تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود

حال و هوای حسابداری

در این بحث لازم است ابتدا در مورد مالیات بر درآمد که برخی از حسابداران آن را نوعی تخصیص دانسته و در حساب تقسیم سود انباشته منظور می کنند و برخی دیگر نیزآن را نوعی هزینه دانسته و در پایان حساب سود و زیان و یا خلاصه سود و زیان منعکس می سازند، مطالبی بیان گردد.

مالیات بردرآمد دوره:

پس از کسر هزینه ها از درآمدها در حساب سود وزیان، سود ویژه حاصل می شود که در این لحظه به آن سود ویژه قبل از کسر مالیات می گویند.

موسسات موظفند، مالیات بر درآمد سود ویژه مربوطه را محاسبه نموده و رقم حاصل را از سود ویژه کسر نمایند، برای این کار لازم است حساب سود وزیان یا خلاصه سود و زیان را بدهکار و حساب جدیدی به نام ذخیره مالیات بر درآمد یا مالیات پرداختی را بستانکار نمایند یعنی :

حساب سود و زیان بدهکار

حساب ذخیره مالیات بر درآمد بستانکار

حساب سود و زیان مانده گیری می شود و مانده جدیدی به نام سود ویژه پس از کسر مالیات نامیده می شود که عده ای از حسابداران آن را به حساب دیگری به نام حساب تقسیم سود انباشته منتقل و حساب سود وزیان را می بندند.

سود سهام سهامداران

سود سهام سهامداران عبارتست از توزیع بخشی ازدارائی شرکت بین مالکین آن که از نتیجه کسب درآمد دوره جاری یا دوره های قبل حاصل شده است، هر مبلغی که از این رقم در موسسه باقی بماند و بین سهامداران توزیع نگردد در واقع نوعی ایجاد محدودیت در سود سهام سهامداران میباشد.

الف ) پرداخت سود سهام به صورت نقد :

ابتدا میزان سود سهام را براساس مصوبه مجمع عمومی ویا به توصیه مدیران تعیین نموده و در حساب تقسیم سود انباشته آن بدهکار و به حساب سود سهام پیشنهادی یا سود سهام عادی یا سود سهام پرداختنی بستانکار می کند.

پرداخت سود سهامداران به صورت نقدی :

در بسیاری از مواقع موسسه با وجود داشتن سود ویژه و در نتیجه سود سهام پرداختی , ممکن است وجه نقد کافی برای پرداخت سود سهام در اختیار نداشته باشد که سود سهامداران را به صورت نقد بپردازد.

سود سهمی:

• بعضی از شرکتها به علت گسترش فعالیت شرکت نیاز به افزایش سرمایه دارند و بهترین راه افزایش سرمایه تحویل سهام سرمایه حاصل از محل افزایش سرمایه به سهامداران به جای وجه نقد است.

• سود سهمی باعث کاهش تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود قیمت سهام شرکت در بازار می گردد زیرا افزایش تعداد سهام سرمایه به وجود می آید و در نتیجه ارزش ویژه سهام از حد قبلی تنزل می نماید.

کمیته رویه های حسابداری دو رهنمود در مورد انتقال سود سهمی صادر نموده است:

• اول : در مواردی که توزیع سود سهمی قیمت سهام شرکت را در بازار کاهش ندهد یا کاهش آن اندک باشد شرکت بایستی معادل ارزش بازار سهام جدید صادر شده بابت سود سهمی را از حساب تقسیم سود انباشته به حساب سرمایه انتقال دهد.

• در مواردی که توزیع سود سهمی قیمت سهام شرکت را در بازار به طور آشکار و قابل ملاحظه کاهش دهد,شرکت بایستی معادل ارزش اسمی سهام صادره جدید بابت سود سهمی از حساب تقسیم سود انباشته را به حساب سرمایه منتقل نماید

• حالت اول) ارزش بازار سهام: در این حالت سود سهمی تاثیر غیر قابل ملاحظه در قیمت سهام دارد و لذا قیمت سهام در بازار تقریبا به همان بهای قبل از توزیع سود سهمی باقی می ماند , معمولا در مواقعی که تعداد سهام منتشره جدید بایت سود سهمی کمتر از 25 درصد سهام سرمایه شرکت باشد این حالت اتفاق می افتد.

• حالت دوم) معمولا در مواقعی که بیش از 25 درصد سهام سرمایه به عنوان سود سهمی بین سهامداران توزیع گردد کاهش قابل ملاحظه در بازار برای سهام شرکت به وجود می آید .

صاحبان سود سهام :

• کسانی که حق حضور در مجمع عمومی شرکت , برای تصویب سود سهام هستند و لذا در تاریخ تشکیل مجمع عمومی جهت تصویب سود و زیان شرکت هر شخصی که صاحب سهام شرکت باشد , صاحب سود سهام شرکت نیز اعم از سود نقدی و سهام جایزه یا سود سهمی می باشد.

ثبت های مرتبط با تاریخ :

• در رابطه با سود سهام سه تاریخ مشخص وجود دارد:

• 1. تاریخ پیشنهاد سود سهام

• 2.تاریخ تصویب و اعلام پرداخت سود سهام

• 3.تاریخ پرداخت سود سهام

پاره سهم :

• پاره سهم در حالتی می گویند که در هنگام توزیع سود سهمی یا سهام جایزه به سهامدار معادل یک سهم کامل تعلق نگیرد و 2/1 یا 3/1 سهم به وی برسد.

محاسبه سود هر سهم :

• سرمایه هر شرکت سهامی ممکن است یا فقط از سهام عادی سرمایه تشکیل شده باشد و یا اینکه علاوه بر سهم عادی , سهام ممتاز و اوراق بهادار قابل تبدیل به سهام عادی نیز منتشر و به فروش رسانیده باشد و در نتیجه سرمایه شامل سهام عادی و سهام ممتاز و اوراق قابل تبدیل به سهام عادی می باشد.

محاسه سود هر سهم در حالت عادی بودن سهام سرمایه :

• سود قابل تقسیم شامل سود خالص سال مالی به اضافه سود تقسیم نشده سال گذشته منهای زیانهای سالهای مالی قبل و اندوخته قانونی و سایر اندوخته ها می باد.

سود قابل پرداخت هر سهم :

[(زیانهای سالهای قبل + سایر اندوخته ها + اندوخته قانونی) -سود تقسیم نشده قبلی + سود ویژه دوره] سود تخصیص نیافته

تعداد سهام سرمایه شرکت

• سود قابل پرداخت هر سهم که به شرح فوق محاسبه گردیددر واقه سود سهم پرداختنی به سهامداران می باشد اما سود سهام برای هر سهم به صورت خام در حالت سرمایه به صورت تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود سهام عادی عبارت است از:

سود به نسبت هر سهام یا سود هر سهم به صورت خام =

سود خالص دوره

تعداد سهام عادی تعهد و فروخته شده

محاسبه میانگین تعداد سهام عادی :

• در صورتی که تعداد سهام عادی (دارای حق رای)شرکت در طول سال ثابت باشد , سود خالص دوره مالی را بر تعداد سهام عادی تقسیم می کند و سود خام هر سهم یا سود . به نسبت هر سهم بدست می آید.

• در شرکتهائی که سرمایه شرکت فقط از سهام عادی و ممتاز دارای حق رای تشکیل نشده باشد و علاوه بر سهام عادی انواع اوراق بهادار قابل تبدیل به سهام عادی مانند سهام ممتاز قابل تبدیل به سهام عادی منتشر و به فروش رسانیده باشد , اصطلاحا سرمایه شرکت دارای ساختار مختلط یا پیچیده تلقی می شود.

محدودیت در سود سهام یا سود تقسیم شده اختصاص یافته:

• سود انباشته و یا حساب تقسیم سود انباشته به طور کلی شامل دو قسمت یکی وجوهی که بابت اندوخته ها و سرمایه گذاریها اختصاص می یابند و دیگری سود تخصیص نیافته

سود قابل تقسیم عبارتند از:

• اندوخته های قانونی و اختیاری- سود تقسیم نشده سالهای قبل+ زیان سالهای قبل-سود خالص دوره مالی

• سود سهام عبارتند از اندوخته قانونی و سایر اندوخته های اختیاری و زیان سالهای قبل , که در واقع موارد فوق شامل بخشی از سود انباشته یا حساب تقسیم سود انباشته است.

• اوراق قرضه پرداختنی یکی ازانواع تعهدات کتبی شرکت سهامی عام یا دولت در مقابل اشخاص ثالث می باشد که در آن شرکت سهامی عام منتشر کننده اوراق قرضه یا دولت عهد نموده است

سند افتتاحيه
به نام خدای حسابگر ، حسابساز، حسابرس و حسابدارِِِ زمين و آسمان و هر آنچه در اوست. هم او که افتتاحيه و اختتاميه همه حسابها و کتابهاست. ترازش هميشه موزون است و موجوديهايش هميشه در فزون. مطالبات مشکوک الوصولی ندارد چه اينکه کسی از قدرت لايزال او نميتواند بگريزد و استهلاک انباشته محاسبه نميکند گويا که در حوزه حسابداری او چيزی بی ارزش تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود نميشود. به کسی ماليات نميدهد و از کسی به ناحق چيزی نميگيرد. نه سهامی است و نه تضامنی. هيچ شراکتی با کسی ندارد تک مالکی است و بی رقيب. هيچ تلفيق و ادغام و ترکيبی در حوزه شخصيتش تعريف شدنی نيست. حسابداری تورمی ندارد چه در نظرش ارزشها تغيير ناپذيرند. حسابداريش آنقدر خالص است که دوره مالی در آن تعريف نا شدنی و واحد پولی در آن بی معناست. شخصيتش حوزه محدودی ندارد و ازل و ابد را در بر ميگيرد. تداومش يک فرضيه نيست يک فرض و حقيقتی محض است. مديريتش حسابداری است و حسابداري اش مديريت که بر مدار عدالت است و به مثقال و ذره هم ميرسد و چيزی در آن از قلم نمي افتد. فضل و بخشش اوست که بر مدار اهميت مي چرخد و سرمايه بندگان اميدواری به اوست. و همان است که رهايی بخش آنان از حساب و کتابش خواهد بود، آنجا که مستجاب مي گرداند دعای برترين انسانها را در حق همه عالم که
الهی عاملنا به فضلک و لا تعاملنا به عدلک

میدانم که این وبلاگ (یا حرکت یا هر آنچه که میتوان بر آن نام نهاد ) گامی بسیار کوچک است ولی مهم همین حرکت است .
پس منتظر تمام عزیزان هستیم تا با یاری هم این گامهای هر چند اندک را برداریم.
نویسنده وبلاگ از دوستانی که به این وبلاگ سر می زنند تقاضا دارد در هر بازدید نظرات خود را جهت دلگرمی نویسنده و بهتر شدن وبلاگ اعلام دارند . با تشکر شانظری
[email protected]

افزایش سرمایه و انواع آن

همه شرکت‌ها در طول فعالیت خود به دلایل مختلف، مانند سرمایه گذاری‌های جدید، برنامه‌های طرح و توسعه، خارج‌شدن از زیان، اصلاح ساختارهای مالی شرکت و …، نیاز به تامین منابع مالی بیشتری نسبت به آنچه که در اختیار شرکت است پیدا می‌کنند. روش‌های مختلفی برای این تامین مالی وجود دارد مانند وام بانکی، انتشار اوراق قرضه و افزایش سرمایه. انتخاب هر روش در مجامع عمومی آن شرکت انجام می‌شود.

افزایش سرمایه

افزایش‌‌ سرمایه منافع بیشتری نسبت به گرفتن وام بانکی یا انتشار اوراق‌ قرضه برای شرکت دارد. زیرا شرکت با ورود نقدینگی جدید از محل افزایش سرمایه با شرایط آسوده‌تری به سرمایه گذاری خواهد پرداخت. درصورتی که گرفتن وام بانکی و بازپرداخت آن ریسک و مشکلات خود را دارد. یا انتشار اوراق قرضه، شرکت را ملزم به پرداخت سود اوراق خواهد کرد.

شرکت ها برای افزایش سرمایه باید تعدادی سهام جدید منتشر کنند و به سهامداران بفروشند تا مبلغ مورد نیاز را تأمین کنند. افزایش سرمایه شرکت‌ها از منابع متفاوتی تامین می شود که در ادامه به انواع روش‌ها و محل تامین آن خواهیم پرداخت.

انواع روش‌های افزایش سرمایه

روش‌های تامین مالی از محل افزایش سرمایه را می توان به ۴ روش زیر تقسیم بندی کرد:

1. افزایش سرمایه از محل اندوخته‌ها ( تبدیل سود تقسيم نشده سال‌های قبل (سود انباشته) به سرمایه )
2. از محل آورده‌نقدی سهامداران شرکت (حق تقدم)
3. از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها
4. به روش صرف سهام (سلب حق تقدم)

مراحل افزایش سرمایه

زمانی که شرکت نیازمند افزایش سرمایه باشد، ابتدا تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود پیشنهاد هیئت مدیره به مجمع عمومی فوق العاده در خصوص افزایش و محل تامین آن در سامانه کدال اطلاع رسانی می شود. انجام افزایش سرمایه مدنظر منوط به موافقت سازمان بورس و اوراق بهادار و تصویب مجمع عمومی فوق العاده می باشد.

پس از اظهارنظر حسابرس و بازرس قانونی نسبت به گزارش توجیهی هیئت مدیره در خصوص افزایش و موافقت سازمان بورس اوراق بهادار هیئت مدیره، مجمع عمومی فوق العاده‌ای را برگزار می کند. حداقل ۱۰ روز زودتر آگهی مجمع فوق العاده در سامانه کدال اطلاع رسانی می‌گردد و ۱ روز قبل مجمع هم نماد متوقف می‌شود. در مجمع، پیشنهاد افزایش و دلایل و روش آن را به دیگر سهامداران اعلام می‌کنند. و پس از آن برای تصمیم‌گیری قطعی اجرای آن رای گیری می شود. اگر این پیشنهاد تصویب شد، اقدامات قانونی انجام می‌شود. و سپس افزایش سرمایه در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت می‌رسد و به پرتفوی سهامداران اضافه می‌شود.

افزایش سرمایه از محل اندوخته‌ها (سود انباشته)

شرکت‌ها در هنگام برگزاری مجمع عمومی عادی سالیانه موظف هستند تا حداقل ۱۰ درصد از EPS خود را بین سهامداران بصورت نقدی توزیع نمایند. این میزان می‌تواند بیشتر هم باشد و مابقی را به عنوان سود اندوخته در شرکت نگهداری کند. اگر شرکت برای برنامه‌های تولیدی و سرمایه‌گذاری جدید نیازمند این پول باشد، می‌تواند با افزایش سرمایه از محل سود انباشته از این پول استفاده نماید.

در این حالت سرمایه‌ای از سهامداران تزریق نمی‌شود و منبع تامین مالی، حساب اندوخته شرکت است. در این نوع، به نسبت افزایش، سهام جدید منتشر می‌شود. و به نسبت تعداد سهام سهامداران و میزان درصد افزایش، سهام جدید به پورتفوی سهامداران اضافه می‌گردد. به اصطلاح به این سهام، سهام جایزه هم می‌گویند.

سهام جایزه به کسانی تعلق می گیرد که در زمان برگزاری مجمع فوق العاده سهامدار، شرکت بوده اند. این افراد حتی اگر بعد از مجمع فوق العاده سهام اصلی خود را بفروشند، سهام جایزه به پرتفوی آنها اضافه خواهد شد. (البته توصیه می شود که مقدار اندکی در پورتفو داشته باشند تا فرایند واریز سهم راحت‌تر انجام شود.)

طبق فرمول زیر قیمت سهام بعد افزایش به گونه‌ای تغییر می کند (تئوریک) که با وجود افزایش تعداد سهام، تغییری در میزان دارایی سهامدار رخ ندهد:

قیمت جدید هر سهم پس از افزایش سرمایه = (قیمت پایانی هر سهم پیش از افزایش) تقسیم بر (1+A)

که در این فرمول A برابر است با درصد افزایش تقسیم بر ۱۰۰.

مثال: صدور مجوز افزایش سرمایه شرکت فولاد مبارکه اصفهان( نماد فولاد)

در اجرای قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (مصوب آذرماه ۱۳۸۴)، تقاضای افزایش و انتشار سهام جدید شرکت فولاد مبارکه اصفهان (سهامی عام) در این سازمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس رسیدگی انجام شده، مواردی حاکی از مغایرت با قوانین و مقرّرات مربوط به انتشار سهام ملاحظه نگردید. در نتیجه افزایش سرمایه با مشخّصات زیر و با رعایت قوانین و مقرّرات مربوطه، از نظر این سازمان بلامانع بود.

سرمایه فعلی: ۷۵،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

تعداد سهام قابل انتشار: ۵۵،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ سهم

ارزش اسمی هر سهم: ۱،۰۰۰ ریال

مبلغ افزایش: ۵۵،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال

منبع تأمین افزایش: ۵۵،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال از محل سود انباشته،

موضوع افزایش: اصلاح ساختار مالي و تقويت سرمايه در گردش

در مثال فوق شرکت فولاد مبارکه اصفهان، افزایش ۷۳.۳ درصدی را از محل سود انباشته دارد. قیمت پایانی قبل مجمع، ۴،۸۸۸ ریال بوده است. با توجه به فرمول زیر قیمت پایانی بعد مجمع ۲،۸۲۰ ریال خواهد بود:

A = 73.3%/100 = 0.733

قیمت جدید هر سهم پس از افزایش = ۴،۸۸۸ ریال تقسیم بر (۱+۰.۷۳۳) = ۲،۸۲۰ ریال

افزایش سرمایه از محل آورد نقدی سهامداران شرکت(حق تقدم)

زمانی که شرکت نیاز به افزایش سرمایه دارد اما از سایر روشها این امکان مقدور نمی باشد، به دلیل اینکه اندوخته کافی برای انجام آن ندارد و یا سیاست شرکت بر آن است که از روش‌های دیگر استفاده نکند، می‌تواند از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران بهره ببرد.

در این حالت سرمایه جدید وارد شرکت می‌شود و به همان میزان سهام جدید منتشر می‌شود و شرکت حق استفاده و حضور در این افزایش را ابتدا برای سهامداران خود در نظر می گیرد. سهامداران در مدت زمان مجاز پس از مجمع فوق العاده که معمولا ۶۰ روز کاری می باشد باید به دو روش زیر اقدام کنند:

مشارکت و واریز پول به حساب شرکت

اوراق جدید که به عنوان حق تقدم به انتشار می‌رسد، با نمادی مشابه نماد شرکت به علاوه یک حرف “ح” در انتهای نام نماد، به پرتفوی سهامدار اضافه می‌شود که این میزان بر اساس درصد افزایش سرمایه به نسبت تعداد سهامی که سهامدار داشته است شکل می گیرد.

قیمت حق تقدم حدود ۱۰۰۰ ریال از قیمت بعد مجمع فوق العاده که در تابلوی معاملاتی ثبت شده کمتر است و سهام داران برای تبدیل حق تقدم‌ها به سهام عادی باید مبلغ اسمی(۱۰۰۰ ریال) را به حساب شرکت واریز کنند.

عدم واریز پول و فروش حق تقدم

در صورتی که سهامداران تمایل به پرداخت مبلغ اسمی سهام نداشته باشند، می‌توانند با حق تقدم خود را به سرمایه‌گذاران دیگر بفروشند و انتقال دهند و خریدار اوراق حق تقدم باید مبلغ اسمی را به حساب شرکت واریز کند تا این اوراق تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود تبدیل به سهام اصلی شود.

چنانچه سهامداران در مهلت مقرر که معمولا ۶۰ روز است مبلغ اسمی را واریز ننمایند و یا از فروش گواهی حق تقدم خود صرف نظر کنند، شرکت پس از اتمام زمان استفاده از حق تقدم، اوراق باقیمانده را به عنوان حق تقدم استفاده نشده از طریق اطلاعیه ناظر بازار در معرض فروش عمومی قرار می‌دهد و پس از فروش، مبلغ حاصل از فروش را به حساب سهامداران قبلی واریز می‌کند. به این صورت، افراد جدید می‌توانند حق تقدم استفاده نشده را خریداری کرده و از این طریق، جایگزین سهامداران قبلی شوند.

فرمول محاسبه قیمت حق تقدم و قیمت سهم پس از افزایش سرمایه آورده نقدی

قیمت جدید = ((قیمت پایانی هر سهم پیش از افزایش) + (آورده سهامداران به ازای هر سهم * A)) تقسیم بر (1+A)

A = (درصد افزایش سرمایه)/۱۰۰

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

این روش افزایش سرمایه معمولا زمانی انجام می شود که قدرت خرید پول کاهش پیدا کرده و شاهد افزایش تورم در اقتصاد کشور هستیم که به موجب آن قیمت کالا‌ها و خدمات افزایش پیدا خواهد کرد. شرکتی طی سال‌های گذشته ملکی را با مبلغ یک میلیارد تومان خریداری کرد و در زمان حاضر قیمت آن ملک بعد از گذر زمان به محدوده قیمتی ده میلیارد تومان می‌باشد. اما در سرمایه ثبت شده شرکت همان قیمت قدیمی ثبت‌شده (دارائی‌های ثابت) و باعث کم جلوه‌داده‌شدن سرمایه ثبت‌شده شرکت و گاهی اوقات نسبت کم دارایی‌ها به بدهی‌ها می‌شود. شرکت‌ها برای رفع این مشکل از روش تجدید ارزیابی دارائی‌ها برای افزایش سرمایه استفاده می‌کنند و با این کار ارزش دارائی‌های شرکت در ترازنامه بروز می شود.

در روش تجدید ارزیابی دارائی‌ها نیز سهامداران پولی بابت دریافت سهام انتشاریافته پرداخت نمی‌کنند و پولی از خارج شرکت وارد نقدینگی آن نمی‌شود اما بالا رفتن ارزش دارایی‌های شرکت در نسبت‌های مالی ترازنامه تاثیرگذار است.

یکی از موارد استفاده از افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی و دارایی، برای شرکت‌های دچار بحران مالی و اغلب ورشکسته می باشد (شرکت‌های مشمول قانون ۱۴۱ تجارت).

شرکت‌های مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت، برای خروج از شرایط ورشکستگی اقدام به این کار می‌کنند. همچنین شرکت‌های دارای نسبت بدهی بالا (بدهی به حقوق صاحبان سهام) که توانایی دریافت وام جدید را ندارند، اقدام به این افزایش سرمایه می‌کنند. بنابراین شرکت با افزایش از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها وضعیت ساختار مالی خود را سر و سامان می‌دهد. و با کاهش نسبت زیان انباشته به سرمایه از مشمولیت قانون ورشکستگی (ماده ۱۴۱ قانون تجارت) خارج می‌شود.

فرمول محاسبه قیمت سهام بعد از افزایش از محل تجدید ارزیابی، مشابه افزایش سرمایه از محل اندوخته می‌باشد و طبق آن سهام جدید منتشره (سهام جایزه) به نسبت تعداد سهام سهامداران و میزان درصد افزایش به پورتفوی سهامداران اضافه می‌شود.

افزایش سرمایه به روش صرف سهام ( سلب حق تقدم از سهامداران فعلی)

در این روش، شرکت سهام جدید منتشره ناشی از افزایش از محل آورده نقدی را با سلب حق تقدم از سهامداران فعلی و با فروش به سهامداران جدید از تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود طریق پذیره‌نویسی به مبلغ بیش از قیمت اسمی (۱۰۰۰ ریال) یعنی به قیمت تابلوی بازار بورس بفروش می رساند. (سهامداران فعلی از حق تقدم خود استفاده نمی‌کنند و به شرکت اجازه فروش حق تقدم به سهامداران جدید را می‌دهند.)

شرکت می تواند تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی را به حساب اندوخته شرکت منتقل کند و یا در قبال آن سهام جدید به سهامداران قبلی دهد و یا می تواند وجه آن را به صورت نقدی بین سهامداران قدیمی توزیع نماید.

افزایش سرمایه به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟

افزایش سرمایه به سهامداری تعلق می‌گیرد که در تاریخ برگزاری مجمع عمومی فوق العاده شرکت مبنی بر افزایش سرمایه، مالک سهام شرکت باشد و اصطلاحاً در مجمع عمومی فوق العاده افزایش سرمایه، شرکت نماید.

جمع‌بندی

انواع روش‌های افزایش سرمایه و نحوه تغییر قیمت سهام در هریک از آن‌ها در این مقاله مورد بررسی قرار گرفت. توجه به این نکته ضروری است که با توجه به فرمول‌های موجود، علی رغم تغییر ارزش سهام، در سرمایه فردی که در افزایش سرمایه شرکت می‌کند، تغییری حاصل نمی‌شود و افزایش از هر نوع برای سرمایه افراد خنثی خواهند بود.

سود نقدی یا DPS چیست؟ نحوه‌ی تقسیم آن چگونه است؟

یکی دیگر از اصطلاحات رایج در بازارهای مالی سود نقدی مربوط به شرکت‌ها است. به‌طور کلی دو نوع عایدی می‌توان برای فعالین بازار سهام در نظر گرفت. یک نوع از آن‌ها، عایدی ناشی از تغییرات قیمت سهام و عایدی دیگر در قالب سود نقدی است که در اختیار سهام‌داران قرار می‌گیرد. تعیین میزان این سود صرفاً وابسته به صورت‌های مالی شرکت‌ها نیست و در قالب فرآیندی منحصربه‌فرد که برگرفته از یک ساختار تصمیم‌گیری است تهیه می‌شود. ما در این مقاله سعی خواهیم کرد تا ضمن تعریف سود نقدی و نحوه‌ی تعیین آن، نکات خاص مربوط به این مفهوم مالی را ارائه کرده و به برداشت صحیح از آن در راستای داشتن دیدگاهی درست در بازارهای مالی کمک کنیم تا سطح دانش سرمایه‌گذاری در بین سرمایه‌گذاران کوچک و بزرگ افزایش پیدا کند.

سود نقدی یا DPS چیست؟

در تقسیم‌بندی انواع سود بعد از تحقق یافتن آن و کسر تمامی هزینه‌ها به سود خالص رسیدیم. اما تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود در پایان دوره‌ی مالی چه اتفاقی برای این ارزش خلق شده خواهد افتاد؟ برای پاسخ به این سؤال باید به دو مفهوم سود نقدی و سود انباشته اشاره کنیم که در این مقاله بیشتر تمرکز ما بر روی بحث سود نقدی است.
پس از پایان یک سال مالی در صورتی‌که شرکت سود‌ده باشد، این سود به دو دسته‌ی نقدی و سود انباشته تقسیم می‌شود. به زبان ساده می‌توان گفت سود انباشته آن میزان از سود تحقق‌یافته است که در شرکت باقی می‌ماند و سود نقدی آن میزان از سود تحقق‌یافته است که بین سهام‌داران توزیع می‌شود. اما اینکه سهم هر یک از این دو موضوع چقدر است سؤالی است که برای پاسخ به آن باید با مفهوم مجامع آشنا شویم.

مجمع و تقسیم سود نقدی چیست؟

مجامع به زبان ساده در واقع همان دورهمی سهام‌داران هستند. به ‌تمامی مجامع سهام‌داران، مجمع‌عمومی می‌گوییم و وجه تسمیه‌ی عمومی بودن آن، این است که حتی با یک برگ سهم نیز می‌توان در آن‌ها شرکت کرد. مجامع را عمدتاً می‌توان به دو دسته‌ی عمومی عادی و عمومی فوق‌العاده تقسیم کرد.

1. مجمع عادی: مجامع عادی، مجامعی هستند که شرکت موظف است در دوره‌های زمانی معینی برگزار کند. به طور مثال برای انتخاب اعضای هیئت‌مدیره هر دو سال یک بار مجمعی برگزار می‌شود. این نوع از مجامع به طور سالیانه نیز برای تصویب صورت‌های مالی و همین‌طور تقسیم سود انجام می‌شوند.
2. مجمع فوق‌العاده: برای مجامع فوق‌العاده زمان‌بندی خاصی ارائه نشده است. مجامعی مانند تغییرات اساس‌نامه‌ی شرکت، تغییر موضوع شرکت، انحلال شرکت، افزایش سرمایه‌ها و مواردی از این ‌قبیل جز مجامع عمومی فوق‌العاده محسوب می‌شوند

میزان سود نقدی چطور تعیین می‌شود؟

اکنون پس از آشنایی مختصر با انواع مجامع به سراغ نحوه‌ی تعیین سود نقدی می‌رویم. همان‌طور که اشاره کردیم هر شرکت در یک سال حداقل یک مجمع ‌عمومی عادی در پایان دوره‌ی مالی‌اش (البته با قدری فاصله) برگزار خواهد کرد. در این مجمع ‌عمومی عادی سالیانه یکی از مواردی که مورد بررسی قرار می‌گیرد تعیین میزان سود نقدی است. توافق بر سر مبلغ و میزان سود نقدی نیز از طریق رأی‌گیری صورت می‌گیرد. در این رأی‌گیری نظر هر فرد ضریبی برابر با میزان سهم او دارد. در این صورت اگر سهام‌دار عمده‌ای وجود داشته باشد که بیش از ۵۰ درصد سهام شرکت را در اختیار داشته باشد، نظر او بسیار تعیین‌کننده است.

برای تشکیل مجمع حضور حداقل ۵۰ درصد از مالکین الزامی است و اگر حضور نداشته باشند مجمع به تنفس خورده و پس از دو هفته با هر تعدادی از سهام‌داران که حضور داشته باشند، برگزار می‌شود. در این صورت اگر شخصی حقیقی یا حقوقی وجود داشته باشد که بیش از ۵۰ درصد از سهم شرکتی را دارا باشد با حضور وی یا نماینده‌ی او (اگر شخص حقوقی باشد) مجمع قابل برگزاری است. بنابراین DPS با اکثریت آراء تعیین می‌شود و از این طریق مشخص می‌شود که تا چه میزان از سود محقق شده در یک سال یا EPS بین سهام‌داران به شکل نقدی توزیع می‌شود و چه میزان از آن در شرکت باقی می‌ماند.

نحوه‌ی پرداخت سود نقدی یا DPS

پس از کش‌وقوس‌های فراوان و اتفاق‌نظر اکثریت سهام‌داران بر میزان این سود و تصویب آن، شرکت فرصت دارد تا در عرض ۸ ماه این سود را پرداخت کند. شرکت برای پرداخت این سود می‌تواند از طریق یک بانک عامل اقدام کند به طوری که به کد ملی هر سهام‌دار بر اساس میزان سهمش مبلغی تعلق می‌گیرد که می‌تواند با مراجعه به بانک آن را دریافت کند.
راهکار دیگری که خصوصاً در یکی دو سال اخیر مورد استفاده و تأکید قرار گرفته است توزیع این سود از طریق سامانه‌ی سجام است. در سامانه ی سجام تمامی افرادی که کد معاملاتی از هر یک از کارگزاری ها داشته باشند، عضو هستند و اطلاعات آنان در آنجا موجود است. اگر از این سازوکار استفاده شود نیازی به مراجعه ی سهام‌داران به شعب بانک ها نیست و سود نقدی به‌حساب ثبت شده ی آنان واریز می شود.

سود نقدی و سهامداران کوتاه‌مدت

یکی از موضوعات مهم مجامع، بی‌شک تعیین میزان این سود است. اما در این فرآیند چه بحث‌هایی و بین چه کسانی صورت می‌گیرد؟
برای پاسخ به این سؤال شاید بهتر باشد سهام‌داران را به سه دسته ی کلی تقسیم بندی کنیم. دسته ی اول نوسان‌گیرهای بازار سهام هستند. این دسته از افراد چندان به دنبال سرمایه گذاری ها طولانی مدت نیستند و صرفاً از طریق نوسان گیری به کسب بازدهی می‌پردازند. با توجه ‌به قوانین قیمت یک سهم پس از تعیین و تصویب میزان سود نقدی به اندازه ی آن سود کاهش می‌یابد. به‌عبارت‌دیگر میزان این سود از قیمت یک سهم کم شده و پس از آن نماد شرکت بدون دامنه‌ی نوسان مورد معامله قرار می‌گیرد. با تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود توجه ‌به این قانون طبیعتاً نوسان‌گیرهای بازار سهام حاضر نیستند تا در مجامع سالیانه و سود نقدی شرکت کنند چراکه قدری از پول خود را برای چند ماه و تا زمان پرداخت این سود باید از چرخه‌ی نوسان‌گیری‌شان خارج کنند. بدین ترتیب این دسته از سهام‌داران نوسان‌گیر را در بحث‌های مربوط به مجمع کنار می‌گذاریم.

سود نقدی و سهامداران بلندمدت

اما دو دسته‌ی دیگر از سهام‌داران، سهام‌داران کوتاه‌مدت و بلند‌مدت هر شرکت هستند. در بحث‌های بین این دو گروه، طبیعتاً سهام‌داران بلندمدت و افرادی که در طول سالیان متمادی سهام‌دار یک شرکت بوده‌اند ترجیح می‌دهند برای توسعه‌ی فعالیت‌های شرکت از منابع داخلی خود آن شرکت استفاده شود. اما این به چه معناست و چه فایده‌ای دارد؟
استفاده از منابع داخلی به معنای بهره‌گیری از سود انباشته برای اموری نظیر توسعه‌ی شرکت است. از فواید این کار می‌توان به کم‌ریسک‌تر بودن و سهولت آن نسبت به سایر روش‌ها مانند دریافت تسهیلات مالی اشاره کرد. گرفتن تسهیلات مالی به علت داشتن هزینه‌های بهره در مقابل استفاده از منابع داخلی (در صورت وجود) طبیعتاً اولویت دوم خواهد بود.
بنابراین می‌توان گفت اغلب سهام‌داران بلندمدت شرکت‌ها که دیدگاهی طولانی‌مدت نسبت به سهامشان دارند، بیشتر راغب به تقسیم سود کمتر و باقی‌ماندن پول نقد در داخل شرکت برای بهر‌گیری جهت رشد و توسعه‌ی شرکت و سودسازی بیشتر شرکت هستند. همه‌ی این‌ها در حالی است که ممکن است سهام‌داران کوتاه‌مدت این‌گونه فکر نکنند و ترجیحشان به تقسیم سود نقدی بیشتر باشد.

سود نقدی یا DPS به چه سهام‌دارانی پرداخت می‌شود؟

DPS از مواردی است که تصمیم به پرداخت و میزان آن در مجمع‌عمومی سالیانه مشخص خواهد شد. مطابق با قوانین و مقررات، DPS به‌تمامی سهام‌دارانی که در زمان برگزاری مجمع سهام‌دار شرکت بوده­اند، صرف‌نظر از مدت زمانی که از سهام‌داری آن­ها می­گذرد پرداخت خواهد شد. این امر به معنای آن است که حتی اگر در آخرین روز معاملاتی قبل از مجمع، فرد سرمایه­گذار اقدام به خرید سهم مدنظر کرده باشد، سود مجمع به وی تعلق خواهد گرفت. همچنین اگر فردی روز معاملاتی قبل از بسته‌شدن نماد، سهام خود را فروخته باشد نیز، صرف‌نظر از مدت‌زمان سهام‌داری وی، سود مجمع به او تعلق نخواهد گرفت. بنابراین به عبارت ساده­تر می­توان گفت سود نقدی به کلیه­ی سرمایه­گذارانی که در زمان برگزاری مجمع سهام‌دار شرکت بوده باشند، تعلق خواهد گرفت.

DPS چه زمانی پرداخت می‌شود؟

پس از برگزاری مجمع و تعیین میزان پرداخت سود نقدی برای سال مالی مدنظر، به زمان پرداخت و نحوه­ی پرداخت سود نقدی می­رسیم. مطابق مقررات شرکت­ها موظف­اند صرف مدت ۸ ماه پس از برگزاری مجمع و تعیین سود، اقدام به پرداخت سود نقدی به سهام‌داران خود کنند. درصورتی‌که صرف مدت مدنظر توانایی انجام این کار را نداشته باشند باید دلایل آن را به سازمان بورس و اوراق بهادار گزارش کنند. نحوه­ی پرداخت سود نقدی نیز روش­های متفاوتی دارد.

البته امروزه اکثریت قریب به‌اتفاق شرکت­ها به سمت پرداخت سود نقدی از طریق سامانه سجام حرکت کرده­اند و در این روش سود نقدی شرکت­ها مستقیماً به‌حساب معرفی شده توسط سهام‌داران در سامانه­ی سجام واریز خواهد شد. در حال حاضر هنوز هم برخی از شرکت­ها سود نقدی خودشان را توسط یک بانک عامل توزیع می­کنند. در این روش، شخص سهام‌دار به یکی از شعب بانک اعلام شده توسط شرکت مراجعه کرده و با ارائه­ی مدارک شناسایی و کد بورسی خود اقدام به دریافت سود نقدی در قالب وجه نقد و یا اعتبار به‌حساب مدنظر خود خواهد کرد.

DPS را چگونه می‌توان از طریق سایت کدال مشاهده کرد؟

همان­طور که می­دانیم سایت کدال، سایت مربوط به افشای اطلاعات مختلف توسط ناشران و در زمینه­های مختلف است که یکی از اطلاعیه­هایی که در آن منتشر می­شود، اطلاعیه­های مربوط به سود نقدی است. اطلاعات مربوط به سود نقدی شرکت­ها را می­توان در دو نوع از اطلاعیه­ها مشاهده کرد. همان­طور که می‌دانید تصمیمات مربوط به میزان پرداخت این سود از مواردی است که در مجمع‌عمومی سالیانه در خصوص آن تصمیم­گیری می­شود. بنابراین برای مشاهده­ی میزان DPS در یک دوره­ی مالی می­توان از طریق اعمال فیلتر مربوط به تصمیمات مجمع‌عمومی سالیانه در بخش نوع اطلاعیه در سایت کدال اقدام کرد تا جزئیات میزان سود نقدی را در تصمیمات مجمع مشاهده کنیم.

همچنین برای کسب اطلاع در خصوص زمان پرداخت سود نقدی و نحوه­ی پرداخت آن نیز می­بایست فیلتر زمان­بندی پرداخت سود را در بخش نوع اطلاعیه در سایت تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود کدال اعمال کنیم. بدین ترتیب می­توان متوجه شد که چه مقدار سود نقدی به تصویب رسیده و در چه زمانی و به چه نحوی توزیع خواهد شد.

تقسیم سود نقدی و قانونی نانوشته

در هر مسئله و موضوعی قوانینی نانوشته وجود دارند که شاید بتوان از آن‌ها به‌عنوان عرف‌های موجود یادکرد. حال سؤال این است که آیا رفتار شرکت‌های تولیدی یا خدماتی و شرکت‌های سرمایه‌گذاری در تقسیم سود نقدی به یک‌شکل است؟
در پاسخ باید گفت که غالباً رفتار این دو نوع شرکت مشابه یکدیگر نیست. وجه افتراق رفتار این نوع از شرکت‌ها با یکدیگر را می‌وان ناشی از جریان درآمدی آن‌ها و فرآیند استحصال آن دانست. در شرکت‌های سرمایه‌گذاری، سود از طریق کسب بازدهی ناشی از سرمایه‌گذاری‌ها به دست می‌آید و اگر شرکت منابع بیشتری در اختیار داشته باشد، می‌تواند در پایان دوره‌ی مالی‌اش سود بیشتری محقق کند. بنابراین علاوه بر سایر عوامل تأثیرگذار بر میزان تقسیم سود که در مقاله به آن‌ها اشاره کردیم، در شرکت‌های سرمایه‌گذاری تمایل بیشتری به باقی ماندن سود تحقق‌یافته در شرکت وجود دارد تا به ‌نوعی شرکت بتواند سود خود را مرکب کرده و جریانات درآمدی‌اش را تقویت کند.

چالش چگونگی تقسیم سود نقدی سهامداران/مدیران تمایل دارند سود را نگه داشته و با تاخیر پرداخت کنند/سه فاکتور مهم تاثیرگذار در سود تقسیمی شرکت‌ها/امسال شاهد کمترین توزیع سودنقدی در بازار سهام بودیم

سید فرهنگ حسینی کارشناس بازار سرمایه گفت: به هر میزان که شرکت تقسیم سود کند، بعد از تعدیل قیمت سهم به همان میزان کاهش پیدا می کند اما در عرض چند روز و یا چند هفته این این فاصله قیمتی(Gap) جبران می شود و وجه سهامداران باز گشته و در عین حال یک سودی به عنوان سود نقدی و جایزه دریافت کرده است.

گروه بورس پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد؛ در این روزهای بازارسرمایه بسیاری از شرکت‌ها مجامع سالیانه خود را برگزار کرده و سود تقسیم کرده اند. در این میان استراتژی بسیاری از سرمایه گذاران خرید نمادهای دارای مجامع تقسیم سود و به اصطلاح dividend محور است تا ضمن رشد و روند طبیعی خود سهم از سود تقسیمی نیز بهره مند شوند اما این شُبهه مطرح می شود که با تعدیل قیمت عملا عایدی برای سهامداران به جای نمی‌ماند چراکه با جمع میزان سود تقسیمی و قیمت تعدیل شده به همان قیمت سهم پیش از توقیف نماد خواهیم رسید. همچنین کابران فضای مجازی نسبت به این موضوع واکنش هایی داشتند، برخی از آنها بیان می کردند که این میزان تقسیم سود و تعدیل قیمت مشابه تخفیف‌های فریبنده فروشگاه هاست که با گران کردن محصول درصدی تخفیف برای مشتریان در نظر می گیرند و در نهایت کالا را با قیمت واقعی خود به فروش می رسانند.

برخی از فعالان بازار سهام نیز معتقدند تقسیم سود زمانی رقم می‌خورد که شرکت بتواند سود عملیاتی بسازد و درصدی از آن را میان سهامداران خود توزیع کند اما در عمل این اتفاق نمی افتد و بعضی از شرکت‌ها بنا بر دلایلی سود حاصل از فعالیت یک سال را بین سهامداران تقسیم نکرده و برای افزایش سرمایه نزد خود حفظ می‌کنند.

همچنین در این خصوص مطرح می شود که وجوه نقد سهامداران برای مدتی بلوکه می شود و در این مدت سهامدار نمی تواند از آن مبلغ کسب سودی داشته باشد. این در حالی است که بعد از بازگشایی نماد معاملاتی تقاوتی در ثروت شخص به وجود نمی‌آید و به مثابه برداشت بخشی از وجه خود شخص و در نهایت با عنوان هدیه یا مازاد سود، پس دادن به همان شخص است.

در همین رابطه به بررسی این اهم و استراتژی معاملاتی مناسب برای سرمایه گذاری پرداختیم.

* ۲ دلیل جذابیت سود نقدی برای سهامداران عمده

سید فرهنگ حسینی کارشناس بازار سرمایه و مدیر عامل شرکت معدنی امیر در گفت و گو با زهرا فعله گری خبرنگار رادار اقتصاد اظهار کرد: به لحاظ تئوریک باید در زمان تقسیم سود نقدی، قیمت سهام نیز به همان میزان تعدیل شود. در نتیجه هر عددی که برای تقسیم سود اعلام می شود به همان میزان قیمت سهم نیز کاهش پیدا می کند اما در خصوص اینکه آیا تفاوتی در ثروت افراد ایجاد می شود یا خیر ذکر چند نکته ضروری است.

حسینی ادامه داد: نخست باید گفت که سهامداران عمده ترجیح می‌دهند سود نقدی دریافت کنند چراکه در طول سال مصارف نقدی دارند به‌طوری که بخشی از آن صرف پرداخت حقوق کارمندان، بازنشسته‌ها و . شده و بخش دیگری از آن در جهت پیشبرد پروژه های جدید به کار گرفته می‌شود. در نتیجه سهامداران عمده ترجیح می‌دهند از نمادی که بر روی آن سرمایه گذاری می‌کنند، سود تقسیمی دریافت کنند.

کارشناس بازار سرمایه اضافه کرد: از طرفی سهامداران از لحاظ رفتاری و روانشانسی ترجیح می دهند در عوض فروش دارایی خود و انجام اقدامات دیگر با آن پول، در نمادی سرمایه گذاری کنند که به آنها سود نقدی پرداخت می کند و از این طریق مجددا اقدام به سرمایه گذاری کنند و یا هزینه و مخارج زندگی خود را پوشش دهند.

وی بیان کرد: هرچند که رویکرد سرمایه گذاران در بازار سهام متفاوت است اما سهامداران با دید بلند مدت بازار، استراتژی دریافت سود نقدی دارند و جریان نقدینگی های آتی شرکت را به عنوان بخشی از ارزش درنظر خواهند گرفت. در واقع می توان گفت سود های نقدی پرداختی شرکت‌ها، عملا خالق و سازنده بخشی از ارزش آن شرکت است اما در خصوص خود سودنقدی چالش هایی وجود دارد؛ به طور نمونه می توان به نحوه پرداخت‌های ضعیف اشاره کرد. البته این موضوع طی یک سال گذشته با وجود سیستم سجام تا حدی مرتفع شده است.

حسینی با اشاره به یکی دیگر از چالش‌های پرداخت‌ سود، تشریح کرد: از نظر ساختاری معمولا زمان بندی پرداخت سود فرسایشی و کُند است از طرفی شرکت ها معتقدند که اگر در زمان کوتاه تری اقدام به توزیع سود تقسیمی کنند، فشار مالی زیادی به آنها وارد می‌شود که البته برای این ادعای آنها راه حل هایی در دنیا وجود دارد که بتوانند به واسطه آن پرداخت های منظم و فصلی انجام بدهند. در این صورت هم سرمایه گذار متوجه می شود چه زمانی به عایدی خواهد رسید و هم شرکت‌ها می توانند برنامه ریزی بهتری داشته باشند.

*سه فاکتور مهم تاثیرگذار در سودتقسیمی شرکت‌ها / مطالبات سهامداران خرد مطرح نشد

وی معتقد است؛ سود نقدی و سیاست‌های توزیع آن عمدتا متاثر از سه فاکتور سیاست های رشد شرکت، ماهیت و کیفیت سود است. در سال گذشته بازار سهام یکی از پایین ترین میزان تقسیم سودهای نقدی را تجربه کرد که بخشی از آن به علت برگزاری غیرحضوری مجامع بود که در آن بستر امکان طرح و پیگیری مطالبات سهامداران خُرد و حقیقی در مجموع وجود نداشت.

*تمایل مدیر شرکت‌ها به تاخیر در پرداخت سودهای نقدی

کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: یکی از چالش‌هایی که در خصوص سهام دویدند محور قابل بررسی است مربوط به تضاد منافع شرکت‌ها می شوند چراکه مدیران تمایل دارند که سود را نگه داشته و با تاخیر پرداخت کنند.

حسینی با بررسی عوامل تاثیرگذار در سیاست‌های پرداخت سود، بیان کرد: کیفیت سود نقدی یکی دیگر از عواملی است که سود پرداختی شرکت ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ به طوری که امسال در بسیاری از صنایع بورسی، بخشی از سود حاصل شده "ماهیت تورمی" دارد و در عین حال استهلاک در برخی تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود از شرکت‌ها به دلیل اینکه با عددهای ریالی پایین تری ساخته شدند، واقعی نیستند. در نتیجه شرکت ها برای حفظ تولیدشان ناچار به هزینه بیشتری می شوند. همچنین در بیشتر مواقع نگاه صحیحی به جایگزینی محصولات نیز وجود ندارد.

وی در خصوص سودهای تورمی توضیح داد: سود برخی از شرکت ها به دلیل تورم های ارزی و یا قیمت های جهانی بوده و امکان جایگزینی آن در سال دیگر وجود ندارد، در واقع اینگونه سودها، سودهای تورمی و غیر تکرار پذیر هستند. در همین راستا برخی از شرکت ها تصمیم گرفتند امسال سودی تقسیم نکنند. در مقابل برخی از شرکت ها به دلیل سیاست های توسعه‌ای خود تمایل به تقسیم سود بالا ندارند و ترجیح می‌دهند سود کمتری تقسیم کنند. در این صورت شرکت‌ها سودهای ساخته شده خود را صرف پروژه های سودآور می‌کنند

*توزیع سود چه تاثیری در P/E شرکت‌ها دارند؟

کارشناس بازار سرمایه بیان کرد: در عمل سهامداران از شرکت‌هایی که طرح توسعه خاصی ندارد و شرکت هایی که سود بالایی را تقسیم می کنند، استقبال بیشتری می کنند و چنین سهامی نسبت به هم گروهی‌های خود (که هیچ طرح توسعه خاصی ندارند و سود کمتری تقسیم می کنند) P/E بهتر دارند.

حسینی اضافه کرد: بنابراین در شرکت هایی که طرح توسعه ای ندارند و سود بالایی را تقسیم می کنند معمولا P/E (نسبت قیمت سهام بر سود) بالاتری را دریافت می کنند اما در مقابل در سهام های رشدی و شرکت های رو به رشد، شرکت هایی که فرصت های سرمایه گذاری بهتر و بیشتری داشته و درعین حال سود بالاتری را کسب می کنند و بازده بهتری دارند P/E بالاتری دارند و معمولا تقسیم سود تاثیر خاصی بر نسبت قیمت سهام بر سود آنها ندارد.

*شرکت کردن سهامداران خرد و حقیقی در مجامع چه نفعی را به دنبال دارد؟

وی تشریح کرد: معمولا بعد از مجمع که سود نقدی پرداخت می شود قیمت سهم کاهش پیدا می‌کند و در ظاهر این هست که در وضعیت مالی فرد تفاوتی ایجاد نشده است اما در خیلی از شرکت ها که سود بالایی تقسیم می کنند و همچنین وضعیت با تثبات تر مالی دارند شاهد این هستیم که این فاصله قیمتی(Gap) سریع پر می‌شود. در نهایت وجه سهامداران باز گشته و در عین حال یک سودی به عنوان سود نقدی دریافت خواهند کرد.

کارشناس بازار سرمایه بیان کرد: در حقیقت سود نقدی که معمولا شرکت ها آن را مصوب می‌کنند و پرداخت می‌شود، یک جریان نقدی آزاد بوده و یک مازاد نقدینگی است که هر ساله این سیکل تکرار می شود و در ارزش شرکت به بار می‌نشیند و آن را بین سهامداران توزیع می کند. درنتیجه سهامداران در آستانه مجامع آن سود نقدی را در قیمت سهم لحاظ می کنند.

حسینی در بیان چرایی تعدیل قیمت سهم بعد از تقسیم سود گفت: با توجه به اینکه دو الی سه روز قبل و یا بعد مجامع اتفاق خاصی در شرکت نمی افتد، باید قیمت سهم در همان محدوده بماند. در نتیجه سود نقدی به علاوه قیمت سهم بعد از مجمع باید با قیمت سهم قبل از مجمع برابری کند و اگر این تعادل وجود نداشته باشد یک اتفاق غیر عادی افتاده است و باعث می شود سهامدار یک سود غیر عادی کسب کند اما در کلان این تعادل برقرار بوده و در مجموع سودی که به سهامداران داده می شود عملا منافعی است که از سهم می برند و در بلند مدت خلق ارزشی است که از سود های نقدی و رشد شرکت ها صورت می گیرد و حتی برای شرکت هایی که سیاست های رشد دارند هم آینده بهتری رقم می‌خورد.

تغییر قیمت سهام بعد از تقسیم سود

گروه بورس- یکی از مهم ترین تصمیمات در شرکت ها، تصمیم گیری در مورد تقسیم سود است. بر همین اساس است که شرکت ها، با توجه به برنامه های راهبردی و شرایط خاص خود و نیز شرایط اقتصادی کشور، باید سیاست تقسیم سود خود را به گونه ای اتخاذ کنند که ثروت سهامداران شرکت، بیشینه شود.

از سوی دیگر، توجه به الزامات قانونی تقسیم سود و نیز محتوای اطلاعاتی آن و اثر تقسیم سود بر ارزش سهام شرکت، موضوعی بسیار مهم است. با توجه به شروع فصل مجامع عمومی شرکت ها، این سوال مهم پیش می آید که با توجه به موارد پیش گفته، شرکت ها باید چه خط مشی تقسیم سودی را در مجامع عمومی خود دنبال کنند؟

برخی از خدمات سایت، از جمله مشاهده متن مطالب سال‌های گذشته روزنامه‌های عضو، تنها به مشترکان سایت ارایه می‌شود.
شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر مشترک شوید:

در سایت عضو شوید و هزینه اشتراک یک‌ساله سایت به مبلغ 700,000ريال را پرداخت کنید.
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 100 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامه‌ها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارت‌های بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارت‌های اعتباری بین‌المللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکان‌پذیر است.

به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی همه کاربران به متن مطالب خریداری نمایند!