای در مورد ارتقای شبکه وجود داشته باشد با داشتن ارز دیجیتال دش به اندازه کافی خواهید توانست موفق به تصویب تغییر در شبکه شوید. برای همین دارندگان این ارز دیجیتال در شبکه بلاک چین آن توان تغییر و ارتقای شبکه دش را خواهند داشت.

مثال‌هایی از کوین

در این بخش قبل از این که به طور کامل بگوییم فرق بین کوین و توکن چیست بهتر است مثال‌هایی از کوین را که امروزه در دنیای دیجیتالی دست به دست می شوند را ذکر کنیم.

در زمان نوشتن این مقاله در بازار ارزهای دیجیتال بیش از ۹۰۰ کوین وجود دارد. البته باید بدانید که همه کوین‌ها بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار ندارند.

ما همه آنها را برای شما لیست نخواهیم کرد. خودتان با نگاهی به حجمی از بازار که هر یک از این کوین‌ها در اختیار دارند به اهمیت آن‌ها پی خواهید برد.

شما می‌توانید سرمایه بازار هر ارز دیجیتال را در کوین مارکت کپ (coinmarketcap) ببینید. تعدادی از آنها عبارت هستند از: نئو, استلار, کاردانو, ریپل, اتر, بیت کوین کش, بیت کوین, لایت کوین و…

توکن چیست؟

بسیاری از مردم به توکن, کوین می‌گویند اما این درست نیست. یک تفاوت در کوین و توکن وجود دارد که بسیار بزرگ است.

توکن بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته میشود (که این شبکه بلاک چین متعلق به یک کوین است). در حقیقت به دلیل ایجاد و توسعه قراردادهای هوشمند بیشتر پلتفرم‌ها مانند شبکه اتریوم می‌توانند در خود تعداد زیادی توکن داشته باشند.

جالب است بدانید که به همه توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند توکن ERC20 گفته میشود. البته توکن‌های دیگری هم در بلاک چین کوین‌های دیگر مانند نئو, لیسک, ویوز, استارتیس و … وجود دارند که دارای نام های مختص به خود هستند.

شبکه بلاک چین ارز دیجیتال نئو از توکن های نئو ۵ یا NEO-5 استفاده می‌کند و هر کسی خواهد توانست توکن مختص خود را در این پلتفرم ها با استفاده از قراردادهای هوشمند داشته باشد.

توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند؟

برای ایجاد توکن نیاز به کمی توان تکنولوژیکی خواهد بود. با دارا بودن توان و تجربه کافی در برنامه نویسی, زمان بسیار زیادی برای خلق یک توکن نیاز نخواهد بود.

البته برای ایجاد یک توکن بر بستر بلاک چین موجود نیاز به استفاده از چند کوین مختص به آن شبکه خواهید داشت. برای مثال اگر شما بخواهید یک توکن ERC20 جدید بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید علاوه بر دارا بودن توان برنامه نویسی باید چند اتر را نیز برای ایجاد آن در شبکه بلاک چین اتریوم هزینه کنید.

این اترها برای تایید توکن ایجاد شده توسط تائید کنندگان در شبکه اتریوم نیاز خواهند بود. لازم است توجه داشته باشید که برای مبادله توکن ایجاد شده هم نیاز به پرداخت کارمزد در شبکه اتریوم و یا شبکه هر ارز دیجیتال دیگر خواهد بود.

برای همین است که همه اپلیکیشن‌هایی که از توکن اختصاصی خود استفاده خواهند کرد در شبکه اتریوم یا بلاکچین ارز دیجیتال اتریوم باید از کوین اتر برای ارتباط بین اپلیکیشن‌‎ها یا بین اپ و کاربران استفاده کنند. این کارمزد که با ارز دیجیتال اتریوم پرداخت خواهد شد برای فراهم نمودن ایمنی لازم در مبادلات توسط تائید کنندگان دریافت خواهد شد.

هدف از توکن و کوین

بیشتر توکن‌ها با هدف استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا dapps ایجاد خواهند شد. هنگامی که برنامه نویس توکن اختصاصی اپ خود را ایجاد میکند، امکان تصمیم گیری در مورد تعداد توکن مورد نیاز وجود خواهد داشت. در این هنگام نیاز به پرداخت ارز نیتیو شبکه بلاک چین مربوطه برای ایجاد این توکن‌ها خواهد بود.

اجازه بدهید مثالی بزنیم. فرض کنید یک برنامه موزیک بر بستر بلاک چین یک ارز دیجیتال (مانند بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم) ساخته شده است که از توکن اختصاصی ERC20 با نام mosicoin استفاده می‌کند. شما با استفاده از این توکن خواهید توانست از این برنامه در شبکه ارز دیجیتال اتریوم استفاده کرده و موفق به دیدن ویدئو و یا آهنگ شوید.

برای مثال دیگر، بایننس (binance) هم که یک صرافی است ارز دیجیتال خاص خود را دارد. این ارز دیجیتال اختصاصی که توسط بایننس استفاده میشود در واقع یک توکن است که در صورتی که کاربران از آن برای پرداخت کارمزد مبادلات ارزهای دیجیتال استفاده کنند، تا ۵۰ درصد کارمزد کمتری باید پرداخت کنند.

توکن‌ها برای مقاصد بسیار متفاوتی خلق خواهند شد. برای مثال امکان دارد در صورت نیاز به فروش خانه خود نیاز به ایجاد یک توکن و یا استفاده از آن داشته باشید.

شما بدون استفاده از توکن اختصاصی متعلق به خانه خود نخواهید توانست خانه خود را برای فروش در شبکه ارز دیجیتال که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند عرضه کنید.

توکن اختصاصی خرید و فروش کالاها

خانه شما یک وجود فیزیکی دارد و مانند بسیاری از کالاها و محصولات دیگر مانند خودرو و سایر وسایل نقلیه وجود فیزیکی دارد. هر یک از ابزار خانه هم وجود فیزیکی دارند و برای خرید و فروش هر یک از آنها نیاز به استفاده از توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ یک توکن اختصاصی خواهد بود که نماد خانه یا ماشین یا هر کالای به خصوص دیگری باشد که قصد خرید و فروش آن را دارید.

یک مثال جالب دیگر WPR یا wepower است که در واقع یک توکن است و الکتریسیته یا برق را به نمایش خواهد گذاشت. پروژه WPR در واقع یک برنامه غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه خرید و فروش انرژی الکتریکی را در بلاک چین خواهد داد و از قرارداد هوشمند استفاده می‌کند.

در واقع یک توکن WPR نشان دهنده میزان خاصی از انرژی الکتریکی مانند یک کیلووات یا یک مگا وات ساعت و .. بسته به توافق انجام شده است.

مزایای توکن

به دلیل این که برنامه نویس در زمان ایجاد برنامه اختصاصی خود با استفاده از توکن نیاز به خلق یک بلاک چین جدید ندارد می‌تواند در منابع و زمان خود صرفه جویی کند که این یکی از بزرگ‌ترین مزایای استفاده از توکن محسوب خواهد شد.

اگر یک برنامه نویس قصد داشته باشد برنامه خود را به جای توکن با کوین خاص خود در یک بلاک چین جدید ایجاد نماید نیاز به ماینرهای جدید خواهد داشت تا مبادلات را تایید کنند. این در حالی است که برای ایجاد یک بلاک چین قوی نیاز به تعداد زیادی ماینر است و برای هر برنامه نمی‌توان تعداد زیادی ماینر داشت که مبادلات را تایید کنند.

برای همین امکان حمله یا هک شدن شبکه وجود خواهد داشت که باعث خواهد شد استفاده از توکن جدید در شبکه بلاک چین اختصاصی ارز دیجیتال دیگر مانند شبکه اتریوم یا نئو از ایجاد یک شبکه بلاک چین جدید با کوین جدید به صرفه‌تر باشد.

بررسی دقیق توکن سیویک / civic

توکن سیویک (civic) با نام اختصاری cvc شناخته شده و امکان احراز هویت به صورت رمزنگاری شده را فراهم خواهد نمود. این احراز هویت به صورت رمزنگاری شده در بستر بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم راهکاری ساده‌تر و قابل اطمینان و پربازده برای تشخیص هویت افراد است.

فرض کنید که خواهان رفتن به تعطیلات باشید و برای این کار مجبور باشید در هر هتل و یا هر مکان دیگری خود را ابتدا معرفی کنید و مدارک شناسایی عرضه کنید که این زمان‌بر است اما با داشتن سیویک خواهید توانست با استفاده از گوشی هوشمند خود موفق به احراز هویت در هر یک از مکان‌های ذکر شده شوید.

این در حالی است که هویت شما به طور کامل رمزنگاری شده است و برای مثال در شرکت هواپیمایی یا هتل یا هر جای دیگر, تنها با یک اسکن هویت شما تایید و به راحتی خدمات خود را دریافت خواهید نمود. یک اثر انگشت و یا iris هم خواهد توانست به راحتی ثابت کند که داده رمزنگاری شده مربوط به هویت شما است.

سیویک این قابلیت را دارد که به عنوان یک آی دی در بانک و در کارهای اداری نیز استفاده شود. توجه داشته باشید که سیویک کاربردی بیش از پول به عنوان توکن دارد. همچنین در پلتفرم سیویک شما امکان استفاده از نئو و یا اتریوم و بیت کوین را برای استفاده از خدمات نخواهید داشت.

اما با این وجود مبادلات داده که در سیویک انجام خواهد شد نیاز به مقداری اتریوم خواهد داشت. زیرا که سیویک بر بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم ساخته شده است و ماینرها در این شبکه باید مبادلات آن را تایید کنند.

انواع توکن

توکن برای تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده شده و در بلاک چین‌های متفاوتی قابل استفاده خواهد بود. اجازه بدهید تا تعدادی از انواع توکن را به شما معرفی کنیم که شامل توکن امنیتی (security token), توکن پرداخت (payment token), توکن تساوی حقوق (equity token) و توکن سودمند (utility token) می‌باشد.

در فوریه سال ۲۰۱۸ موسسه مالی FINMA اقدام به تعریف این توکن‌ها نمود. این کار با اهداف متفاوتی صورت پذیرفت.

• توکن امنیتی بیشترین حجم توکن‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل داده‌اند که مانند کوین‌ها امکان خرید و ذخیره سازی آن‌ها به عنوان سرمایه وجود دارد.
• Equity token در واقع نشان دهنده بخشی از سهام یک شرکت است و برای همین میتوان آن را به عنوان سهام مورد استفاده قرار داد. البته شرکت‌ها بیشتر تمایل به استفاده از توکن امنیتی برای عرضه سهام خود دارند.
• Utility token در اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت که به تعدادی از این کاربردها در بخش قبل اشاره شد.
• توکن پرداخت را تنها برای خرید کالا یا خدمات بر بستر یک بلاک چین مانند بلاک‌چین شبکه اتریوم استفاده خواهند نمود.

نتیجه گیری

ما در این متن سعی کردیم تا به شما بگوییم که تفاوت توکن و کوین چیست و در کنار آن به کاربرد هر یک از آنها اشاره کردیم. حال به خوبی با تفاوت توکن و کوین آشنا شده‌اید و می‌دانید که در دنیای دیجیتال و به خصوص در بازارهای مالی هر یک به چه معنا هستند و برای چه کاری امکان استفاده از آنها را خواهید داشت.

به طور حتم هنوز هم افراد زیادی هستند که به خوبی نمی‌دانند که تفاوت توکن و کوین چیست، این امر خواهد توانست برای آنها در آینده مشکلاتی را در پی داشته باشد.

در هر صورت نمونه‌های بارزی از کوین را میتوان بیت کوین, اتریوم, نئو, لایت کوین, زی کش, مونرو و … دانست که هر یک دارای یک شبکه بلاک چین اختصاصی هستند.

از سوی دیگر ما انواع توکن را داریم که از خود, بلاک چین یا شبکه ای ندارند و در دسته بندی‌های مختلف بر بستر دیگر بلاک چین‌ها خلق شده اند. توکن کوین بیس یا توکن کوینکس و یا توکن‌های ERC20 که بر بستر شبکه ارز دیجیتال اتریوم با استفاده از قراردادهای هوشمند خلق شده اند از شناخته شده‌ترین آنها هستند.

امیدواریم توانسته باشیم به خوبی توکن و کوین را برای شما تعریف کرده باشیم تا سهم کوچکی در کمک به شما در ورود به بازار ارزهای دیجیتال کرده باشیم.

همچنین امیدواریم با بیان تفاوت توکن و کوین توانسته باشیم شما را برای استفاده هر چه بهتر از آنها برای سرمایه گذاری یا بهره بردن از خدمات اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز آماده کنیم.

تفاوت کوین و توکن

در بازار ارزهای دیجیتال کوین ها روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی خودشان فعالیت می کنند در حالی که توکن بلاک چین اختصاصی ندارد و روی بلاک چین یک توکن دیگر تولید و معامله می شود به همین منظور ما در این مقاله به بررسی تفاوت کوین و توکن می پردازیم.

یکی از تفاوت کوین و توکن ، کوین ها یک پول رمزنگاری شده یا رمزارز می باشند که دارای بلاک چین مخصوص به خود هستند که به عنوان یک رمزارز اصلی می توان کوین در فضای بلاک چین بیت کوین را نام برد و یا مثلا اتریوم ، لایت کوین و غیره که اینها همه کوین هستند.

توکن چیست ؟

برای درک تفاوت کوین و توکن باید گفت که توکن روی بلاک چین سایر رمزارزها معامله می شود و بلاک چین خاصی برای خود ندارد که مشهورترین آن توکن ERC20 است که از بلاک چین اتریوم استفاده می کند.

مقایسه کوین و توکن

در تفاوت کوین و توکن ، کوین ها برای سیستم پرداخت استفاده می شوند در حالی که توکن خود یک سیستم پرداخت است و کاربردهای بسیاری دارد و در مجموع می توان گفت که کوین ها دارای بلاک چین مخصوص و مستقل هستند در صورتی که توکن به این صورت نیست .

کوین ها قابلیت ارسال ، دریافت و استخراج را دارند و به عنوان یک پول واقعی استفاده می شوند و به عنوان یک انتقال پول و ذخیره ‌کننده پول ارزش دارند و یک نوع واحد محسوب می شوند ولی توکن ها بیانگر سهم یک پروژه می باشند و برای کاربرد یک پروژه یا اپلیکیشن استفاده می شوند مانند بلیط یک کنسرت که بلیط یک توکن است و شما در یک زمان خاص و یا مکان خاص می توانید از آن استفاده کنید.

انواع توکن

در بازار ارزهای دیجیتال چند نوع توکن داریم توکن های اوراق بهادار ، توکن های کاربردی ، توکن های پرداختی ، توکن های حاکمیتی که به طور خلاصه برای شما بیان می کنیم:

توکن های امنیتی یا توکن اوراق بهادار

یکی دیگر از تفاوت کوین و توکن توکن های امنیتی یا اوراق بهادار است که به عنوان یک دارایی مانند مشارکت در جریان های درآمدی ، مشارکت در منابع فیزیکی ، حق دریافت سود سهام می باشد و این توکن ها شبیه به سهام اوراق بهادار و یا اوراق قرضه می باشند.

توکن های کاربردی

این توکن ها برای خدمات یک پروژه خاص یا کالاها می باشند و از آن به عنوان یک نوع تخفیف یا دسترسی به یک کالا خاص و خدمات استفاده می شود مانند توکن Vethor که بر بستر بلاک چین Vechain فعالیت می کند و به عنوان کارمزد و سوخت شبکه می باشد.

توکن های پرداختی یا معاملاتی

یکی از تفاوت کوین و توکن این است که توکن های پرداختی هیچ ارتباطی با پروژه های توسعه ای ندارند و هدف آنها ذخیره پول نقد و طلا می باشد که از طریق خرید و فروش و تراکنش مالی انجام می شود مانند تتر که از این توکن ها است.

توکن حاکمیتی

توکن حاکمیتی یا توکن Governance گاورننس یک ارز دیجیتالی است که دارنده آن می تواند حق رای گیری را برای آینده یک شبکه داشته باشد مانند توکن یونی سواپ که یک توکن حاکمیتی است که در تصمیم گیری های مهم می تواند حق رای داشته باشد و معمولا این توکن های حاکمیتی را در طبقه توکن های کاربردی قرار می دهند.

تفاوت بین کیف پول توکن و کوین

یک تفاوت کوین و توکن کیف پول و نحوه ذخیره این دارایی ها می باشد که هر کوین نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی که در یک بلاک چین خاص است را دارا می باشد یعنی کیف پول بیت کوین و کیف پول اتریوم کاملا با هم مجزا هستند ولی در مورد توکن ها شما می توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی که می خواهید ارسال کنید و گاهی ممکن است که ذخیره آن در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود ولی تراکنش تایید آن وجود دارد.

سخن پایانی

در تفاوت کوین و توکن به این نتایج رسیدیم که توکن یک ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل ندارد و در بلاک چین های میزبان قرار می گیرد و مزیت اصلی که دارند صرفه جویی در زمان و هزینه ها می باشد در حالی که کوین ها دارای یک بستر بلاک چین اختصاصی می باشند و بیشترین تفاوت آنها در داشتن و نداشتن بلاک چین می باشد به همین منظور شما می توانید با صرافی کوینکس ارتباط و از نحوه خرید و فروش این رمزارزها اطلاع حاصل کنید.

رپد بیت کوین (WBTC) چیست و چه تفاوتی با بیت کوین دارد؟

رپد بیت کوین (WBTC) به عنوان یک توکن ERC-20 وجود دارد که توسط بیت کوین (BTC) با نسبت 1:1 پشتیبانی می شود.

به زبان ساده، WBTC، قابلیت همکاری بین بیت کوین و اتریوم را فراهم می کند و به رساندن نقدینگی بیت کوین به شبکه اتریوم کمک می کند. رپد بیت کوین به افراد امکان می دهد ارزش قیمت بیت کوین را با قابلیت برنامه ریزی اتریوم ترکیب کنند.

رپد بیت کوین (WBTC) چیست؟

WBTC یک توکن ERC-20 است که ارزش دقیقی با دارایی دیگر دارد. ارزش را می توان از طریق پشتوانه 1 به 1 با دارایی اساسی یا از طریق یک قرارداد هوشمند که با یک ارزش پایدار مذاکره می کند، پیوند داد.

رپد بیت کوین یک توکن ERC-20 است که یک بیت کوین را نشان می دهد و می تواند در برنامه های غیرمتمرکز (DApps) استفاده شود و به کاربران این امکان را می دهد که از بیت کوین در اکوسیستم اتریوم استفاده کنند، جایی که در غیر این صورت قادر به استفاده از آن نبودند. DApps می‌تواند تراکنش‌های توکن WBTC را سریع‌تر پردازش کند، زیرا نیازی به انجام محاسبات در زنجیره‌های بلوکی مختلف نیست، که فرآیند دشواری است.

در حال حاضر انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال رپد شده وجود دارد، از جمله تعداد انگشت شماری از استیبل کوین ها مانند تتر (USDT) و کوین بیس دلار آمریکا (USDC). رمزارز خصوصی Zcash نیز دارای یک رپد توکن است. کوین های دیگر نیز با نسخه‌های رپد عرضه می‌شوند تا در طول دوره‌ای از پذیرش سریع DeFi، مرتبط و قابل استفاده باقی بمانند.

پروتکل WBTC

پروتکل WBTC که در ژانویه 2019 راه اندازی شد، برای آوردن نقدینگی بیت کوین به اتریوم طراحی شد. در 18 ماه پس از راه اندازی، کاربران بیش از 800 میلیون دلار بیت کوین را به WBTC تبدیل کردند.

این پروتکل بیت کوین تحت کنترل یک سازمان مستقل غیرمتمرکز (DAO) است که متشکل از 17 سهامدار است.

چگونگی رپد توکن شدن BTC

با استفاده از تاجری مانند Coinlist، 0x، AAVE، Maker یا Airswap، کاربران می توانند BTC را به راحتی wrap و unwrap کنند. کاربران همچنین می توانند هر زمان که بخواهند WBTC خود را به BTC معمولی تبدیل کنند. این باعث می شود سرمایه گذاران به راحتی بین اکوسیستم بیت کوین سنتی و هر برنامه غیرمتمرکز (DApp) در شبکه اتریوم رفت و آمد کنند.

تنها کاری که کاربر باید انجام دهد این است که در پلتفرمی مانند Coinlist ثبت نام کرده و مقداری بیت کوین واریز کند. سپس دکمه “wrap” را انتخاب کنید. سپس شبکه پیامی را نمایش می دهد که از کاربر می پرسد چقدر BTC می خواهد رپد کند. پس از تایید، به سادگی روی “تأیید wrap” کلیک کنید و فرآیند کامل خواهد شد.

از طرف دیگر، کاربران همچنین می توانند WBTC را در صرافی ارزهای دیجیتال خریداری کنند.

کارمزد رپد بیت کوین می تواند تا 0.025% باشد. کاربران WBTC همچنین مجبور به پرداخت هزینه گس اتریوم برای تراکنش در اکوسیستم DeFi هستند.

مزایا رپد بیت کوین

تعداد زیادی DApp، بازی، صرافی های غیرمتمرکز (DEX) و پلتفرم های مختلف مبتنی بر قرارداد هوشمند وجود دارد که کاربران ممکن است برای آنها به WBTC نیاز داشته باشند. یکی از موارد استفاده خاص که مورد توجه بسیاری قرار گرفته است، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) است.

در اینجا چند راه وجود دارد که WBTC به آسان‌تر کردن کارها برای افرادی که می‌خواهند بیت کوین خود را در داخل شبکه اتریوم قرار دهند، کمک می‌کند:

نقدینگی

WBTC ابزار مفیدی است به این دلیل که می تواند نقدینگی بیشتری در بازار ایجاد کند. اکوسیستم اتریوم کاربردهای مختلفی دارد که روی آن اجرا می شوند. با پراکنده شدن وجوه در بسیاری از مناطق، DEX ها و پلتفرم های مشابه گاهی اوقات فاقد نقدینگی لازم برای عملکرد بهینه هستند. WBTC با آوردن پول بیشتر از دارندگان بیت کوین که ترجیح می دهند به طور کامل از بیت کوین خود جدا نشوند، نقدینگی را افزایش می دهد.

شرط بندی

یکی از محبوب ترین فعالیت های DeFi، استیکینگ توکن ها است. پروتکل‌های اثبات سهام به کاربران این امکان را می‌دهند که وجوه خود را در یک قرارداد هوشمند برای مدت زمان معینی در ازای بخشی از پاداش‌های بلوک شبکه قفل کنند. مبادله BTC با WBTC می تواند به کاربران اجازه دهد در پلتفرم هایی مانند CoinList پاداش دریافت کنند.

Yield Farming

یکی دیگر از فعالیت های محبوب DeFi، کشاورزی محصول است. بسیاری از این پروتکل‌ها به کاربران اجازه می‌دهند با رمزنگاری خود وام بگیرند و سود کسب کنند. پلتفرم هایی مانند Compound به دارندگان کریپتو اجازه می دهد تا با وام دادن wBTC به سایر کاربران شبکه درآمد غیرفعالی کسب کنند.

معاملات مارجین

تریدرها گاهی اوقات دوست دارند با مارجین معامله کنند. این به قرض گرفتن پول برای تجارت اشاره دارد. معامله بر روی مارجین می تواند بازدهی اهرمی را به همراه داشته باشد. با این حال، برعکس نیز می تواند صادق باشد و تریدرها می توانند حتی بیشتر از آنچه سرمایه گذاری کرده اند ضرر کنند.

با WBTC، معامله‌گران DeFi می‌توانند با استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز، بیت‌کوین را با مارجین معامله کنند. یا دارندگان می توانند با وام دادن WBTC خود به پروتکل، کارمزدی را به دست آورند تا دیگران بتوانند از آن برای معاملات مارجین استفاده کنند.