شاخص های مهم در بهره وری
از مفاهیم علم اقتصاد و مدیریت است که چنین تعریف می‌شود: «مقدار کالا یا خدمات تولید شده در مقایسه با هر واحد از انرژی یا کار هزینه شده بدون کاهش کیفیت یا به این شکل: اثربخشی به همراه کارایی». به دیگر سخن، بهره‌وری عبارت است از به‌دست آوردن حداکثر سودِ ممکن با بهره‌گیری و استفاده بهینه از نیروی کار، توان، استعداد و مهارت نیروی انسانی، زمین، ماشین، پول، تجهیزات، زمان، مکان و…به منظور ارتقای رفاه جامعه. بهره‌وری به نسبت کار انجام شده به کاری که باید انجام می‌شده اطلاق می‌شود.
می‌توان گفت برای نخستین بار لغت «بهره‌وری» را فردی به نام «کوئیزنی» در سال ۱۷۷۶ (میلادی) به‌کار بُرد. بیش از یک قرن بعد، یعنی در سال ۱۸۳۳ (میلادی)، فردی به اسم «لیترِ» بهره‌وری را «قدرت و توانایی تولید کردن» تعریف کرد. باید توجه داشت که واژهٔ بهره‌وری با گسترش انقلاب صنعتی و جهت افزایش سودمندی حاصل از نیروی کار، سرمایه و مواردی از این دست گسترش یافت، ولی اصطلاح بهره‌وری آب در چند ساله اخیر و به دلیل کمبود این مادهٔ ارزشمند گسترش یافته‌است. به نظر می‌رسد که بهترین تعریف برای بهره‌وری، به‌دست‌آوردن حداکثر سود ممکن و استفاده از نیروی بهینه در مقابل هزینه صرف شده باشد.
کاربردهای رایج
بر خلاف پندار برخی افراد، بهره‌وری فقط برای صنایع نیست، بلکه بهره‌وری سطوح مختلفی دارد و همه افراد در همه سطوح نقش دارند؛ یعنی اینکه افراد می‌توانند با تفکّر، ابداعات و نوآوری‌های خود عملاً در چند سطح گوناگون مؤثر واقع گردند. سطوح مختلف بهره‌وری عبارت‌اند از:
- سطح فرد
- سطح گروه آموزشی
- سطح گروه کاری
- سطح سازمانی
- سطح رشته‌های تجاری، خدماتی، صنعتی و کشاورزی
- سطح بخش‌های اقتصادی
- سطح ملی و کشوری
- سطح جهانی
در سطوح فردی، به‌دنبال تدابیری برای افزایش بهره‌وری فردی هستیم و در سطح گروه نیز به دنبال افزایش بهره‌وری گروهِ کاری هستیم. بدیهی است که موضوع بهره‌وری بیشتر در سطوح سازمانی و رشته‌ها مطرح می‌شود و بیشترین ضوابط و شرایطِ مربوط به بهره‌وری را می‌توان در آنها مشاهده کرد. چه بسا برخی مشاغل و حتّی برخی دستگاه‌ها به دلیل انجام فعالیت‌های مُوازی و تکراری بودن وظایف سازمانی در یکدیگر ادغام شده و برخی از آنها حذف شده‌اند. بهره‌وری ملّی که مهمترین عنصر است از ارتباط بین دولت، اقتصاد، جغرافیا، جمعیت و فرهنگ به‌دست می‌آید که عموماً به زبان ریاضیات ترجمه می‌شود و سپس نقطه بهینه آنْ به‌دست می‌آید.
مولفه‌های بهره‌وری
بهره‌وری به عنوان یکی از معیارهای سنجشِ فعالیت‌ها با در نظر گرفتن هدف و مقصد مدّنظر از دو زاویه مجزا قابل بررسّی است. از یک سو، نقش مفید و مؤثر بودن فعالیت در دستیابی به هدفِ ترسیمی ارزیابی شده و از سوی دیگر بازدهٔ فعالیت مطرح می‌شود. بر این اساس بهره‌وری را می‌توان به دو مؤلفه تجزیه کرد( بر اساس تعاریف استانداردهای مدیریت کیفیت. تعاریف برگرفته از ISO9000:2005):
سطوح اندازه‌گیری بهره‌وری
بهره‌وری در سطوح مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد. بسته به نوع تحلیل و اهداف مورد انتظار یک تحقیق، سطح مورد نظر انتخاب و مطالعات انجام می‌شود. بالاترین سطح بررسی سطح بین‌المللی و کوچکترین سطح آن که در نظام اجتماعی مورد بررسی قرار می‌گیرد بهره‌وری فردی می‌باشد.
بهره‌وری در سطح بین‌المللی
بررسی بهره‌وری در سطح جهانی مقوله‌ای است که از دیر باز مورد توجه دانشمندان بوده است. امروزه علاوه بر بهره‌وری نیروی کار، شاخص‌های دیگری در باره بهره‌وری انرژی، فناوری مدیریت، و . در سطح بین‌المللی مورد توجه قرار گرفته است. اقتصاد دانان در توسعه و اندازه‌گیری بهره‌وری درسطح بین‌المللی و مقایسه کشورها با یکدیگر بیشترین سهم را داشته‌اند. هم اکنون دو مؤسسه معتبر تحقیقاتی جهانی به نام‌های مؤسسه بین‌المللی توسعه مدیریت1 و مؤسسه بازار جهان اقتصاد2 که در کشور سویس مستقر می‌باشند تعداد قابل ملاحظه‌ای ملاک را جهت مقایسه رقابت‌پذیری برخی از کشورهای جهان که سهمی از تجارت جهانی را در اختیار دارند اندازه‌گیری کرده و با محاسبه یک شاخص ترکیبی به نام رقابت‌پذیری، توان رقابتی کشورهای جامعه مورد مطالعه را محاسبه و آنها را از این منظر رتبه‌بندی می‌کنند. در سال‌های اخیر نیز سازمان بهره‌وری آسیایی3 در این ارتباط پروژه‌ای را تعریف و در سطح کشورهای عضو به مرحله اجرا در آورده است.
بهره‌وری در سطح ملی
بررسی بهره‌وری در سطح کلان پیش زمینه آسیب شناسی اجتماعی و نیز راه آسانی برای اتخاذ سیاست‌های صحیح است. عموما بررسی بهره‌وری در سطح کلان دارای دوجنبه است. اول آنکه شاخص‌های بهره‌وری در سطح کل اقتصاد مانند بهره‌وری نیروی کار و سرمایه و . این امکان را فراهم می‌آورد تا سطح و یا میزان رشد آن با سایر کشورها مورد بررسی تطبیقی قرار گیرد و جایگاه کشور در سطح منطقه و جهان مشخص شود. دوم آنکه تحلیل بهره‌وری یک تحلیل درونی است و سعی می‌شود با استفاده از شاخص‌های بهره‌وری محاسبه شده وضع موجود تبیین و با توجه به اهداف از پیش تعیین شده استراتژی حرکت جهت تحقق اهداف مشخص شود.
بهره‌وری در سطح بخش
بررسی بهره‌وری در سطح بخش‌های مختلف امری اصولی است. تفکیک اقتصاد ملی به بخش‌های مختلف تولید مانند کشاورزی، معدن، صنعت، نفت و خدمات و هم چنین به سه بخش عمده دولتی، خصوصی و تعاونی مبنای بررسی‌های گوناگون در زمینه بهره‌وری می‌باشد. تحقیقات قابل توجهی در خصوص بهره‌وری نیروی کار و تا حدودی بهره‌وری سرمایه و بهره‌وری کل عوامل در سطح بخش‌های اقتصادی صورت گرفته است. شایان توجه است مقایسه بهره‌وری بین بخش‌های مختلف اقتصادی تنها برای عواملی از تولید امکان‌پذیر است که به طور مشترک مورد استفاده قرار می‌گیرد مانند بررسی بهره‌وری نیروی کار در بخش‌های دولتی و خصوصی.
بهره‌وری در سطح سازمان و شرکت
بهره‌وری در سطح سازمان برابر است با نسبت کار انجام شده سازمان برای تولید کالاها یا ارائه خدمات در طول یک زمان معیین به منابع مصرف شده که در تولید نقش داشته‌اند. بنا براین برای محاسبه بهره‌وری در سطح سازمان نسبت به بخش اقتصادی از عوامل ملموس‌تری استفاده می‌شود. سازمان متشکل از شرکت‌هایی است که خود تولیدکننده نوع خاصی از کالاهای نهایی هستند. لذا مفهوم سازمان نباید با مفهوم شرکت اشتباه گرفته شود و سازمان می‌تواند از جمع جند شرکت به وجود آمده باشد. شرکت مکان ثابتی است که در آن مجموعه‌ای از عوامل تولید تحت مدیریت و حسابداری واحد جهت تولید کالا و خدمت به کار افتاده باشد.
بهره‌وری در سطح واحد تولیدی
یک واحد تولیدی در واقع قسمتی از شرکت است که به تکمیل محصول نهایی، تولید قطعه یا ارا ئه خدمت خاصی می‌پردازد. این سطح از تولید می‌تواند جزو واحد، گروه تولیدی، خط تولید و سالن تولید لحاظ شود. بررسی بهره‌وری در این سطح علاوه بر عوامل نیروی کار، سرمایه، انرژی، عوامل خاص و فنی چون ماشین آلات و حتی یک ماشین خاص را نیز می‌تواند شامل شود. بررسی بهره‌وری یک خط تولید و بررسی بهره‌وری زمان همواره با مطالعات کنترل کیفیت همراه است.
بهره‌وری فرد شاغل
میزان بهره فردی شاغلین تحت تاثیر عوامل ملموس و غیر ملموس نظیر اندازه تجهیزات، شرایط کار، فرایندها، آگاهی و انگیزش قراردارد. اگرچه همه عواملی که به آن اشاره شد در جای خود اهمیت بسزایی دارند، ولی به جرات می‌توان انگیزش را به عنوان مهمترین عامل ارتقای بهره‌وری مطرح کرد. با توجه به مفهوم بهره‌وری، اعتقاد بر این است که رشد بهره‌وری در سطح هر شاغل موجب رشد بهره‌وری در سطح شرکت می‌شود و این افزایش موجب افزایش بهره‌وری در سطح بخش اقتصادی و در نهایت رشد بهره‌وری ملی می‌شود. به عبارت شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی دیگر رشد بهره‌وری در سطح ملی بستگی به رشد بهره‌وری تک تک شاغلین دارد. با پذیرش این واقعیت که انسان تنها عاملی است که می‌تواند خود را تغییر دهد و در محیط خود تغییر به وجود آورد، نقش کلیدی شاغلین به طور اخص و انسان به صورت اعم در فرایند بهره‌وری آشکار می‌شود.
شاخص‌های بهره‌وری
با توجه به نقش تعیین کننده بهره‌وری در رشد و توسعه اقتصادی کشور، تهیه شاخص‌های بهره‌وری مورد توجه قرار می‌گیرد. یک مقیاس بهره‌وری به بیان ساده نسبت یک شاخص مقداری از یک ستانده معین به یک شاخص مقداری از یک داده معین یا ترکیبی از چندین داده می‌باشد.
روش‌های مختلفی به منظور سنجش بهره‌وری وجود دارد از جمله روش‌های مبتنی بر اقتصادسنجی و تخمین تابع تولید، روش حسابداری رشد و روش شاخص عددی. هر یک از این روش‌ها دارای مزایا و معایبی است و انتخاب روش برحسب محدودیت‌ها و اهداف مورد نظر صورت می‌گیرد. اغلب سازمان‌های بین‌المللی و مراکز آماری کشورهای مختلف از روش شاخص عددی بهره می‌برند.
پرسشی که در این مطرح می‌شود آن است که شاخص‌های بهره‌وری که باید مورد اندازه‌گیری قرار گیرند کدامند؟ آیا برای کلیه بخش‌های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی، دستگاه‌های اجرایی، واحد‌های اقتصادی و . شاخص‌های بهره‌وری یکسان تعریف می‌شود؟ پاسخ به این پرسش منفی است. هر مؤسسه در ارتباط با رسالت، اهداف و مأموریت‌های خود می‌تواند شاخص‌های بهره‌وری مربوط به خود را تعریف کند. به طور کلی شاخص‌های بهره‌وری را می‌توان به گروه شاخص‌های کارائی و شاخص‌های اثربخشی طبقه‌بندی کرد.
انواع شاخص‌های بهره‌وری
شاخص‌های بهره‌وری که در واقع شاخص‌های کارآئی هستند و به صورت اشتباه مصطلح به آنها شاخص‌های بهره‌وری می‌گویند، نسبت‌هایی می‌باشند که صورت آنها یک ستانده، مخرج آنها یک نهاده و روند افزایشی آنها نشان از بهبود وضعیت دارد. شاخص‌های بهره‌وری خود به دو دسته شاخص‌های عمومی و شاخص‌های اختصاصی به شرح زیر طبقه‌بندی می‌شوند.
شاخص‌های بهره‌وری عمومی
این شاخص‌ها عموما با الهام از مفاهیم اقتصاد کلان تعریف می‌شوند که از جمله می‌توان شاخص‌های بهره‌وری نیروی کار، بهره‌وری سرمایه، بهره‌وری کل عوامل، بهره‌وری مواد، بهره‌وری انرژی و . را نام برد.
ویژگی این شاخص‌ها بگونه‌ای است که با محاسبه آنها می‌توان بررسی‌های تطبیقی در واحد اقتصادی، طبقه، گروه فعالیت، بخش و قسمت اقتصادی را انجام داد. شایان ذکر است که این بررسی‌های تطبیقی می‌تواند برای هر یک از شاخص‌ها در سطح کشورهای منطقه یا سطح بین‌المللی صورت گیرد. در اکثر شاخص‌های عمومی فوق الذکر صورت کسر ارزش‌افزوده یا ستانده و مخرج آن یک یا مجموع چند نهاده می‌باشد. برای درک بهتر این شاخص‌ها به تعریف آنها به شرح زیر پرداخته می‌شود:
این شاخص از تقسیم ارزش‌افزوده به تعداد شاغلین حاصل می‌شود. در صورتی که در کشوری اطلاع نفر ماه، نفر روز و یا نفر ساعت کار انجام شده یا پرداخت شده شاغلین در دسترس باشد در این صورت در مخرج کسر شاخص بهره‌وری نیروی کار، به جای تعداد شاغلین از این اطلاعات استفاده خواهد شد. بدیهی است که این نوع شاخص، بهره‌وری نیروی کار را با دقت بالاتری نشان می‌دهد. واحد این شاخص ریال بر شاغل، یا نفر ماه، یا نفر روز، و یا نفر ساعت می‌باشد. این شاخص نشان می‌دهد که هر شاغل در یک دوره بررسی چه میزان ارزش‌افزوده ایجاد کرده است.
تعداد شاغلین / ارزش‌افزوده = بهره‌وری نیروی کار
دیاگرام این شاخص از تقسیم ارزش‌افزوده بر جبران خدمات شاغلین به دست. برخی از صاحب‌نظران بهره‌وری به این نسبت، شاخص رقابت‌پذیری نیز می‌گویند. واحد این شاخص نسبت می‌باشد. مفهوم این شاخص آن است که به ازای یک واحد ریالی جبران خدمات پرداخت شده چه میزان ارزش‌افزوده ایجاد شده است.
جبران خدمات شاغلین / ارزش‌افزوده = بهره‌وری هزینه
این شاخص از تقسیم ارزش‌افزوده بر ارزش موجودی اموال سرمایه‌ای ثابت حاصل می‌شود. در محاسبه این شاخص برخی مواقع به جای ارزش اموال سرمایه‌ای ثابت از ارزش دارایی‌های ثابت یا ارزش کل
ارزش اموال سرمایه‌ای ثابت / ارزش‌افزوده = بهره‌وری
این شاخص از طریق تقسیم ارزش‌افزوده بر ارزش مصارف واسطه محاسبه می‌شود. واحد این شاخص نسبت می‌باشد.
ارزش مصارف واسطه / ارزش‌افزوده = بهره‌وری
این شاخص از تقسیم ارزش‌افزوده بر مقدار انرژی مصرف شده به دست می‌آید. این شاخص برای کشورهایی که از نظر ذخایر سوخت فسیلی در مضیقه هستند بسیار حایز اهمیت می‌باشد. در برخی از کشورها این شاخص از طریق تقسیم ارزش‌افزوده بر ارزش انرژی مصرف شده نیز محاسبه می‌شود. دراین صورت واحد این شاخص نسبت خواهد بود.
مقدار یا ارزش انرژی مصرف / ارزش‌افزوده = بهره‌وری
رشد تولید ناخالص داخلی در سطح ملی و یا ارزش‌افزوده در هر یک از بخش‌های اقتصادی از طریق دو منبع یکی افزایش نهادها (نیروی کار و سرمایه) و دیگری بهبود ساختارها ماشین آلات تولید و تجهیزات نیرو بهبود کیفیت نیروی انسانی و مدیریت حاصل می‌شود. به جهت رقابت فشرده‌ای که در سطح جهان برای کسب سهم بیشتر از تجارت جهانی وجود دارد کشورهای جهان خصوصا کشورهای توسعه‌یافته و در حال گذار تلاش می‌کنند تا رشد تولید ناخالص داخلی یا ارزش‌افزوده بخش‌ها را حتی الامکان از طریق بهبود ساختارها تأمین کنند. به عبارت روشن‌تر به جای اینکه تعداد نیروی انسانی خود را افزایش دهند تلاش می‌کنند تا با اجرای برنامه‌های آموزشی کوتاه مدت تخصص سطح مهارت شاغلان را افزایش دهند و یا اینکه به جای ایجاد ظرفیت‌های جدید ظرفیت‌های موجود را به آخرین فناوری‌های نوین مجهز کنند. با استفاده از این رویکرد مؤسسات قادر خواهند بود تا محصولاتی متنوع‌تر و با کیفیت بالاتر تولید آرده و بدین ترتیب توان رقابت‌پذیری خود را افزایش دهند.
دیاگرام بهره‌وری کل عوامل تولید از نسبت ارزش‌افزوده بر کل نهادها به دست می‌آید. برای اندازه‌گیری این نسبت روش‌های متفاوتی وجود دارد. یکی از این روش‌ها که معروف به روش مستقیم محاسبه بهره‌وری کل عوامل تولید است بدون استفاده صریح از تابع تولید به برآورد سطح بهره‌وری کل عوامل تولید اقدام می‌پردازد. در این روش‌ها به جهت اینکه، واحد‌های اندازه‌گیری نهادهای به کار رفته در فرایند تولید متفاوت هستند، با استفاده از تکنیک‌های خاصی عمل جمع زدن نهادهای مختلف انجام می‌شود و بدین ترتیب یک شاخص از کل نهادها ساخته می‌شود. که به آنها روش‌های مستقیم می‌گویند.
یکی از روش‌های مستقیم اندازه‌گیری بهره‌وری کل عوامل روشی است که توسط آندریک ارائه شده است. این روش مبتنی بر میانگین وزنی کار و سرمایه می‌باشد. آندریک در این روش از یک تابع تولید ضمنی برای تخمین تغییرات در بهره‌وری استفاده نمود. شاخص بهره‌وری کل عوامل تولید آندریک به شکل زیر تعریف می‌شود:
که در آن TEF بهره‌وری کل عوامل،
V ارزش‌افزوده به قیمت‌های ثابت
L تعداد نیروی کار یا نفر ساعت کار انجام شده یا پرداخت شده،
αسهم عامل کار در ارزش‌افزوده
K ارزش موجودی سرمایه به قیمت‌های ثابت و
ß سهم عامل سرمایه در ارزش‌افزوده می‌باشد.
علاوه بر روش مستقیم فوق، روش دیگری مبتنی بر استفاده صریح از تابع تولید و با در نظر گرفتن فرم تابعی معین و با انجام عملیات ریاضی بر روی تابع تولید به برآورد شاخص بهره‌وری کل عوامل می‌پردازد که به روش غیر مستقیم معروف است. در این روش به جای محاسبه سطح بهره‌وری کل عوامل تولید، نرخ رشد سالانه و یا میانگین نرخ رشد سالانه بهره‌وری کل عوامل برآورد می‌شود.
برای اندازه‌گیری ارزش‌افزوده به روش غیر مستقیم چندین نفر تجربه کرده‌اند که از میان آنان می‌توان تلاش‌های سولو اشاره کرد. سولو در این ارتباط دارای دو روش است
در یک روش به جای اندازه‌گیری سطح بهره‌وری کل عوامل مستقیما رشد آن را مورد اندازه‌گیری قرار می‌دهد و چون این رشد را به صورت غیر مستقیم برآورد می‌کند از این رو به روش مانده سولو معروف شده است. این روش به صورت رابطه زیر می‌باشد:
TFP رشد بهره‌وری کل عوامل طی دوره
V رشد ارزش تولید ناخالص داخلی
α ضریب عامل نیروی کار که معمولا از تقسیم جبران خدمات کار آنان به ارزش تولید ناخالص داخلی در سطح ملی یا بخشی طی دوره به دست می‌آید.
چقدر با شاخص‌های جهانی سلامت فاصله داریم؟
سلامت عمومی، دانش و هنر پیشگیری از بیماری، حفظ و ارتقای تندرستی انسان است که به توسعه اجتماعی و حفظ سلامت فرد و جامعه منجر می‌شود از این رو رسالت اصلی بهداشت عمومی، استقرار تندرستی جامع، فراگیر و باکیفیت است و بدین منظور شعار "جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر" برای هفته سلامت امسال در نظر گرفته شده است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، ازدحام جمعیت، آلودگی‌های محیطی، فقر، تبعیض، گسترش حاشیه‌نشینی، تنوع سبک زندگی، کاهش حمایت‌های اجتماعی، بیکاری و موارد دیگر زندگی انسان امروزی را پر آشوب و نامطمئن کرده و در نتیجه سلامت او را به طور عمومی و سلامت روانی و اجتماعی او را به طور خاص تحت تأثیر قرار داده و اعتدال زندگی را از بین برده است، نتیجه چنین وضعیتی شیوع انواع اختلالات و بیماری‌های عصبی و روان تنی است. مطابق برآورد سازمان جهانی بهداشت امروزه ۲۵ درصد مردم جهان دچار یکی از انواع اختلالات روانی، عصبی و رفتاری هستند.
به جز اعتیاد به مواد مخدر، الکل و سایر موارد بر اساس شاخص بار بیماری‌ها و عوارض ناشی از آن (سال‌های ناتوانی و عمر از دست رفته) متأسفانه ناتوانی و از کارافتادگی حاصل از بیماری‌های روانی شدید و طولانی است، این عوارض علاوه بر اینکه خود بیمار را تحت تأثیر قرار می‌دهد بار سنگینی نیز بر خانواده و جامعه تحمیل می‌کند. بنابراین ارتقای شاخص‌های سلامت و بهداشت از اولویت‌های کشور در جهت توسعه به شمار می‌رود، از این رو توجه به سلامت، درمان و مراقبت‌های تسکینی بر پایه نظامی کارآمد لازم است تا این امر با عنوان اصلی‌ترین خاستگاه مطالبات مردمی در راستای مسئولیت‌های مهم سیاست‌گذاران محقق شود.
در این میان بهداشت همگانی از چنان اهمیتی برخوردار بود که کشورهای مختلف تصمیم به تشکیل نهادی بین‌المللی گرفتند و سرانجام در ۱۹۴۸ میلادی اساسنامه سازمان جهانی بهداشت(WHO) تصویب شد. این سازمان معتبر بین‌المللی وظایفی مانند راه‌اندازی و پیشبرد فعالیت‌ها در راستای کنترل همه‌گیری‌ها و بیماری‌های بومی، سازماندهی همکاری‌های فنی مناسب در زمان‌های اضطراری و بحران‌ها، کمک به دولت‌ها در راستای تقویت خدمات بهداشتی و ترویج استانداردهای توسعه یافته آموزشی و تربیتی در تخصص‌های مربوط به سلامت و بهداشت را بر عهده دارد.
گسترش بهداشت همگانی نیازمند روش‌های نوین مدیریتی است که دولت‌ها و مسئولان بهداشتی سهم زیادی در آن دارند تا در پرتو این مهم، توسعه و سلامت جامعه را رقم بزنند، از این رو سازمان جهانی بهداشت هر ساله شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی در هفته سلامت با توجه به مسائل مهم و ضرورت‌های موجود، اقدام به طرح شعاری می‌کند و امسال هم هفته سلامت سال ۱۴۰۰ از اول تا هفتم اردیبهشت ماه برگزار می‌شود.
هفته سلامت و ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر
آرش نجیمی، سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص شعار هفته سلامت امسال، اظهار می‌کند: هفته سلامت سال ۱۴۰۰ از اول تا هفتم اردیبهشت ماه با شعار «ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر» برگزار می‌شود، سال ۲۰۲۱ به عنوان "سال جهانی مدافعان سلامت" نامگذاری شده و شعار روز جهانی بهداشت و هفته سلامت امسال نیز "ساخت جهانی عادلانه تر و سالم‌تر " انتخاب شده است.
وی درباره روزشمار و عناوین هفته سلامت سال جاری، اضافه می‌کند: چهارشنبه اول اردیبهشت با عنوان همراهی با مدافعان سلامت برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر، پنجشنبه دوم اردیبهشت با عنوان مشارکت اجتماعی، همدلی و وفاق ملی برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر، جمعه سوم اردیبهشت آموزه‌های دینی و پیوند نهادهای مذهبی و نظام سلامت برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر، شنبه چهارم اردیبهشت ارتقای نظام شبکه بهداشتی درمانی و مراقبت‌های بهداشتی اولیه برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر، یکشنبه پنجم اردیبهشت رسانه‌ها، آموزش و فرهنگ سازی برای ساخت شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر، دوشنبه ششم اردیبهشت با عنوان پژوهش، فناوری، پشتیبانی و مانع زدایی از تولید برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر و روز سه‌شنبه هفتم اردیبهشت با عنوان مشارکت‌های بین‌بخشی و مسئولیت اجتماعی برای ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر» نامگذاری شده است.
سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تاکید می‌کند: این موارد محورهای برنامه‌های هفته سلامت امسال را تشکیل می‌دهد و در این هفته با توجه به شرایط اپیدمی و وضعیت قرمز کرونایی اجرای برنامه‌ها به صورت حضوری نیست و برخی برنامه‌ها در دستور کار دانشگاه، از طرف ابلاغی که وزارتخانه داده قرار گرفته و به صورت برنامه‌های آموزشی و اطلاع‌رسانی در قالب همان شعار هفته سلامت و روزهای اختصاص داده شده است. سعی می‌شود نشست‌های خبری پیرامون هفته سلامت و بحث کووید ۱۹ در کنار شعارها و محورهای روزانه، خدمات و پیشرفت‌هایی که در حوزه سلامت وجود داشته را ارائه دهیم و برگزاری نشست‌ها به صورت وبینار خواهد بود.
کمپین‌های مجازی و ارتقای فرهنگ سلامت شهروندان
وی درباره کمپین‌های مجازی، می‌گوید: در فضای مجازی کمپین‌هایی راه‌اندازی شده تا منجر به ارتقای فرهنگ سلامت افراد جامعه شود، تلاش می‌شود پیام‌های کوتاهی که نیاز امروز جامعه است با محوریت سلامت انتشار پیدا کند، علاوه بر این موارد در هفته سلامت تلاش می‌کنیم طی هماهنگی با شهرداری اصفهان در سطح شهر ارائه تبلیغات محیطی در خصوص هفته سلامت و محورهای آن مورد توجه قرار بگیرد و از ظرفیت همه رسانه‌های مکتوب، رسانه‌های دیداری و شنیداری برای عملی کردن هر چه بیشتر مفهوم شعار امسال، مفاهیم سلامت، توجه به فرهنگ سلامت و اطلاع‌رسانی بیشتر در مورد کووید ۱۹ استفاده می‌شود.
سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، درباره وضعیت کرونایی استان به شهروندان توصیه می‌کند: همشهریان باید با مدافعان سلامت همراهی کنند، این همراهی در چند جنبه قرار می‌گیرد، یکی بتوانند وضعیت مدافعان سلامت و کادر بهداشتی و درمانی در این شرایط بحرانی را درک کنند، در حال حاضر همه افراد جامعه ملزم هستند نوع رفتارها، نحوه حضور، نوع روش‌های پیشگیری برای کووید ۱۹ را در اجتماع درک کنند و به مدافعان سلامت کمک کنند.
نجیمی ادامه می‌دهد: در موج چهارم کرونا هستیم و بیشترین فشار بر سیستم بهداشتی و درمانی وارد می‌شود، امیدوارم که مردم همراهی لازم را با نیروهای درمانی داشته باشند و از همه افراد جامعه انتظار داریم ارزش زحمات مدافعان سلامت را بدانند تا این افراد حس کنند این حمایت را در مقطع سخت زندگی از طرف همه مردم و شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی مسئولان پشت سر خود دارند.
وی اظهار می‌کند: با شعار امسال «ساخت جهانی عادلانه تر و سالم تر» باید به این هدف نزدیک‌تر شویم، جهانی عادلانه بحث برخورداری و دسترسی به همه امکانات سلامت است، شعاری که امسال سازمان بهداشت جهانی ذکر کرده در دو جنبه نشان می‌دهد سلامت تحت تأثیر متغیرهای اجتماعی است، از سوی دیگر برخورداری و دستیابی به حد قابل قبول از کیفیت این متغیرها نقش بسیار مهمی دارد.
سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تاکید می‌کند: مسائل اقتصادی، اجتماعی، رفاهی و شادی سلامت افراد را تحت تأثیر می‌گذارد، امیدوارم امسال با توزیع عادلانه تر در همه مناطق کشور به این امور مهم دست پیدا کنیم و با تمام شدن کووید ۱۹ بتوانیم علاوه بر مسائل و بیماری‌های عفونی به کنترل بیماری‌های مزمنی بپردازیم که در این مدت مغفول شدند، اگر بتوانیم نقش مهمی در سلامت جامعه داشته باشیم در این صورت می‌توانیم ادعا کنیم به سمت یک جامعه سالم و عادلانه حرکت کردیم.
ارتباط زیاد سلامت روان با سلامت جسمی افراد
احسان کاظمی، روانشناس اجتماعی، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص هفته سلامت امسال با شعار «ساخت جهانی عادلانه‌تر و سالم‌تر»، اظهار می‌کند: در هر کشوری روزها یا هفته‌هایی برای نشان شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی دادن اهمیت هر موضوع، جلب توجه عموم مردم به آن موضوع و یادآوری مسئله تعیین می‌شود و این اتفاق کمک می‌کند تا افراد جامعه بدانند این مسئله فراموش شدنی نیست. این روند نشان می‌دهد سلامتی افراد، عدالت در زندگی فردی و اجتماعی، پاکیزگی و وجود نداشتن خشونت در زندگی انسان‌ها به همدیگر ربط دارد و این طور نیست که مربوط به یک قوم و کشور و یک جریان اجتماعی باشد.
وی درباره «هفته سلامت»، اضافه می‌کند: سلامت ابعاد مختلفی دارد و طیف‌های سلامت روانشناختی، معنوی، اقتصادی دست در دست هم می‌دهد تا پازل سلامت را در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی انسان شکل دهد، یکی از ابعاد مهم آن سلامت روان است، از آنجایی که سلامت روان کمتر مورد توجه مردم قرار می‌گیرد در بسیاری از کشورهای دنیا ارتباط تنگاتنگی با سلامت جسمی افراد دارد و در مجموع سلامت روان می‌تواند بر سلامت اجتماعی، بهزیستی اجتماعی افراد اثر بگذارد.
این خانواده درمانگر، تاکید می‌کند: باید مسئولان امر و خود مردم به این موضوع توجه کنند، به دلیل این که اگر در یک جامعه روان، افکار، هیجانان‌ها و احساسات افراد مخدوش شود آن جامعه دچار مشکل خواهد شد، به طور یقین همه زیر ساخت‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، خانوادگی و تربیتی هم از بین می‌رود.
کاظمی ادامه می‌دهد: برای مثال در حوزه خانواده سلامت روانی اعضای خانواده به خصوص پدر و مادر می‌تواند رشد آن خانواده را تحت تأثیر قرار دهد، در حوزه اجتماعی اگر کسانی که متولی امور اجتماعی و مدیران جامعه هستند از سلامت روان برخوردار نباشند تا چه حد می‌تواند در تصمیم گیری‌های کلان اجتماعی تأثیر بگذارد، گاهی اوقات تصمیم‌های افراد در ظاهر درست است اما در کلان و درازمدت آسیب‌های جدی به فرد، خانواده و جامعه وارد می‌کند.
وی تصریح می‌کند: گاهی اوقات افراد فکر می‌کنند اگر به طور جدی جلوی برخی از بیماری‌ها را نگیرند و به مردم هشدار جدی ندهند، بهتر است به دلیل این که این نوع رفتار باعث اضطراب بیشتر در سطح جامعه می‌شود، ابتدای شیوع اپیدمی کرونا شاهد این اتفاق در سطح جامعه بودیم، بسیاری از مردم مسئله را جدی نمی‌گرفتند و بی‌تفاوتی در جامعه زیاد بود و حتی تا یک ماه قبل در تعطیلات نوروز هم شاهد بودیم که بسیاری از هموطنان خطر کرونا را جدی نگرفتند و سلامت آحاد جامعه تحت تأثیر همین مسئله است و در حال حاضر با وضعیت قرمز کرونایی حساسیت و نگرانی مردم به کرونا بیشتر شده است.
تأثیر مراقبت‌های بهداشتی در ارتقای سلامت روان
این روانشناس اجتماعی در خصوص نقش مراقبت‌های بهداشتی در ارتقای سلامت روان افراد، می‌گوید: از قدیم در اشعار بزرگان هم داریم که «تن ز جان و جان ز تن مستور نیست» یا «عقل سالم در بدن سالم است»، اگر روان آدمی آزرده شود روی جسم هم اثر می‌گذارد، بیماری‌های روان‌تنی نیز همین است که روان آزرده است و نشانه‌هایی در جسم و تن مثل زخم معده، کهیر، ریزش مو و دردهای استخوانی ظاهر می‌شود و علت این بیماری‌ها وابسته به اختلالات روانی شخصیتی و مشکلات ذهنی است که بعد از مدتی تأثیر روی جسم افراد می‌گذارد و توجه به سلامت روان انسان بسیار مهم است.
وی اضافه می‌کند: امسال هم در اپیدمی کرونا که می‌خواهیم هفته سلامت را مثل سال گذشته در بحران سلامت گرامی بداریم، روان فرد، خانواده و جامعه تحت تأثیر کرونا و بی‌توجهی نسبت به سلامت است، باید بدانیم روزی واکسن کرونا تهیه شده و این اپیدمی هم تمام می‌شود، اما بی‌توجهی به مسائل بهداشتی و حساسیت نداشتن به مسائل حیاتی چه زمانی حل می‌شود؟
کاظمی، تاکید می‌کند: امروز یک مسئله‌ای به وجود می‌آید که فردا نیست، نکته مهم این که مردم در بحران‌های اجتماعی، زیست محیطی، پزشکی و طبیعی چقدر به سلامت روان خود توجه دارند و می‌توانند از خود مراقبت کنند، باید موضوع اساسی افراد توجه به همین مسئله باشد چگونه به مردم یاد دهیم که مدافع سلامت خود باشند و به مسائل بحرانی جامعه حساسیت نشان دهند.
باید اولویت‌ها را در زمان‌های بحرانی تشخیص دهیم
این روانشناس اجتماعی، تصریح می‌کند: انسان ناآگاه اولویت‌ها را تشخیص نمی‌دهد چرا که در پاندمی کرونا با بهانه آوردن «حوصله‌ام در خانه سر رفته و یکسال است به سفر نرفتم» قرنطینه خانگی را می‌شکند و بدون تشخیص اولویت‌های اپیدمی به مسافرت می‌رود، باید بدانیم سفر نوروزی آن قدر مهم نیست، باید به نوع رفتار صحیح با کادر درمان توجه کنیم، پرستاری که نمی‌تواند به خانواده خود در اپیدمی سر بزند و در خط مقدم دفاع می‌کند را ببینیم و خودخواهی را کنار بگذاریم، وقتی شهروندی نمی‌تواند این اولویت را تشخیص دهد با مشکلات بیشتری مواجه می‌شویم.
وی اظهار می‌کند: باید جامعه در بحران‌ها این نوع حرکت بنیادین را برای مصون شدن افراد اجتماع در مقابل خطرها انجام دهد، متأسفانه در شرایط فعلی عده‌ای دچار بی‌تفاوتی و حساسیت کم نسبت به مسائل مهم جامعه هستند، برای خودمراقبتی و ارتقای سلامت در حال حاضر تنها یک سری تذکرات بهداشتی (ضد عفونی دست‌ها، زدن ماسک، رعایت فاصله اجتماعی، قرنطینه و موارد دیگر) در رسانه‌ها وجود دارد که نوعی عملکرد و عادت‌های جدید برای افراد جامعه است و تلاش می‌شود در پاندمی کرونا آن را بیاموزند، باید علاوه بر این موارد به مردم یاد دهیم رفتار خود را نه تنها در مورد بحران کرونا بلکه در همه موقعیت‌های اجتماعی اصلاح کنند، جای این نوع آموزش در مدرسه، دانشگاه، محیط خانواده و تعامل والدین و فرزندان خالی است، با آموزش دادن و فرهنگ سازی ریشه رفتارهای نادرست افراد در جامعه اصلاح می‌شود.
کاظمی درباره قانون گریزی شهروندان، می‌گوید: اگر می‌گویند محدودیت تردد از ساعت ۱۰ شب به بعد است، نباید به دنبال طراحی روش‌هایی برای فرار از این قانون باشیم، ضروری است در جامعه ابتدا مسئله قانون‌گریزی حل شود، وقتی ممنوعیت تردد است برای حفظ سلامتی شهروندان و جامعه است، باید آن را به عنوان یک اصل عین قانون اساسی بپذیرند. متأسفانه مردم به راحتی در برابر فرار از قوانین توجیه آورده و از روش‌های غیر انسانی استفاده می‌کنند.
این خانواده درمانگر، می‌افزاید: این اتفاق نشان می‌دهد در جایی سلامت روان و فکر افراد آسیب دیده و آموزش‌های لازم را نداشته است، متولی این آموزش‌ها در بحران‌های اجتماعی هنوز مشخص نیست، بعد از کرونا بحران‌های اجتماعی، روانی، بزهکاری و آسیب‌های اجتماعی زیاد می‌شود، نباید تنها به نمایش‌های خیابانی بسنده کنیم و همه نهادهای فرهنگی برای محقق شدن این برنامه مساعدت لازم را داشته باشند.
وی تاکید می‌کند: از نظر پزشکی سلامت جسمی افراد وقتی است که نشانه بیماری نداشته باشند، اگر فردی نشانه صرع و سرطان ندارد مبتلا به این بیماری‌ها نیست، اما مطابق تعریف سازمان بهداشت جهانی سلامت روان تنها به معنای نبودن نشانه‌های بیماری روانی نیست، سلامت روان یعنی نبود نشانه‌های هرگونه اختلال روانی و استفاده درست و بهینه از امکانات، استعدادها و توانایی خود برای مؤثر بودن در اجتماع است.
ارتقای 45 رتبه ای شاخص نوآوری ایران در جهان
ایران از سال 2013 تا کنون در زمینه نوآوری 45 رتبه در میان کشورهای جهان رشد داشته است.
به گزارش خبرنگار کالا سودا، ایران در سال 2013 جایگاه 106 را در شاخص نوآوری جهانی داشت. این رتبه موجب شد تا نهادهای دولتی فکری به حال این وضعیت کنند و از این رو در این سال کارگروهی به ریاست معاون علمی رئیس جمهوری تشکیل شد و دستگاه‌های ذیربط موضوع در این کارگروه عضو شدند.
این نهادها سپس شاخص‌ها را تحلیل و نقش همه دستگاه‌ها را در این شاخص‌ها مشخص کردند و نقاط ضعف و قوت بررسی شد و با همکاری تمامی دستگاه‌های ذیربط جایگاه ایران در سال ۲۰۱۷ به رتبه ۷۵ و در سال ۲۰۱۸ به رتبه ۶۵ ارتقاء پیدا کرد.
گفتنی است، از سال ۱۳۹۴ موضوع شاخص نوآوری جهانی برای دولت حائز اهمیت شد چرا که این شاخص تنها و مهمترین شاخصی در دنیا است که به صورت تخصصی به حوزه نوآوری می‌پردازد. این شاخص که (Global Innovation Index)GII یا شاخص نوآوری جهانی نام دارد همه ساله توسط سازمان جهانی مالکیت فکری منتشر می‌شود. این گزارش هفت بعد دارد که پنج بعد در شاخص ورودی و دو بعد در شاخص خروجی قرار می‌گیرد.
عمده‌ترین پیشرفت‌ها و ارتقای رتبه‌ای که ایران در شاخص نوآوری جهانی داشته، در دسته‌بندی حوزه علم و فناوری قرار گرفته است. این شاخص از دو منظر قابل تحلیل است؛ اولین منظر افراد و شاخصه‌هایی هستند که به طور مستقیم درگیر حوزه علم و فناوری هستند. دومین منظر نیز به اقتصاد کلان کشور باز می‌گردد. لذا تحلیلی که از این شاخص برمی‌آید این است که عمده‌ترین ارتقای ما در این شاخص مربوط به حوزه علم و فناوری است و ضعف ما هم در حوزه اقتصاد کلان بوده است؛ یعنی ما در ورودی‌های خود در بحث نیروی انسانی، پژوهش، توسعه شرکت‌های دانش بنیان و استارت‌آپ‌ها عملکرد خوبی داشتیم و این نشان می‌دهد که رویکرد دولت رویکرد درستی بوده است اما آن جایی که بهره‌بردار این محصولات استارت‌آپی باید محصولات این شرکت‌ها را مورد حمایت قرار دهد و وارد بازار کار کند و نیز فراهم بودن زیرساخت‌های اقتصادی و نقش تنظیم‌گری و رگولاتوری که نهادهای دولت باید ایفا کنند نتوانسته‌ایم موثر واقع شویم، لذا لازم است که یک عزم جدی برای وصل کردن حوزه علم و فناوری به حوزه اقتصادی به وجود آید.
ارتقای ۱۳ پله‌ای رتبه ایران در شاخص جهانی کارآفرینی
دفتر توسعه کارآفرینی و بهره‌وری نیروی کار وزارت کار در گزارشی شاخص‌های جهانی کارآفرینی در سال ۲۰۱۸ را منتشر کرد که براساس آن رتبه جهانی ایران از ۸۵ در سال ۲۰۱۷ به ۷۲ در سال ۲۰۱۸ ارتقا یافت.
دفتر توسعه کارآفرینی و بهره‌وری نیروی کار وزارت کار در گزارشی شاخص‌های جهانی کارآفرینی در سال ۲۰۱۸ را منتشر کرد که براساس آن رتبه جهانی ایران از ۸۵ در سال ۲۰۱۷ به ۷۲ در سال ۲۰۱۸ ارتقا یافت.
به گزارش مهر، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرد؛ براساس آمار منتشر شده از شاخص جهانی کارآفرینی، رتبه کارآفرینی ایران در سال ۲۰۱۸ با افزایش ۱۳ رتبه‌یی در میان ۱۳۷ کشور جهان به ۷۲ رسیده است.
گزارش منتشر شده نشان می‌دهد رتبه کارآفرینی ایران در منطقه منا (خاورمیانه و شمال آفریقا) به ۱۱ رسیده است که در مقایسه با سال قبل، سه رتبه بهبود یافته است.
براساس این گزارش، دستیابی به رشد و رونق اقتصادی در شرایط رقابتی عصر حاضر، بدون ایجاد محیط مساعد برای ظهور و رشد کسب‌وکارهای کارآفرینانه و نوآور امکان‌پذیر نیست. کارآفرینی موتور رشد اقتصادی است که بدون آن رشد بهره‌وری و خلق مشاغل جدید بسیار دشوار خواهد بود. مطالعات درباره کشورها نشان می‌دهد که آموزش افراد و فرهنگ‌سازی و ایجاد وجهه مناسب برای کارآفرینان در جامعه، کافی نبوده بلکه بروز کارآفرینی نیازمند محیطی مساعد نیز هست. این یعنی، کارآفرینی پدیده‌یی فرابخشی و چندوجهی است به‌نحوی که از یک‌سو متاثر از همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است و از سوی دیگر بر تمام این ابعاد تاثیرگذار است. ازاین‌رو توسعه کارآفرینی در گرو توجه به موضوعات مختلف از زوایا و جنبه‌های متعددی است.
شاخص جهانی کارآفرینی (GEI) که همه ساله ازسوی موسسه جهانی توسعه کارآفرینی (GEDI) منتشر می‌شود و تصویری از تغییرات اکوسیستم کارآفرینی کشورها ارائه می‌دهد، نماگری است که سلامت اکوسیستم کارآفرینی در یک کشور را از طریق تعاملات پویا و نهادینه‌شده بین گرایش، توانایی و اشتیاق کارآفرینی، هم در سطح فردی و هم در سطح نهادی مورد ارزیابی قرار می‌دهد. فرض بنیادی در تهیه این شاخص این است که کارآفرینی هر چند ماهیت رفتاری و فردی دارد اما تقریبا در صورتی امکان بروز می‌یابد که محیط به فرد اجازه بروز آن را بدهد. به عنوان مثال اگر نیروی انسانی تحصیلکرده و دارای مهارت لازم برای به‌کارگیری در کسب‌وکار مبتنی بر فرصت در جامعه به وفور وجود داشته باشد اما شرایط محیطی و نهادی جامعه به شکلی باشد که افراد نتوانند ریسک شروع کسب‌وکار را بپذیرند، کارآفرینی توسعه نخواهد یافت. به عبارتی پویایی کارآفرینی در هر کشور علاوه بر خصلت‌ها و ویژگی‌های افراد جامعه، در گرو محیط نهادی نیز است.
شاخص کارآفرینی در دنیا چگونه ارتقا می‌یابد؟
در ادامه این گزارش آمده است: در عصر حاضر، پژوهشگران حوزه سیاست‌گذاری کارآفرینی معتقدند کشورها با تعداد زیادی کارآفرین (به معنای کسب‌وکار جدید یا خوداشتغالی) نمی‌توانند به رشد و توسعه اقتصادی دست یابند بلکه نیازمند اکوسیستم کارآفرینی متناسب هستند تا بتوانند به این مهم برسند.
بنابراین، هر اکوسیستمی شامل تعدادی زیرسیستم به هم وابسته است که با هم در تعاملند، بر یکدیگر اثرگذارند و در جهت برآوردن هدفی با یکدیگر تعامل می‌کنند. در اکوسیستم کارآفرینی وجود ذی‌نفعان و همکاری متقابل آنها با یکدیگر سبب ایجاد شرایط مناسب برای فعالیت‌های کارآفرینانه و توسعه کسب و کارهای جدید می‌شود. منظور از ذی‌نفع هر نهادی است که به‌طور بالفعل یا بالقوه حامی و مشوق کارآفرینی است. ارگان‌های دولتی، دانشگاه‌ها، انجمن‌های کسب‌وکار، تشکل‌های بخش خصوصی، سرمایه‌گذاران، بانک‌ها، کارآفرینان، مراکز رشد، مراکز شتاب‌دهنده، رهبران اجتماعی، مراکز تحقیقاتی، نمایندگان نیروی کار و وکلا از ذی‌نفعان اکوسیستم کارآفرینانه به‌شمار می‌آیند.
از این رو شاخص جهانی کارآفرینی با این رویکرد تلاش دارد نگاهی دقیق به سلامت اکوسیستم کارآفرینی کشورها بیندازد. مزیت این شاخص نسبت به سایر روش‌های سنجش در این است که این شاخص باتوجه به تعاملات سطح فردی و سطح نهادی کارآفرینی، چشم‌اندازی نسبتا دقیق از قوت‌ها و تنگناهای اکوسیستم کارآفرینی کشورها ارائه می‌دهد. از آنجا که زمینه نهادی تنظیم‌کننده رفتارهای فردی است، بنابراین برای درک اکوسیستم کارآفرینی لازم است هم به تعاملات درونی و هم تعاملات میان این دو سطح توجه شود.
جایگاه ایران در شاخص کارآفرینی
در میان کشورهای دنیا
براساس گزارش شاخص جهانی کارآفرینی رتبه کارآفرینی ایران در سال ۲۰۱۸ با افزایش ۱۳ رتبه‌یی در میان ۱۳۷ کشور جهان ۷۲ است و همچنین در منطقه منا (MENA) ۱۱ (در سال ۲۰۱۸ بحرین از منطقه منا خارج شده و جزو کشورهای منطقه اقیانوسیه قرار گرفته است) است که در مقایسه با سال قبل ۳ رتبه بهبود یافته است. همچنین ایران
4.7بهبود امتیاز را در سال ۲۰۱۸ تجربه کرده و از این منظر پنجمین کشور جهان در بهبود امتیاز است. اما متاسفانه، گلوگاه‌های موجود در اکوسیستم کارآفرینی کشور کماکان در وضعیت نامطلوبی به‌سر می‌برند. این شواهد حاکی از نامتناسب بودن فضای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کشور و انگیزه‌های کارآفرینی فردی در سطح جامعه است که با اتخاذ سیاست‌هایی در سطح کشور قابل بهبود است.
براساس اطلاعات گزارش شاخص جهانی کارآفرینی، امسال ایران افزایش چشمگیری در امتیاز شاخص فرعی گرایش کارآفرینانه (ATT) نسبت به سال قبل را تجربه می‌کند، این افزایش ناشی از تغییر ناگهانی در رکن مهارت راه‌اندازی کسب‌وکارهای نوپا است. گرایش کارآفرینانه تحت‌تاثیر ارکان درک فرصت، پذیرش ریسک، شبکه‌سازی، مهارت راه‌اندازی کسب‌وکارهای نوپا و پشتیبانی فرهنگی است. ارکان درک فرصت، پذیرش ریسک و پشتیبانی فرهنگی از گلوگاه‌های اساسی اکوسیستم کارآفرینی کشور در این بخش هستند. دولت شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی با معرفی کارآفرینان و موفقیت‌های آنها در مناطق مختلف به جامعه، ایجاد قوانین ورشکستگی منعطف، کاهش نگرش منفی افراد جامعه نسبت به شکست کارآفرینان و معرفی هرچه بیشتر ارزش‌های ایجاد شده توسط کارآفرینان در سطح جامعه می‌تواند این گلوگاه‌ها را به فرصت تبدیل کند.
شاخص فرعی توانایی کارآفرینانه (ABT) شامل ارکان رقابت، سرمایه انسانی، جذب فناوری و کسب‌وکار مبتنی بر فرصت است. رکن رقابت ازجمله ارکان چالش‌برانگیز در اکوسیستم کارآفرینی کشور در سال ۲۰۱۸ است. این رکن شامل متغیر فردی (رقبا) و متغیرهای نهادی (غلبه بر بازار و مقررات) است. از سیاست‌هایی که برای خروج از بحران در این رکن مطرح است حذف سیاست‌های انحصاری و ضدرقابتی در کشور و همچنین تشویق کارآفرینان به تشخیص فرصت‌هایی در بازار که منحصربه‌فرد بوده یا مغفول مانده‌اند. رکن جذب فناوری در این بخش شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی عملکرد بهتری را نسبت به بقیه ارکان این بخش نشان داده است. در ارتباط با این رکن دولت با حمایت از برنامه‌های حوزه‌های علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) و همچنین کارآفرینان با رصد کردن فناوری‌های مرتبط با حوزه کسب‌وکارشان و روندهای آنها می‌توانند در تقویت بیشتر این رکن بکوشند.
شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی
سخنگوی کمیته فنی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام گفت: رقابتهای لیگ های بدنسازی، بادی کلاسیک، فیزیک کلاسیک و بادی کلاسیک در 11 دسته وزنی و قدی برگزار خواهد شد.
حسن رهنماییان در گفتگو با روابط عمومی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام درباره جلسه کمیته فنی با مسئولان سازمان لیگ در ارتباط با برگزاری مسابقات لیگ پرورش اندام اظهار داشت: جلسه برگزار شده با اعضای کمیته فنی و نمایندگان تیمها مقرر شد که رقابتهای لیگ در 11 دسته قدی و وزنی با حضور ورزشکاران رشته های بادی بیلدینگ( اوزان 75-، 85-، 95- و 95+) بادی کلاسیک( 1.75- و 1.75+)، فیزیک کلاسیک( 1.75- و 1.75+) و بادی کلاسیک برگزار شود .
سخنگوی کمیته فنی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام افزود: در بادی کلاسیک و فیزیک کلاسیک به نسبت قدها و وزن ها، ما طبق استاندارد جهانی با ورزشکاران برخورد می کنیم. اگر ورزشکاری بلندتر از 1.75 متر قامت داشته باشد، قد و وزن او لحاظ می شود و این طور نیست که چون قد او بیشتر از 1.75 متر است، با هر وزنی بتواند در مسابقه شرکت کند . در مسابقات فیزیک، ورزشکاران در سه دسته 1.76-، 1.79- و 1.79+ شرکت خواهند کرد.
وی درباره حضور ملی پوشان در این لیگ بیان داشت: هر تیم با یکی از ورزشکاران ملی پوش می تواند قرارداد ببندد. با نظر کمیته فنی که در مسابقات حضور دارند، برخی از افرادی که شاخص تر باشند و بدن آماده تری داشته باشند، برای حضور در اردوی تیم ملی نیز برگزیده می شوند. این مساله نشان دهنده اهمیت رقابتهای لیگ است .
سخنگوی کمیته فنی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام در مورد شاخص‌های ملی و شاخص‌های جهانی حضور ملی پوشان در لیگ خاطرنشان کرد: هر تیمی که با یک ملی پوش قرارداد امضا کند، موظف است در هنگام اعزام های تیم ملی، آن فرد را به تیم ملی تحویل داده و ورزشکار نیز از سیستم لیگ خارج شده و به تیم ملی ملحق شود .
وی در ارتباط با تعداد نفرات هر تیم گفت: یک تیم در صورت نداشتن یک ورزشکار در یک وزن خاص، می تواند در وزن دیگر، دو ورزشکار را به مسابقه بفرستد. به این ترتیب در این 11 دسته، یک تیم می تواند 22 ورزشکار به همراه 2 ورزشکار ذخیره داشته باشد .
رهنماییان در خاتمه اذعان کرد: اطمینان دارم با برگزاری این گونه لیگ ها، بیش از قبل به چرخه اقتصادی این ورزش، کمک می شود و اسپانسرها وجودشان برای ورزشکارها مفید خواهد بود.
دیدگاه شما