کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟

03. رمزارز چیست؟

امور مالی جنبه اساسی تجارت و اقتصاد است که جهان را هدایت می کند. با گذشت زمان در طول قرن ها پیشرفت مالی، جهان با مسائل مالی بسیاری در قالب ارز مواجه شده است.

یکی از این نوع ارزها که جدیدترین معرفی به دنیای مالی است، «رمز ارز» است. بیش از یک دهه از معرفی اولین ارز رمزنگاری شده جهان می گذرد و از آن زمان تاکنون وجود داشته است، با این حال برای بسیاری افراد هنوز یک معما است!!

ما وارد دنیای دیجیتال شده ایم که در آن پول در یک رسانه الکترونیکی منتقل می شود. این گام بزرگی نسبت به مراحل اولیه تمدن هایی است که از سیستم مبادله کالا استفاده می کردند.

حتماً با اصطلاحاتی مانند بیت کوین، اتریوم و غیره برخورد کرده اید که از اولین رمزارزها معرفی شده هستند. پس از خواندن این مقاله، زبان "Crypto Gurus" یا معامله گران طرفدار رمز را درک خواهید کرد.

آیا می خواهید در این بازار کریپتو کار بزرگی انجام دهید؟ پس تمرکز کنید!!

فهرست محتوا

• دلایل ایجاد رمز ارز
• کریپتوکارنسی چیست؟؟
• کریپتوکارنسی چگونه کار می کند؟
• ویژگی های رمزارزها
• غیر متمرکزبودن
• سهولت
• مقرون به صرفه بودن
• امن
• ناشناس بودن
• پذیرفته شده بودن در سراسر جهان
• تاریخچه رمزارزها
• انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده
• ارزهای پرداخت
• توکن های Defi
• کوین های حریم خصوصی
• آلت کوین ها(Alt coin)
• کوین های پایدار
• توکن های غیر قابل تعویض(Defi)
• ماینینگ (استخراج) رمزارزها
• معامله رمزارزها در پلتفرم های مبادلاتی
• رمزارزها را از کجا خریداری کنیم؟
• چگونه از رمزارزها محافظت و آنها را ذخیره کنیم؟
• استدلال های نهایی

دلایل ایجاد رمز ارز

همیشه بحثی در مورد نحوه کارکرد امور مالی در دنیای امروز وجود داشته است، جایی که دولت‌ها در سراسر جهان و بانک‌های متمرکز مرکزی، نقشی اختیاری دارند. از این رو کنترل جریان دارایی ها یا ارزهای پولی طبق قوانین و مقررات تعیین شده توسط این کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ مقامات محدود می شود.

سوء استفاده عمده از این قدرت در بحران بدنام مالی 2008 مشاهده شد که گفته می‌شود محصول جانبی وام‌های بد و بدرفتاری بانک‌های بزرگ در پرداخت وام است. اما با عمیق تر شدن بحران، پول مالیات دهندگان مردم عادی برای نجات بانک های بزرگ مورد استفاده قرار گرفت تا آنها سرپا نگه داشته شوند!!

با نگاهی به چنین سناریوهایی، سازندگان و توسعه دهندگان، به ایده رمزارزها رو آوردند تا آن را به پول مردم عادی تبدیل کنند تا به مردم جهت مدیریت آن به صورت دموکراتیک یا غیرمتمرکز قدرت دهند، بر خلاف ارز فیات که در اختیار و صلاحدید دولت و بانک های مرکزی است.

کریپتوکارنسی چیست؟؟

کریپتوکارنسی یک رمز ارز است که از رمزنگاری استفاده می کند و دفتر کل دیجیتال را برای جلوگیری از تکثیر یا تقلب به کار می گیرد. هیچ شکل فیزیکی به صورت ارز فیات (ارز اعتباری) یا سایر دارایی ها وجود ندارد.

این ارز غیرمتمرکز بوده و برای همه و همه در دستگاه های الکترونیکی خود با اتصال اینترنت در سراسر جهان به صورت همتا به همتا قابل دسترسی است. و از این رو می توان کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ از آن برای خرید محصولات یا خدمات استفاده کرد.

رمزارزها همتای ارزهای معمولی هستند، اما به صورت اسکناس نیستند. این ارزها را نمی‌توان لمس کرد، اما مانند پیام‌های متنی یا ایمیل فقط به صورت الکترونیکی قابل معامله هستند. ارزش آنها توسط مقامات مرکزی مانند بانک ها، دولت ها یا موسسات مالی تعیین نمی شود. اینها توسط کاربرانشان در سراسر جهان مدیریت می شوند. از این رو غیر متمرکز می باشند.

کریپتوکارنسی چگونه کار می کند؟

رمزارزها از آنجایی که داده‌های دیجیتالی یا نرم‌افزاری هستند، به یک حالت دیجیتالی تراکنش نیاز دارند که به آن بلاک چین می‌گویند. از آنجایی که این منبع باز و یک دفتر کل عمومی است، هر کاربری می تواند برای تأیید به تراکنش ها دسترسی داشته باشد. این سیستم همچنین نیاز به تأیید شخص ثالث را از بین می برد و از این رو تراکنش های مبتنی بر اعتماد را که سیستم های بانکی ارزی دنبال می کنند، حذف می کند.

در حالی که هر کسی می تواند دفتر کل را مشاهده کرده و به آن دسترسی داشته باشد، هویت افراد توسط مجموعه های منحصر به فردی از کلیدها به نام کلید عمومی و کلید خصوصی رمزگذاری می شود.

به طور اخص، کلید خصوصی کلید مخفی است که برای رمزگذاری و رمزگشایی پیام‌ها بین ارتباط‌دهنده‌ها استفاده می‌شود. این نوعی رمزگذاری متقارن است. از سوی دیگر، توابع کلید عمومی مبتنی بر رمزگذاری نامتقارن هستند. این مجموعه‌های منحصربه فرد کلیدها، هویت‌های دیجیتالی حساب فرد و رمز ارز موجود در حساب هستند.

تراکنش‌های انجام‌شده بین همتایان رمزگذاری می‌شوند و سپس به شبکه رمز ارز پخش می‌شوند و در صف قرار می‌گیرند تا به دفتر کل عمومی اضافه شوند. سپس تراکنش ها از طریق فرآیندی به نام «استخراج» در دفتر کل ثبت می شوند.

ویژگی های رمزارزها

از آنجایی که اکنون درک خوبی از مبانی رمزارزها دارید، اجازه دهید بینشی در مورد ویژگی‌ها و مزایای کریپتوکارنسی نسبت به ارزهای فیات به شما ارائه دهم.

غیر متمرکزبودن

همانطور که گفته شد، ارزهای رمزنگاری شده در بازارها توسط هیچ مرجع مرکزی اداره نمی‌شوند، بلکه بین تمام همتایان در سراسر جهان توزیع می‌شوند. از این رو پیچیدگی های معاملات در سیستم مالی فعلی مانند تراکنش های مبتنی بر اعتماد از طریق بانک ها حذف می شود. با پیاده سازی بلاک چین، رمزارزها به صورت همتا کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ به همتا معامله می شوند و تداخل شخص ثالث را از بین می برند.

بلاک چین همچنین اجازه می‌دهد تا دارایی‌های دیجیتال با سهولت انجام شود، زیرا کاغذبازی کمتری وجود داشته و زمان انتظار برای تایید تراکنش‌ها نیز کمتر است. از آنجایی که بیشتر فرآیندها خودکار هستند، مسائل مربوط به خطای انسانی بسیار کم است.

مقرون به صرفه بودن

مقرون به صرفه از این جهت که ارز فیات متمرکز بوده و هیچ گزینه دیگری به جز استفاده از بانک ها یا شرکت های مالی مانند پی پال (paypal) وجود نداشته که درصد سنگینی از تراکنش ها را مطالبه می کنند. این موضوع همچنین با اخذ کارمزد تراکنش های کم هزینه با موفقیت انجام شده است.

مهم نیست که بانک‌ها ادعا می‌کنند سیستم‌هایشان چقدر امن است، زیرا دخالت انسانی برای فرآیندهای راستی‌آزمایی ضروری است، همیشه خطرات کلاهبرداری و تراکنش‌های ناامن وجود دارد. اما رمز ارزها الگوریتم‌های رمزنگاری چندلایه ارائه می‌دهند و می‌توان گفت که امنیت کل سیستم تا زمانی که کلاهبردار حداکثر شبکه دارایی دیجیتال را کنترل نکند، دست نخورده است. از همه مهم تر، حداقل دخالت انسانی وجود دارد که عامل خطای انسانی را از بین می برد.

ناشناس بودن

این که چقدر اطلاعات مورد نیاز مؤسسات مالی برای اجرای تراکنش ها درخواست می شود، باعث ایجاد نگرانی است. اطلاعات بانکی یا هویت مهم شما ممکن است به سرقت رفته و مورد سوء استفاده قرار گیرد. اما استفاده از ارز رمزنگاری شده، مشخصه ای برای ناشناس نگه داشتن هویت شما ارائه می دهد که برای خیلی ها ارزشمند است.

پذیرفته شده بودن در سراسر جهان

رمزارزها هیچ محدودیت مرزی ندارند، کاربران می توانند در هر مکان و هر زمان پرداخت ها را ارسال و دریافت کنند.

تاریخچه رمزارزها

اکنون درک اولیه ای از اصطلاح «ارز رمزنگاری» دارید. آیا برای دانستن تاریخچه پشت این اختراع محبوب، مشتاق هستید؟؟؟

در اوایل دهه 1980، تلاش هایی برای ایجاد رمزارزها انجام شد، اما به دلیل تقلب و عدم اعتماد کاملاً شکست خوردند. در سال 1983، دیوید چاوم، رمزنگار آمریکایی، پول الکترونیکی رمزنگاری ناشناس به نام "نقد الکترونیکی" را اختراع کرد. بعداً در سال 1995، دیوید چاوم از طریق یک چارچوب نقدی دیجیتالی عمل کرد که به ارز مجازی یا رمز ارز، امکان ردیابی توسط بانک صادرکننده، دولت یا هر شخص ثالث دیگری را می داد.

در سال 1996، آژانس امنیت ملی (NSA) مقاله ای با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم»: رمزنگاری پول نقد الکترونیکی ناشناس را منتشر کرد و آن را به عنوان یک سیستم رمز ارز توصیف کرد.

در سال 2008، جهان شاهد یک بحران مالی شدید بود- کسب‌وکارها شکست خوردند، بانک‌ها دچار تزلزل شدند، بسیاری از مردم در تنگناهای مالی قرار گرفتند، قادر به پرداخت وام‌ها و حتی ماموریت های روزانه نبودند. بسیاری از بانک ها از پرداخت بدهی عاجز شده و اعلام ورشکستگی کردند.

این امر باعث شد تا توسعه‌دهندگان به فکر راهی برای معامله دارایی‌هایی با ارزش پولی بدون وابستگی به بانک‌ها باشند. در سال 2009، ساتوشی ناکاموتو، سندی را در مورد نرم‌افزار منبع باز در فناوری بلاک چین منتشر کرد، به این ترتیب رمزارزها به وجود آمدند.

سپس ، گفته می شود اولین تراکنش بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو (گروهی از افراد یا یک فرد) در سال 2009 انجام شده است. علاوه بر این، تاریخچه رمز ارز خیلی طولانی نیست، اما یک تاریخچه جالب و پر حادثه است.

انواع مختلف رمزارزها

انواع مختلفی از ارزهای رمزنگاری شده بر اساس عملکرد آنها در بازار وجود دارد. با این حال، همه آنها توسط فناوری دفتر کل، بلاک چین گرد هم آمده اند. انواع مختلف رمزارزها در زیر ذکر شده است:

ارزهای پرداخت

ارزهای پرداخت، همانطور که از نام آن پیداست، ارزهایی هستند که عمدتاً برای پرداخت هزینه خرید کالا و خدمات استفاده می شوند. این ارزها مشابه ارزهای فیات هستند که در ازای یک بسته بیسکوئیت یا یک پیتزا پذیرفته می شوند.

به عنوان مثال برخی از ارزهای پرداخت عبارتند از: بیت کوین (BTC)، لایت کوین (LTC) و بیت کوین کَش (BCH).

توکن های Defi

بلاک چین، نه تنها پرداخت با رمزارزها را آسان‌تر کرده، بلکه راه را برای ایجاد یک اکوسیستم موازی از برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapps) هموار ساخته است.

این اکوسیستم ها کاربران را قادر می سازند تا توکن های دیجیتال مخصوص پلتفرم را ایجاد کنند که به آنها توکن های پلتفرم می گویند. توکن‌های پلتفرم برای بهره‌مندی یا اجرای خدمات و عملکردهای ارائه‌شده توسط Dapp‌های مختلف استفاده می‌شوند.

پلتفرم هایی مانند اتریوم (ETH)، اتریوم کلاسیک (ETC)، NEO (NEO) اکوسیستم های بلاک چین هستند. توکن های مورد استفاده در این پلتفرم ها را پلتفرم توکن می نامند.

کوین های حریم خصوصی

کوین های حریم خصوصی کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ به ویژه برای حفظ حریم خصوصی تراکنش های انجام شده، طراحی شده اند. فقط فرستنده و گیرنده از تعداد کوین ها/دارایی های دیجیتال منتقل شده، اطلاع دارند. آدرس های کیف پول کوین حریم خصوصی نیز به اندازه کوین ها خصوصی است.

آلت کوین ها

آلت‌کوین‌ها، مخفف "کوین‌های جایگزین"، همگی رمزارزهای غیر از بیت‌کوین هستند. بیش از 7000 رمز ارز در پلتفرم های مختلف فهرست شده است.

کوین های پایدار

کوین ها دارایی‌هایی هستند که برای حفظ ثبات به ارزهای فیات مانند USD متصل می‌شوند. از آنجایی که کریپتوها بسیار بی ثبات هستند، افرادی که خواهان سرمایه گذاری بلندمدت هستند یا معامله گرانی که می خواهند از دارایی های دیجیتال خود محافظت کنند، از آن استفاده می کنند.

توکن های غیر قابل تعویض(NFT)

اینها توکن هایی هستند که به طور خاص برای نگهداری یک مقدار ارزشی منحصر به فرد طراحی شده اند. آنها باید برای سناریوهای مورد استفاده خاص به کار روند. بیایید در نظر بگیریم که یک NFT به طور خاص به عنوان بلیط یک کنسرت خصوصی ایجاد می شود. از NFT فقط برای ورود به کنسرت می توان استفاده کرد و نه چیز دیگر.

ماینینگ (استخراج) رمزارزها

این روش تأیید تراکنش ها جهت به دست آوردن پاداش، با استفاده از قدرت محاسبات معنادار است. توجه داشته باشید که شما باید دسترسی قابل توجهی به برق داشته باشید و باید بتوانید تجهیزات محاسباتی خود را به نام "ابزار و تجهیزات استخراج" نگهداری کنید.

شما نیازی به انجام هیچ گونه محاسبات یا ریاضیات دستی ندارید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک دستگاه الکترونیکی توانمند داشته باشید و برنامه ای را نصب کنید که سازندگان ترجیح می دهند. CPU یا GPU موجود در دستگاه شما این محاسبات را برای شما انجام می دهد. ممکن است در برخی موارد، اتصال دستگاه های الکترونیکی به اینترنت اجباری باشد.

تجارت رمزارزها در پلتفرم های مبادلاتی

می توان رمزارزها را با توجه به ارزش بازارشان در یک زمان معین و نقدینگی کافی در بازار خریداری کرد یا به فروش رساند. این کار مانند معامله در بازار سهام است، اما در عوض، یک فرآیند 24 ساعته است.

شما هیچ دارایی فیزیکی دریافت نمی کنید، بلکه فقط آدرس دارایی های دیجیتالی را که خریداری کرده اید دریافت می کنید که می توانند در کیف پول های رمزنگاری شما ذخیره شوند. پلتفرم های اختصاصی مانند Binance، Coinbase، Pionex و غیره برای همین منظور وجود دارد. اما قبل از معامله در هر یک از این پلتفرم‌ها، کارمزد تراکنش‌ها را موردبررسی قرار دهید.

از کجا رمزارزها بخریم؟

کریپتوکارنسی ها(ارزهای رمزنگاری شده) را می توان از صرافی هایی که به تجارت کریپتو اختصاص داده شده اند خریداری کرد. مشابه بورس‌، ارزهای رمزنگاری شده در صرافی‌هایی فهرست می‌شوند که فرد باید از آنجا ثبت‌نام و خرید کند.

به طور عمده دو نوع صرافی وجود دارد، متمرکز و غیر متمرکز

متمرکز: تمرکز کنترل یک فعالیت یا سازمان تحت یک مرجع واحد.

صرافی متمرکز دارای یک نهاد منفرد است که در مورد جنبه های ویژگی های ارز تصمیم می گیرد. آینده کوین رمز ارز متمرکز به سازمان بستگی دارد.

غیرمتمرکز: حرکت بخش‌های یک سازمان بزرگ به دور از یک مرکز اداری واحد به مکان‌های دیگر.

صرافی غیرمتمرکز توسط کاربرانش بر اساس فناوری دفتر کل توزیع شده اداره می شود. به طور معمول، یک بلاک چین، که به عنوان پایگاه داده تراکنش های مالی عمومی خدمت می کند.

چگونه می توان رمزارزها را محافظت و ذخیره کرد؟

درست همانطور که ما از کیف های پول برای محافظت از ارز فیات استفاده می کنیم، ابزارهایی به نام کیف پول های رمزنگاری وجود دارد که به طور خاص برای ذخیره کلید عمومی شما طراحی شده اند - کلیدی که مانند آدرس حساب شما است و کلید خصوصی - کلید حساس که رمز عبور برای دسترسی به کیف پولتان است.

هر کسی که به کلید خصوصی شما دسترسی دارد، می‌تواند با خرج کردن رمز ارز مرتبط، به طور موثر در دفتر کل عمومی بنویسد.

استدلال های نهایی

من تمام جنبه های مهمی را که ممکن است برای ورود به دنیای رمزارزها لازم باشد، پوشش داده ام. ناگفته نماند که این کریپتوکارنسی ها(رمزارزها) به عنوان نوسانات فرار شناخته شده اند.

همانطور که گفته شد، این موضوع نیز صحت دارد که سرمایه گذاران اولیه در رمزارزها مانند بیت کوین و اتریوم اکنون میلیونر هستند. باید دید که رمزارزها چگونه تکامل خواهند یافت. همچنین رمزارز حریم خصوصی را به کاربران خود ارائه می دهد که برای بسیاری افراد ارزشمند می باشد.

از این رو توصیه می شود گاه گاهی تحقیقات بازاری خود را انجام دهید و همیشه با روندهای کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ بازار به روز باشید.

رمزارزش چیست؟

امروزه که دنیا به سمت اقتصاد دیجیتال در حرکت است، واژه‌هایی مانند ارز دیجیتال، ارز مجازی، رمزارز، کریپتوکارنسی و یا ارز رمزنگاری شده زیاد شنیده می‌شود. رمزارزها به واسطه تحولی که ایجاد خواهند کرد، به یکی از چالش برانگیزترین مباحث ماه‌های اخیر تبدیل شده‌اند و کمتر کشوری است که نهادهای سیاست‌گذارش درگیر این موضوع نشده باشند.

این‌روزها صحبت از کلمه جدیدی به نام کریپتو اَسِت، رمزدارایی یا دارایی کریپتو به میان آمده است،که در این مطلب برای این مفهوم از واژه رمزارزش استفاده خواهد شد.

رمزارزش از دو کلمه ارزش و رمزنگاری تشکیل شده است و عبارت است از دارایی و ارزش دیجیتالی رمزنگاری شده بر پایه فناوری تحول‌آفرین بلاکچین. به دلیل جدید بودن این مفهوم، تعاریف مختلفی کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ از آن ارائه شده و اجماعی بر روی یک تعریف وجود ندارد، این تعاریف در جدول یک آورده شده است.

جدول ۱. تعاریف رمزارزش در منابع مختلف

با جمع‌بندی تمامی موارد رمزارزش بازنمایی دیجیتال از ارزش دارایی‌ها دانست که از تکنیک رمزنگاری شده، شبکه همتا به همتا و دفتر کل توزیع شده برای ایجاد حساب‌های جدید، تایید معاملات و برقراری امنیت، بدون دخالت واسطه‌ها، استفاده می‌کند.

تفاوت رمزارزش با رمزارز

رمزارزش یک اصطلاح چتری است که می‌توانیم آن را بازنمایی دیجیتال ارزش دارایی­‌ها تعریف کنیم. رمزارزش برخلاف رمزارزهای بی­‌پشتوانه مانند بیت­کوین، پشتوانه دارد، به عنوان مثال برای رمزارزش با پشتوانه طلا؛ اگر یک توکن با ارزش معادل یک صدم گرم طلا صادر شود ما به ازای آن، باید به همان میزان طلا ذخیره شود. نکته لازم به ذکر اینکه توکن­‌ها توسط یک نهاد مرکزی تولید نمی­‌شوند.

مزایا و کاربردهای رمزارزش

رمزارزش از بلاکچین استفاده می­‌کند و بلاکچین‌ مانند تمامی فناوری­‌های تحول آفرین دیگر، به­‌دنبال ایجاد تغییرات بنیادین در کسب­‌و­کارهاست.

رمزارزش با توجه به ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد و ماهیت تحولی‌اش می‌تواند در بهبود مسائل مختلف نقش‌آفرینی نماید. در ادامه منافع حاصل از توسعه رمزارز در کشور بررسی می‌شود.

جدول ۲. منافع ناشی از رمزارزش‌ها برای حل مسائل کشور

با افزایش لحظه‌­ای و غیرقابل پیش­‌بینی قیمت دلار در سال اخیر، افراد دارایی­‌های خود را با دلار مقایسه می­‌کنند و دغدغه از دست دادن ارزش دارایی­‌های خود را دارند، به همین دلیل به خرید طلا و دلار روی می­‌آورند. رمزارزش با توکنایز کردن دارایی‌­ها و تبدیل آن به واحدهای کوچک، به افراد با هر توان مالی اجازه خرید طلا و ملک را می­‌دهد. رمزارزش دارایی­‌های فریز شده مانند طلا و ملک را به چرخه اقتصاد وارد کرده و آن‌­ها را فعال می‌­کند و به دلیل اجرا شدن در بستر بلاکچین مشکل دوباره خرج شدن را حل کرده ­است، یعنی یک فرد نمی‌­تواند ۲۰ سانتی‌متر مربع از ملک خود را به دو نفر بفروشد.

در حال حاضر افراد جهت گرفتن وام و خریدهای قسطی با مشکل اعتبارسنجی رو به‌­رو هستند، در صورتی‌که دارایی‌­های فریز شده­‌ای مانند طلا و ملک دارند که می‌­توانند از طریق فعال­‌سازی این دارایی­‌ها، با پشتوانه کردن آن‌­ها، بدون نیاز به ضامن و سفته، از آن به عنوان وثیقه استفاده کنند.

ساماندهی استخراج رمزارزش‌ها می‌تواند یک منبع درآمدی غیرقابل تحریم برای کشور به همراه داشته باشد. از آنجا که رمزارزش‌ها متمرکز نیستند و به یک کشور خاص تعلق ندارند، هیچ نهادی و کشوری نمی‌تواند جلوی تبادلات آن‌ها را بگیرد. بنابراین کشور در شرایط اقتصادی خاص و با وجود تحریم‌ها برای دریافت پول و نقدینگی که در خارج از کشور دارد دچار مشکل نخواهد شد و هزینه‌های بسیار کمتری را از طریق حذف واسطه‌ها پرداخت خواهد کرد.

یکی از راه‌‌های عبور از اقتصاد نفتی، افزایش درآمدهای مالیاتی می‌باشد. بنابراین با ساماندهی استخراج رمزارزش‌ها و اعمال قانون و مقررات مالیاتی بر آن‌ها، علاوه بر دستیابی به درآمد می‌توان شفافیت در این زمینه (تبادل رمزارزش‌ها و عدم سواستفاده از آن‌ها) را نیز افزایش داد.

• ایجاد قابلیت ارسال پول و دارایی از هر مکان و به هر میزان

با کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ توجه به وضع موجود ایران و عدم برقراری ارتباط با سایر کشورها، استفاده از رمزارزش‌ها، ارسال پول و دارایی از یک نقطه کره زمین به نقطه دیگر آن را بسیار سریع و با کمترین کارمزد ممکن ساخته است. از آنجا که ناشناس بودن از مهمترین ویژگی‌های ارائه رمزارزش‌ها در بستر بلاکچین است، بنابراین اگر اموال به رمزارزش تبدیل شوند، امکان دخالت و مصادره آن‌ها توسط دولت‌ها عملاً امکان‌پذیر نمی‌باشد.

فناوری‌های رمزنگاری‌شده نقش میانجی‌ها را در معاملات از بین می‌برند. در سیستم مالی سنتی، برای هر نوع معاملات غیرنقدی حداقل به یک واسط قابل اعتماد نیاز است. در فناوری دفتر کل توزیع شده فرآیند تأیید و ثبت اطلاعات توسط هر کسی که در سیستم غیرمتمرکز باشد، به صورت شفافی انجام می‌شود. در عین حال فناوری یک راه‌حل معتبر برای مشکل دوبار خرج کردن است، درواقع پولی که به صورت دیجیتالی معامله می‌شود دوبار خرج نمی‌شود.

دو ویژگی ارزش افزوده واقعی این فناوری را تشکیل می‌دهند. اول؛ اطلاعات ثبت شده در تعاملات را نمی‌توان دستکاری کرد. این بدان معنی است که سوابق ثبت شده قطعی هستند. دوم، اصل ایجاد اجماع و توافق در دفتر کل توزیع شده انگیزه‌هایی را برای مشارکت‌کنندگان برای گزارش‌دهی صحیح ایجاد کرده است.

استفاده از رمزارزش داخلی می‌تواند برای مقابله با تحریم‌ها نیز راهکار خوبی باشد. با این فناوری تأثیرات تورمی افزایش نرخ دلار کاهش می‌یابد و اگر پشتوانه این ارز را نفت، طلا یا گاز قرار دهیم و اگر این ارزش وابستگی به ریال نداشته ‌باشد، می‌تواند به خوبی در مبادلات بین‌المللی مورد استفاده قرار بگیرد. در چنین حالتی رمزارزش ملی به قیمت جهانی نفت وابسته است، نه به اقتصاد ملی ما که این امر منجر به ثبات بیشتری می‌شود.

جهت دریافت گزارش حرفه‌ای «رمزارزش در ایران: خیلی دور، خیلی نزدیک»، که در دیتیجی تهیه شده است، اینجا را کلیک کنید.

کریپتوکارنسی چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

[su_note note_color=”#e2e2e2″ text_color=”#000000″ radius=”6″ : کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ center ;”]حتما تا الان با کلمه‌های دیگه مثل ارز دیجیتال، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، نمی‌دونم ارز مجازی و اصلا ارز رمزپایه مواجه شدید و قطعا هم براتون سواله که اینا چی میگن بابا! حالا من برای اونایی که حس کنجکاوی‌شون بهشون کمک می‌کنه تا بیشتر بدونن و موفق‌تر بشن یه توضیحی راجع به همه این کلمات نه چندان عجیب میدم. با آکادمی سرمایه دیجیتال همراه باشید![/su_note]

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) از دو واژه کریپتو به معنی رمزنگاری (Crypto) و کرنسی یا کارنسی (Currency) به معنی ارز تشکیل شده. حالا آیا درسته که بگیم کریپتوکرنسی یا باید بگیم کریپتوکارنسی؟ شاید خیلی مهم نباشه که از نظر من هست چون وقتی وارد یه حوزه جدید میشیم باید همه چیزشو اصولی یاد بگیریم. باید بهتون بگم که هر دو درسته. یه نگاهی به تلفظ کمبریج (انگلیسی بریتانیایی) و لانگمن (انگلیسی امریکایی) بندازید، می‌بینید که هر دو تلفظ درسته. حالا اصلا این کریپتوکارنسی یا رمزارز چی هست؟

رمزارز (ارز رمزپایه یا ارز رمزنگاری‌شده)، نوعی ارز دیجیتال یا ارز مجازیه که از علم رمزنگاری برای معاملات و تراکنش‌های مالی استفاده میکنه. این نوع ارز رو خیلی سخت میشه هک کرد چون از سیستم امنیتی ویژه‌ای برخورداره.

بسیاری از رمزارزها از سیستم‌های غیر متمرکز بر بستر فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند. فناوری بلاکچین (Blockchain) یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارشه که اطلاعات ذخیره‌شده روی این نوع سیستم بین همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته میشه و امکان دستکاری یا جعل مدارک تقریبا از بین میره.

کریپتوکارنسی ‌ها به دو دسته تقسیم میشن: (کوین‌ها و توکن‌ها)

• کوین‌ها که بلاکچین اختصاصی دارند مثل بیت کوین
• توکن‌ها که بلاکچین اختصاصی ندارند و بر روی بلاکچین بقیه کوین‌ها کار می‌کنن مثلا بایننس کوین (BNB) توکنی بر پایه‌ی اتریوم است.

آیا ارز دیجیتال و رمزارزها یکی هستند؟

ارزهای دیجیتال به دارایی‌هایی گفته میشه که کلا ماهیت فیزیکی ندارن. این نوع ارزها برای معاملات الکترونیکی و بر بستر اینترنت استفاده میشن. بعضی از ارزهای دیجیتال رو دولت‌ها و سازمان‌ها کنترل می‌کنند (مثل ارزهای وب‌مانی و پی‌پال)، اما بعضی دیگر کنترل‌نشده هستند و هیچ دولتی نمی‌تونه در آن دخالت داشته باشه. به این نوع ارزها میگن رمزارز یا کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) که برای امنیت بیشتر آن‌ها از معاملات رمزنگاری‌شده استفاده می‌کنند (مثل ارز بیت کوین که ارزی کنترل‌نشده است).

ارزهای دیجیتال برای معاملات بین کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ المللی استفاده میشه و انتقال وجه رو برای همه آسون کرده. در عوض ارزهای معمولی مثل سکه، اسکناس روشی تقریبا کهنه برای انجام معاملات جهانیه.

نام دیگر ارزهای دیجیتال؛ پول الکترونیکی، ارز مجازی، ارز الکترونیکی یا پول سایبری هست.

پس تا اینجا متوجه شدیم که ارزهای دیجیتال به دو دسته کنترل‌شده و کنترل‌نشده تقسیم میشن.

فراموش نکنیم که رمزارزها نوعی ارز دیجیتال کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ هستن اما هر ارز دیجیتال نمی‌تونه یه رمزارز باشه.

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یا رمزارزها از کجا اومدن؟

برای اولین بار واژه ارز دیجیتال رو یک دانشمند امریکایی بنام David Chaum در تحقیقات خود به زبان آورد. از علم رمزنگاری نیز برای نخستین بار در جنگ جهانی دوم وقتی که می‌خواستن پیام یا فرمان‌های نظامی رو انتقال بدن استفاده شده است. این امریکایی‌ها چرا همیشه تو همه چی اولن؟!

حالا وایت پیپر (White paper) بیت کوین که اولین ارز غیرمتمرکز کریپتو هست رو در سال ۲۰۰۸ فردی ناشناس به اسم ساتوشی ناکاماتو منتشر کرد. حالا اینم معلوم نیست کار امریکایی‌ها باشه یا نه! الان که دارم این متن رو مینویسم، بیت کوین بیش از ۶۵ درصد حجم بازار ارزهای دیجیتال رو به خود اختصاص داده است.

بریم یکم قبل‌تر از بیت کوین ببینیم چه ارزهای دیجیتالی به وجود اومدن:

در سال ۱۹۶۰ میلادی شرکت IBM و خطوط هوایی امریکا، خط SABRE رو راه اندازی کردند. از اینجا بود که ارزهای مجازی پدیدار شدن. این خط یک سیستم نیمه اتوماتیک بود که وجه نقد رو به اعتبار مجازی با استفاده از خطوط تلفن تبدیل می‌کرد.

در سال ۱۹۷۰ میلادی بانک‌ها تراکنش‌های مالی در شعب مختلف رو توسط کامپیوتر انجام می‌دادن که آغازی برای پول‌های الکترونیکی بود.

در سال ۱۹۸۰ میلادی شرکت Minitel برای انجام پرداخت در منزل معرفی شدن و چهار بانک در نیویورک، طرح پیشنهاد بانکداری اینترنتی رو دادند.

در سال ۱۹۹۰ میلادی Digital Chaum’s Digi Cash به عنوان یک ارز مجازی به وجود اومد که از آن طریق کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ میشد وجوه رو به صورت ناشناس انتقال داد.

در سال ۱۹۹۸ میلادی هم سیستم پی پال PayPal به عنوان مرجعی برای انتقال پول الکترونیکی بر بستر اینترنت با استفاده از ایمیل راه‌اندازی شد.

بعد از اون هم که بیت کوین! خدا میدونه بعد از بیت کوین چی میخواد به وجود بیاد که باید از امریکایی‌ها بپرسیم احتمالا.

مقایسه رمزارزها و پول معمولی

خب تفاوت‌های بسیار زیادی بین رمزارزها و پول معمولی وجود داره که اولین و برجسته‌ترین تفاوت ماهیت وجودی این ارزهاست.

رمزارز ماهیت فیزیکی نداره اما پول معمولی مثل دلار، ریال و هر گونه ارز رایج در کشورهای کنونی ماهیت فیزیکی دارند.

پشتوانه این ارزها در صدر دوم قرار می‌گیره. همینطور که می‌دونید هیچ پشتوانه‌ی مشخصی برای هم دلار و پول‌های کاغذی و هم برای رمزارزها وجود نداره. پشتوانه‌ی رمزارزها اعتماد مردم و پذیرش اونها به این سیستم است.

گزینه‌ی بعدی برگشت ناپذیری این نوع ارزهاست که مقایسه می‌کنیم. اگر بخواهیم پولی را در قالب رمزارز جابجا کنیم و آدرس کیف پولی رو اشتباه وارد کنیم و ارسال بشه باید بگم گزینه‌ی بازگشتی برای سرمایه‌تون وجود نداره. اما برای پول‌های کاغذی اینطور نیست و با پیگیری‌های متعدد میشه سرمایه رو بلاخره برگردوند.

از طرفی واسطه چهارمین مقایسه ما خواهد بود. استفاده از رمزارزها نیازی به واسطه نداره چرا که شبکه بر اساس سیستم همتا به همتا یه همون (P2P) کار می‌کنه. اما اگر پول کاغذی داشته باشیم حتما برای انتقال باید از بانک کمک بگیریم.

چند ویژگی کریپتوکارنسی (Cryptocurrency)

• دیجیتالی بودن
• غیرمتمرکز بودن
• مبادله همتا به همتا (شخص به شخص)
• حفظ هویت و ناشناس بودن
• کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت تراکنش
• تسهیل در کسب و کارهای بین المللی

جمع‌بندی

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) نوعی ارز دیجیتال غیرمتمرکز که بر بستر بلاکچین و در نهایت اینترنت کار می‌کنه. رمزارزها از طرف هیچ نهادی کنترل نمیشه و مبادلات در اون کاملا همتا به همتا خواهد بود. این یعنی قرار نیست شخص کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ ثالثی حین معامله برای رفع نیازهاتون حضور داشته باشه.

به کمک رمز ارزها می‌تونیم هر وقت که بخواهیم درآمدزایی کنیم یا به راحتی نقل و انتقالات مالی خودمون رو انجام بدیم.

تفاوت ارز دیجیتال و رمزارز

زمان مطالعه: 5 دقیقه تفاوت ارز دیجیتال و رمزارز ارز دیجیتال چیست؟ ارز دیجیتال شکلی از ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا.

لینک کوتاه صفحه

تفاوت ارز دیجیتال و رمزارز

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال شکلی از ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. به آن پول دیجیتال، پول الکترونیک، ارز الکترونیکی یا سایبرنقد نیز می‌گویند.

آشنایی با ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال ویژگی فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنش‌های مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه‌های تعیین شده انجام می شود. در مقابل، ارزهای فیزیکی مانند اسکناس و سکه های ضرب شده، ملموس هستند، به این معنی که دارای ویژگی ها و ویژگی های فیزیکی مشخصی هستند. تراکنش‌های مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکان‌پذیر می‌شوند که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند.

ارزهای دیجیتال دارای کاربرد مشابه ارزهای فیزیکی هستند. می توان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. آنها همچنین می توانند استفاده محدودی را در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی، پورتال های قمار یا شبکه های اجتماعی پیدا کنند.

ارزهای دیجیتال همچنین تراکنش های فوری را امکان پذیر می کنند که می توانند به طور یکپارچه در سراسر مرزها انجام شوند. برای مثال، این امکان برای شخصی که در ایالات متحده مستقر است می‌تواند با ارز دیجیتال به طرف مقابل ساکن سنگاپور پرداخت کند، مشروط بر اینکه هر دو به یک شبکه متصل باشند.

ویژگی‌های ارزهای دیجیتال

همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند. معادل فیزیکی ندارند.

ارزهای دیجیتال می‌توانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. ارز فیات که به شکل فیزیکی وجود دارد، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمان‌های دولتی است. ارزهای دیجیتال برجسته مانند بیت کوین و اتریوم نمونه‌هایی از سیستم های ارز دیجیتال غیرمتمرکز هستند.

ارزهای دیجیتال می‌توانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال مستلزم تغییر ذهنی در چارچوب موجود برای ارزها است، جایی که آنها با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط هستند. با این حال، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می‌دهند. به عنوان مثال، یک توکن شبکه بازی می‌تواند عمر یک بازیکن را افزایش دهد یا قدرت‌های فوق العاده ای برای آنها فراهم کند. این معامله خرید یا فروش نیست، بلکه بیانگر انتقال ارزش است.

انواع ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می‌تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:

ارزهای رمزنگاری شده

کریپتوکارنسی‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش ها در یک شبکه استفاده می‌کنند. همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می‌شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند.

ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای مجازی در نظر گرفته می‌شوند زیرا مقرراتی ندارند و فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند.

ارزهای مجازی

ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال غیرقانونی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک سازمان موسس متشکل از سهامداران مختلف درگیر در فرآیند کنترل می‌شوند. ارزهای مجازی را نیز می توان به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل کرد. نمونه‌ای از ارز مجازی یک توکن شبکه بازی است که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می‌شود.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) ارزهای دیجیتالی تنظیم شده‌ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می‌شوند. CBDC می‌تواند مکمل یا جایگزینی برای ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، یک CBDC صرفا به شکل دیجیتالی وجود دارد. انگلستان، سوئد و اروگوئه چند کشوری هستند که در حال بررسی برنامه‌هایی برای راه‌اندازی نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود هستند.

کریپتوکارنسی چیست؟

کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا مجازی است که با رمزنگاری ایمن می شود و تقلبی را تقریبا غیرممکن می‌کند. بسیاری از ارزهای دیجیتال، شبکه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند؛ یک دفتر کل توزیع‌شده که توسط شبکه‌ای متفاوت از رایانه‌ها اجرا می‌شود. یکی از ویژگی‌های مشخص رمزارزها این است که معمولاً توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری از دخالت یا دستکاری دولت مصون می‌مانند.

آشنایی با رمزارزها

رمزارزها، ارزهای دیجیتال یا مجازی هستند که زیربنای سیستم های رمزنگاری دارند. آنها امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه ‌های شخص ثالث فراهم می‌کنند. به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش.

رمزارزها را می‌توان استخراج کرد یا از صرافی ها خریداری کرد. همه سایت های تجارت الکترونیک امکان خرید با استفاده از رمزارزها را ندارند. در واقع، رمزارزها ، حتی ارزهای محبوب مانند بیت کوین، به سختی برای معاملات خرده فروشی استفاده می‌شوند. با این حال، ارزش سرسام‌آور رمزارزها باعث محبوبیت آن‌ها به عنوان ابزار معاملاتی شده است. به میزان محدودی از آنها برای نقل و انتقالات برون مرزی نیز استفاده می‌شود.

بلاک چین

مرکز جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است. همانطور که از نام آن مشخص است، بلاک چین در اصل مجموعه‌ای از بلوک‌های متصل یا یک دفتر کل آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌هاست که به طور مستقل توسط هر یک از اعضای شبکه تایید شده است. هر بلوک جدید ایجاد شده باید قبل از تأیید توسط هر گره تأیید شود، و جعل تاریخچه تراکنش ها تقریباً غیرممکن می شود. محتویات دفتر آنلاین باید توسط کل شبکه یک گره منفرد، یا رایانه‌ای که یک کپی از دفتر را نگهداری می‌کند، توافق شود.

کارشناسان می گویند که فناوری بلاک چین می تواند به چندین صنعت مانند زنجیره تامین و فرآیندهایی مانند رای گیری آنلاین و تامین مالی جمعی خدمت کند. موسسات مالی مانند JPMorgan Chase & Co (JPM) در حال آزمایش استفاده از فناوری بلاک چین برای کاهش هزینه های تراکنش با ساده کردن پردازش پرداخت هستند.

انواع رمزارزها

بیت کوین محبوب ترین و با ارزش ترین رمزارز است. شخصی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو آن را اختراع کرد و در سال 2008 از طریق کاغذ سفید به دنیا معرفی کرد. امروزه هزاران ارز دیجیتال در بازار وجود دارد.

هر رمزارز ادعا می‌کند که عملکرد و مشخصات متفاوتی دارد. به عنوان مثال، اتریوم خود را به عنوان گاز برای پلت فرم قرارداد هوشمند زیربنایی عرضه می‌کند. ریپل توسط بانک ها برای تسهیل نقل و انتقالات بین مناطق جغرافیایی مختلف استفاده می‌شود.

بیت کوین که در سال 2009 در دسترس عموم قرار گرفت، همچنان پرمعامله ترین و تحت پوشش ترین ارز دیجیتال است. تنها 21 میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت.

در پی موفقیت بیت کوین، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که به نام «آلت کوین» شناخته می‌شوند، راه‌اندازی شده‌اند.

آیا ارزهای دیجیتال قانونی هستند؟

ارزهای فیات قدرت خود را به عنوان ابزار معامله از دولت یا مقامات پولی می‌گیرند. به عنوان مثال، هر اسکناس دلاری توسط فدرال رزرو پشتیبان می‌شود.

اما رمزارزها توسط هیچ نهاد دولتی یا خصوصی پشتیبانی نمی‌شوند. بنابراین، اثبات وضعیت حقوقی آنها در حوزه های قضایی مختلف مالی در سراسر جهان دشوار بوده است. این که ارزهای دیجیتال تا حد زیادی خارج از اکثر زیرساخت‌های مالی موجود عمل کرده‌اند، کمکی نمی‌کند. وضعیت قانونی ارزهای رمزپایه پیامدهایی برای استفاده از آنها در معاملات و معاملات روزانه دارد. در ژوئن 2019، گروه ویژه اقدام مالی (FATF) توصیه کرد که نقل و انتقالات ارزهای رمزنگاری شده باید مشمول الزامات قانون خود باشد که مستلزم رعایت AML است.

از دسامبر 2021، السالوادور تنها کشوری در جهان بود که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی برای تراکنش های پولی مجاز کرد. در سایر نقاط جهان، مقررات ارزهای دیجیتال بسته به حوزه قضایی متفاوت است.

قانون خدمات پرداخت ژاپن بیت کوین را به عنوان دارایی قانونی تعریف می کند. صرافی‌های ارزهای دیجیتال فعال در این کشور منوط به جمع آوری اطلاعات در مورد مشتری و جزئیات مربوط به انتقال هستند. چین مبادلات ارزهای دیجیتال و استخراج در مرزهای خود را ممنوع کرده است.

ارزهای دیجیتال در اتحادیه اروپا قانونی هستند. مشتقات و سایر محصولاتی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کنند باید به عنوان “ابزار مالی” واجد شرایط شوند. در ژوئن 2021، کمیسیون اروپا مقررات بازارهای دارایی‌های رمزنگاری شده (MiCA) را منتشر کرد که تضمین‌هایی را برای مقررات تعیین می‌کند و قوانینی را برای شرکت‌ها یا فروشندگان ارائه دهنده خدمات مالی با استفاده از ارزهای رمزنگاری شده تعیین می‌کند. در ایالات متحده، بزرگترین و پیچیده ترین بازار مالی در جهان، مشتقات رمزارزها مانند معاملات آتی بیت کوین در بورس کالای شیکاگو موجود است.

ایردراپ چیست؟

کسب و کارها در گذشته جهت تبلیغات و برندسازی باید هزینه‌های هنگفتی را از طریق تلوزیون، رادیو، روزنامه و … پرداخت می‌کردند تا افراد بیشتری با آن‌ها آشنا شوند. و در نهایت کالا یا خدمات خود را به آن‌ها عرضه کنند. مثلاً کسب و کارهای نوپا در ابتدای فعالیت خود پاداش‌های ویژه‌ای را برای مشتریان خود در نظر می‌گرفتند. هدف از این کار جلب نظر مشتری برای ارائه‌ی آن محصول یا خدمات بود. همانند آفرهای ویژه، پیک رایگان، اشانتیون و …

کلیه‌ی این خدمات بلاعوض ارائه می‌شد که با هدف برندسازی، جلب نظر مشتری و مشتری مداری صورت می‌گرفت.

امروزه در دنیای ارزهای دیجیتال تیم‌های توسعه جهت معرفی، رشد و توسعه رمزارز خود بخشی از توکن‌های خود را از طریق ایردراپ بصورت رایگان در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

ایردراپ چیست؟

به توزیع رمزارز رایگان در میان بخشی از فعالین بازار کریپتوکارنسی ایردراپ گفته می‌شود.

ایردراپ یک استراتژی تبلیغاتی است که شرکت‌های مختلف به منظور معارفه و تبلیغات، بخش کمی از توکن‌های خود را به صورت رایگان در میان کاربران این حوزه عرضه می‌کنند. ایردراپ‌ها باعث شناخته‌تر شدن پروژه‌های نوپا می‌شوند و همچنین کاربران می‌توانند با استفاده از آن سودهای رایگان دریافت کنند.

کاردبرد ایردراپ‌ها

معرفی رمزارز جدید

جهت معرفی رمزارز جدید و شناخته شدن آن به صورت رایگان در میان برخی از کاربران به صورت رایگان توزیع می‌شود.

معرفی صرافی

گاهی اوقات صرافی‌ها جهت تبلیغات از این ترفندها استفاده می‌کنند تا افراد ترغیب شوند برای دریافت رمزارز رایگان در این صرافی حساب داشته باشند.

معرفی کیف پول

کیف پول‌های جدید هم همانند صرافی‌ها برای ترغیب کاربران جهت داشتن این کیف پول از ایردراپ استفاده می‌کنند. همانند کیف پول اتریوم

ایجاد فورک

اغلب اوقات که شبکه دچار مشکل می‌شود تیم توسعه دهنده یک رمزارز جدید با همان نماد یا با نمادی دیگر را به آدرس‌های افراد قبلی که آن رمزارز را داشتند ارسال می‌کنند. مانند اتریوم و اتریوم کلاسیک

به ایردراپ اعتماد کنیم؟

خاصیت ایردراپ‌ها عرضه رمزارز بصورت رایگان می‌باشد. در هیچ ایردراپ معتبری از کاربر پولی دریافت نخواهد شد. در صورتی که در ایردراپی از کاربر درخواست پول یا ارسال آدرس کیف پول شود این ایردراپ معتبر نمی‌باشد.

حمله یا داستینگ (Dusting)

امکان دارد شخص یا اشخاصی اقدام به طراحی رمزارز خود نموده و از طریق ایردراپ آن را معرفی کنند. هنگامی که رمزارز به کیف پول شما واریز می‌شود امکان دارد از شما درخواست آدرس کیف پولتان را کنند. تحت هیچ شرایطی آدرس کیف پول خود را در اختیار هیچ شخص یا سایتی قرار ندهید. چون از طریق بلاک‌چین می‌توانند معاملات شما را رصد کرده و حساب شما را خالی کنند. هیچ وقت از طریق کیف پول اصلی خود اقدام به شرکت در ایردراپ نکنید.

برای اینکه از این خطرات در امان باشید حتماً اطلاعات کامل تیم و اهداف آن‌ها را بررسی کنید و اکانت‌های رسمی آن‌ها را در شبکه‌های مجازی دنبال کنید.

کوین مارکت کپ

با مراجعه به بخش Free Airdrops در سایت coinmarketcap.com که از معروف ترین و معتبرترین سایت‌ها در حوزه ارزهای دیجیتال می‌باشد، می‌توانید لیست آخرین ایردراپ‌ها را مشاهد کنید.