انواع عرضه اولیه چگونه است؟

اگر به تازگی وارد بازار سرمایه شده اید و اطلاعات کاملی در خصوص بازار سرمایه ندارید پیشنهاد میکنم کتاب ” به بورس خوش امدید “ را مطالعه کنید.

تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه

بیداربورس به بررسی تفاوت عرضه اولیه و پذیره نویسی پرداخته است.

*عرضه اولیه چیست؟

این اصطلاح که ترجمه عبارت «Initial Public Offering (IPO)» است به اولین روز عرضه سهام یک شرکت در بازار بورس اشاره می‌کند که در آن، درصد مشخصی از کل سهام شرکت برای نخستین بار در بازار بورس عرضه می‌شود. تجربه نشان داده که بیش از ۹۰% از عرضه‌های اولیه‌ای که در بورس انجام می‌شوند سودآور هستند.

*انواع عرضه اولیه‌ها

تعیین قیمت سهم

زمان ثبت سفارش

تخصیص سهم

اولویت ثبت سفارش

روش حراج (مزایده)
برای اوراق و خصوصی سازیها

تعیین قیمت براساس بالاترین پیشنهاد خرید

اعلام بازه زمانی برای ارسال پیشنهاد قیمت

بالاترین قیمت پیشنهادی

روش قیمت ثابت

کشف قیمت توسط حقوقی‌ها

تعیین ساعت مشخص

تقسیم تصادفی سهمیه‌بندی یا به نسبت‌های مشخص

تخصیص براساس اولویت زمانی سفارشات در صف

روش بوک بیلدینگ

تعیین کف و سقف قیمتی

تعیین بازه زمانی

مثلا ساعت ۱۰ تا ۱۲

تخصیص یکسان براساس حجم سفارش‌ و قیمت

اولویت زمانی ندارد

روش ترکیبی

قیمت‌گذاری توسط یک نهاد مالی و کشف قیمت توسط صندوق های سرمایه گذاری

تعیین بازه زمانی

مثلا ساعت ۱۰ تا ۱۲
(حذف امکان سفارش‌گیری خودکار توسط کارگزاری‌ها)

مرحله اول: عرضه ۷۰ تا ۱۰۰% سهام به سرمایه گذاران واجد شرایط

مرحله دوم: عرضه به سهامداران حقیقی با قیمت ثابت

در مرحله نخست اولویت با سرمایه‌گذاران واجد شرایط و درصورت اختصاص به سهامدار حقیقی اولیت زمانی ندارد

*پذیره نویسی چیست؟

شرکت‌ها در زمان تاسیس برای تامین منابع مالی مورد نیاز خود، اقدام به جذب سرمایه‌گذار می‌کنند. سرمایه‌گذاران با نوشتن و امضاء سند مربوطه متعهد می‌شوند که مبلغ مورد نیاز را در مدت زمان مشخص به حساب شرکت واریز کنند. به تعهد سرمایه‌گذاران و موسسان شرکت در خصوص تامین بخشی از سرمایه اولیه مورد نیاز شرکت و امضاء سند توسط آنها پذیره نویسی می‌گویند.

شرکت‌های سهامی عام از نظر قانونی زمانی تشکیل می‌شوند که کلیه سرمایه مورد نیازشان تضمین شده باشد. این مبلغ توسط سرمایه‌گذاران و موسسان، تامین و تضمین میشود. درواقع سرمایه‌گذاران متعهد می‌شوند که مبلغ مورد نیاز را در قبال خرید اوراق بهادار پرداخت کنند. این مشارکت معمولاً سودآور است و سبب ترغیب سرمایه‌گذاران به شرکت در پذیره‌نویسی میشود.

*تفاوت عرضه اولیه و پذیره نویسی

· عرضه اولیه یک بازه قیمتی مشخص دارد اما پذیره‌نویسی با قیمت اسمی ۱۰۰۰ ریال انجام می‌شود.

· بازه زمانی عرضه اولیه برای ثبت سفارش از ۲ تا ۳ ساعت است و پس از آن نماد مورد نظر مثل سایر نمادهای بورسی معامله می شود. اما انجام پذیره‌نویسی در اکثر موارد در یک بازه زمانی ۳۰ روزه است و پس از آن نماد بسته شده تا مراحل بعدی جهت عرضه اولیه شرکت انجام شود. این مراحل می‌تواند تا چندین ماه به طول انجامد.

پذیره‌نویسی قبل از عرضه اولیه انجام می‌شود و خریدارانی که در پذیره نویسی شرکت می‌کنند به نوعی سرمایه اولیه شرکت برای فعالیت‌های مختلف و سودآوری را تامین کرده و پس از تشکیل شرکت بر اساس ورقه تعهد، اشخاص شرکت‌کننده در پذیره‌نویسی حق دریافت سهام دارند.

سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟ + (مزایا و معایب)

عرضه اولیه ارز دیجیتال یا ICO وسیله‌ای برای سرمایه‌گذاری جمعی از طریق ایجاد و فروش انواع عرضه اولیه چگونه است؟ توکن دیجیتالی برای سرمایه‌گذاری برای توسعه پروژه است. توکن خریداری‌شده مثل یک واحد ارز عمل می‌کند که به سرمایه‌گذاران امکان دسترسی به ویژگی‌های خاصی از پروژه که توسط شرکت صادرکننده آن ایجاد می‌شود را می‌دهد. این توکن‌ها منحصربه‌فرد هستند چون به تأمین مالی پروژه‌های نرم‌افزار متن‌باز کمک می‌کنند.

در ادامه مقاله با تاریخچه عرضه اولیه رمزارز، نحوه برگزاری آن، انواع عرضه‌های دیجیتال که منحصر به توکن نمی‌شوند و ویژگی‌های دیگری در رابطه با آن آشنا خواهیم شد.

تاریخچه عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

ماجرای عرضه اولیه ارز دیجیتال یا ICO ها از سال 2013 شروع شد وقتی J.R ویلت (Willet) وایت‌پیپر (طرح اولیه‌ای) با عنوان «دومین وایت‌پیپر بیت‌کوین» برای توکن MasterCoin (که بعدها به نام Omni تغییر کرد) نوشت و توانست 600،000 دلار آمریکا جمع‌آوری کند. مسترکوین یک فناوری انواع عرضه اولیه چگونه است؟ بلاک‌چین برای ذخیره ارزهای دیجیتال بود. ویلت به دلیل ناتوانی در افزایش سرمایه از طریق کانال‌های سنتی یک مدل جایگزین سرمایه‌گذاری جمعی ایجاد کرد و به بازار خرده‌فروشی امکان استفاده از آن را داد.

ICO ها از این نقطه وارد شدند اما بسیاری از پروژه‌هایی که از آن استفاده می‌کردند طرح تجاری، محصولات کارآمد، تیم کوچک و ناشناس یا حتی هیچ شخصیت قانونی و واقعی نداشتند. هر کس یک ایده، یک برنامه بازاریابی یا وایت‌پیپر داشت می‌توانست میلیون‌ها دلار جمع کند.

در سال 2014 هفت پروژه درمجموع 30 میلیون دلار جمع‌آوری کردند. بزرگ‌ترین مورد مربوط به اتریم بود که در طی آن 50 میلیون اتر ایجاد و به عموم مردم فروخته شد. در این رویداد بیش از 18 میلیون دلار جمع‌آوری شد.

2015 سال آرام‌تری بود. هفت عرضه اولیه رمزارز درمجموع 9 میلیون دلار به دست آوردند که بزرگ‌ترین آن Augur بود که بیش از 5 میلیون دلار کسب کرد.

بازار عرضه اولیه ارز دیجیتال در سال 2016 دوباره قوت گرفت و 43 عرضه اولیه، شامل Waves، Iconomi، Golem و Lisk به بیش از 256 میلیون دلار سرمایه دست یافتند. یکی از این پروژه‌ها توکن بدنامی به نام DAO بود که هدف آن توسعه جامعه اتریوم از طریق دادن از طریق دادن مجوز رای‌دهی به پروژه‌هایی بود که باید تأمین مالی می‌شدند. کمی بعدازاینکه این ICO به رکورد فروش 150 میلیون دلاری رسید یک هکر، حجمی از اتر به ارزش تقریبی 60 میلیون دلار را تخلیه کرد که منجر به سقوط پروژه‌ هاردفورک پروتکل اتریوم شد.

اما شکست DAO باعث کم شدن شور و شوق فزاینده‌ به وجود آمده نشد و در ماه دسامبر، اولین صندوق سرمایه‌ای که به سرمایه‌گذاری روی توکن اختصاص داده شد حمایت قابل‌توجهی از سمت سرمایه‌گذاران قدیمی و ریسک‌پذیر دریافت کرد.

تاریخچه عرضه اولیه ارز دیجیتال در اواسط 2017 تا اوای 2018 به اوج خود رسید. در سال 2017، ICO ها شاهد رشد جدیدی بودند که تا حدی به‌خاطر پیشرفت‌های جدید فناوری بود. در سال 2017، 875 عرضه اولیه رمزارز انجام شد که بیش از 6.2 میلیارد دلار جمع‌آوری کرد و نقطه اوج آن در ماه دسامبر بود که تنها در این ماه 1.6 میلیارد دلار به دست آمد.

در سال 2018، 1253 ICO به مبلغ 7.8 میلیارد دلار رسیدند که در طول این سال از ژانویه (1.5 میلیارد دلار) تا دسامبر به‌صورت تدریجی کاهش یافت.

فروش توکن و انواع عرضه اولیه چگونه است؟ سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه رمز ارز در این دو سال باعث شد مفهوم ICO به مفهوم مهمی در نوآوری بلاک‌چین تبدیل شود. فروختن ICO ها در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر به شور و هیجان دامن زد و باعث شد اصول پروژه برای سرمایه‌گذاران اهمیت کمتری پیدا کند.

عرضه اولیه ارز دیجیتال چطور انجام می‌شود؟

فرآیند عرضه اولیه رمزارز نیاز به شناخت دقیق تکنولوژی، امور مالی و حقوق قانونی دارد. ICO ها با استفاده از سیستم‌های غیرمتمرکز فناوری بلاک‌چین برای افزایش سرمایه باعث همسو شدن منافع ذی‌نفعان مختلف می‌شوند. یک ICO در چهار گام اجرا می‌شود:

1) تعیین اهداف سرمایه‌گذاری

هر ICO با هدف‌گذاری شرکت برای افزایش سرمایه شروع می‌شود. این شرکت اهداف کمپین جمع‌آوری کمک‌های مالی خود را مشخص کرده و داده‌های مربوطه را در مورد شرکت یا پروژه برای سرمایه‌گذاران بالقوه آن ایجاد کند.

2) ایجاد توکن‌ها

گام بعدی عرضه اولیه رمزارز، ایجاد توکن‌هاست. توکن‌ها نماینده یک دارایی یا یک مورد کاربردی در بلاک‌چین هستند. این توکن‌ها قابل تعویض و قابل معامله‌اند. آن‌ها را نباید با کریپتوکارنسی ها شده اشتباه گرفت زیرا توکن‌ها فقط نسخه تغییریافته کریپتوکارنسی‌های موجود هستند. برخلاف بازار سرمایه، معمولاً توکن‌ها سهام هیچ شرکتی را ارائه نمی‌کنند. بلکه مقداری از محصول یا خدماتی که شرکت تولید می‌کند را به صاحبان خود می‌دهند.

توکن‌ها با استفاده از پلتفرم‌های اختصاصی بلاک‌چین ایجاد می‌شود. فرآیند ایجاد توکن‌ها نسبتاً ساده است چون شرکت مثل فرآیند ایجاد کریپتوکارنسی نیاز به نوشتن کد از ابتدا ندارد. بلکه پلتفرم‌های بلاک‌چین موجود که ارزهای دیجیتال مثل اتریوم را اجرا می‌کنند امکان ایجاد توکن‌ها را با تغییرات جزئی در کدها فراهم می‌آورند.

3) کمپین‌های تبلیغاتی

معمولاً هم‌زمان با ایجاد توکن‌ها شرکت کمپین‌هایی برای جذب سرمایه‌گذاران بالقوه اجرا می‌کند که غالباً به‌صورت آنلاین اجرا می‌شوند تا در معرض دید افراد بیشتری قرار بگیرد؛ اما درحال‌حاضر چندین پلتفرم آنلاین مثل فیس‌بوک، گوگل، تبلیغات سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه رمز ارز را ممنوع کرده‌اند.

4) عرضه اولیه

بعد از ایجاد توکن‌ها، آن‌ها طی مدت کوتاه چندروزه به سرمایه‌گذاران ارائه می‌شوند. سپس شرکت می‌تواند از درآمد حاصل از ICO برای راه‌اندازی یک محصول یا خدمات جدید استفاده کند. سرمایه‌گذاران می‌توانند انتظار داشته باشند که از توکن‌ها برای بهره‌مندی از محصول یا خدمات استفاده کرده یا منتظر افزایش ارزش آن‌ها باشند.

انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال

در ادامه به بررسی نحوه انجام انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال می‌پردازیم:

ICO یا عرضه اولیه ارز دیجیتال

قدیمی‌ترین و شناخته‌ترین مدل تأمین مالی جمعی، ICO ها هستند که انواع عرضه اولیه چگونه است؟ در آن‌ها تیم پشتیبان توکن تازه ایجادشده را در مقابل دریافت ارز فیات یا رمزارزهای پیشرو مثل بیت‌کوین (BTC)، اتری (ETH) یا تتر (USDT) به مردم ارائه می‌کند.

مردم می‌توانند جزییات کلی پروژه را در وایت‌پیپر آن که سندی حاوی هدف پروژه، عملکرد تاریخی، فناوری و سایر اطلاعات حیاتی است بخوانند و آن را خریداری کنند. ICO برای دو نوع توکن برگزار می‌شوند:

انواع عرضه اولیه چگونه است؟
• توکن‌های دارایی یا سرمایه‌گذاری که می‌تواند برای کسب سود سهام یا حق رأی استفاده شود.
• توکن‌های کاربردی که برای استفاده از محصولات یا خدمات پروژه استفاده می‌شوند.

IEO یا عرضه اولیه صرافی

به نظر می‌رسد مردم به پروژه‌هایی مثل IEO ها اعتماد بیشتری می‌کنند. در این فرآیند یک صرافی متمرکز که قبلاً نام و اعتبار خود را تثبیت کرده است و طرفداران زیادی دارد اعتبارش را در یک پروژه رمزنگاری یا بلاک‌چین وارد می‌کند.

در این فرآیند به‌جای اینکه سرمایه‌گذاران پول خود را به تیم پروژه بسپارند آن را در اختیار صرافی قرار می‌دهند. درواقع مالک پروژه با این صرافی معتبر وارد مشارکت می‌شود تا کوین‌ها را لیست کند. این کار باعث ایجاد اطمینان بیشتر در سرمایه‌گذاران می‌شود. بااین‌حال صرافی کارمزد خود و حتی درصدی از فروش توکن‌ها را برای خود برمی‌دارد. صرافی‌هایی مثل بایننس و کوین‌بیس در IEO های زیادی شرکت می‌کنند.

IDO یا عرضه اولیه صرافی غیرمتمرکز

این فرآیند نیز درست مثل IEO است اما عرضه اولیه روی یک صرافی غیرمتمرکز مثل پنکیک‌سواپ، یونی‌سواپ و سوشی‌سواپ انجام می‌شود. پروژه‌ها می‌توانند هر چیزی از ارزهای دیجیتالی تا دارایی‌های دیجیتال باشند.

در این عرضه اولیه، مالکان پروژه‌ای که می‌خواهند روی DEX سرمایه‌گذاری کنند با ارائه بخشی از سرمایه جمع‌آوری‌شده، نقدینگی پلتفرم را تأمین می‌کنند. در همین حال، سرمایه‌گذاران اولیه باید سرمایه خود را به‌عنوان اثبات سهام به اشتراک بگذارند تا از فروش فوری دارایی‌ها جلوگیری کنند.

سرمایه‌گذاران، پروژه را روی IDO تأمین مالی می‌کنند و مدتی بعد، توکن‌ها در صرافی فهرست می‌شود.

معمولاً IDO ها به‌اندازه عرضه اولیه ارز دیجیتال سرمایه جذب نمی‌کنند اما سرمایه‌گذاران در مشارکت خود انعطاف بیشتری نشان می‌دهند. GameFi و BSC Launch Pad زنجیره هوشمند Binance دو نمونه از پلتفرم‌هایی هستند که از IDO استقبال می‌کنند.

IGO یا عرضه اولیه بازی

این تأمین مالی جمعی روی لانچ‌پدهایی مثل Binance NFT، GameFi، EnjinStarter، Gamestarter و TrustSwap انجام می‌شود. هرلانچ‌پد توکن بومی خود را دارد که سرمایه‌گذاران آن را خریده و برای مدتی مشخص قفل می‌کنند.

سرمایه‌گذاران به بازی و پاداش‌های آن دسترسی زودهنگام دارند. همچنین می‌توانند دارایی‌هایی در قالب توکن‌های غیرقابل تعویض(NFT) مثل آواتارها، پوسته‌ها یا سلاح‌هایی را دریافت کنند که در صورت راه‌اندازی کامل بازی برای بقیه خواهد بود.

Axie Infinity (AXS) درحال‌حاضر محبوب‌ترین بازی NFT در بازار است و توکن بومی آن AXS بازیکنان را قادر می‌سازد تا لوازم جانبی و زمین‌های داخل بازی را خریداری کنند.

IFO یا عرضه اولیه فارم

این روش برای جذب سرمایه پروژه‌های دیفای (DeFi) است.

پنکیک‌سواپ و استریت‌سواپ از پلتفرم‌های محبوب IFO هستند. در این رویداد کاربران توکن‌ها را به‌صورت پیش‌فروش به دست آورده و درست قبل از فهرست شدن در صرافی دریافت می‌کنند.

برای شرکت در IFO باید نقدینگی را در اختیار DEX بگذارید که به معنای قرار دادن یک جفت توکن خاص است؛ مثلاً در مورد پنکیک‌سواپ باید در استخرهای نقدینگی CAKE – BNB LP و BUSD – BNB LP سپرده‌گذاری کنید. داشتن این توکن‌ها امکان استفاده از توکن ارائه شده در IFO را می‌دهد.

نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

برای انجام عرضه اولیه رمزارز یا ICO باید چهار گام اصلی را دنبال کنیم:

گام 1) ثبت‌نام برای ICO

اولین مرحله در استفاده از انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال، بررسی وایت‌پیپر، مطالعه تیم توسعه پشتیبان آن پروژه و اینکه آیا این تیم در بین سایر سرمایه‌گذاران اعتباری دارند یا خیر، است. اگر وایت‌پیپر اطلاعاتی درباره کدها یا ویژگی‌های امنیتی پروژه ارائه نکرده باشد، یک پرچم قرمز است که نیاز به دقت بیشتری دارد.

اگر ICO برایتان جذاب بود برای شرکت در آن ثبت‌نام کنید. ممکن است ثبت‌نام نیاز به کمی کار داشته باشد اما می‌توانید لیست اولیه ICO ها انواع عرضه اولیه چگونه است؟ را در سایت‌هایی مثل کوین‌دسک، کوین‌مارکت‌کپ، ICOBench، TopICOlist.com، ICODrops.com بررسی کنید.

معمولاً هر عرضه اولیه ارز دیجیتال مراحل ثبت‌نام متفاوتی دارد؛ بنابراین اگر علاقه‌مند به شرکت در آن هستید باید روش شرکت در آن را بررسی کنید.

گام 2) وجه موردنظر را کنار بگذارید

وقتی آماده سرمایه‌گذاری شدید، سرمایه خود را کنار بگذارید. در صورت نیاز باید یک ارز فیات مثل دلار یا ارز دیجیتال دیگری که معمولاً بیت‌کوین یا اتریوم است برای مبادله داشته باشید. همچنین باید آن‌ها را به کیف پول دیجیتالی منتقل کنید که قابل‌انتقال باشد.

درنهایت پس از بررسی نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال یک صرافی ارز دیجیتال مناسب برای ICO انتخاب کنید. برخی صرافی‌ها فقط اجازه معامله رمزارز خاصی را به سرمایه‌گذاران می‌دهند. مطمئن شوید که ICO موردنظر شما در صرافی که با آن کار می‌کنید لیست شده است.

گام 3) معامله کنید

این گام ساده است. معامله را انجام دهید. روند خرید توکن ارائه شده بستگی به قوانین ICO، صرافی و رویه‌های آن دارد.

گام 4) دریافت و ذخیره توکن‌های خریداری‌شده از ICO

در حالت ایده آل، بعد از معامله، کوین‌های جدید وارد کیف پول دیجیتالی می‌شود. در این مرحله باید عقب بنشینید تا ببینید چه بازار چه اتفاقی برای سرمایه‌گذاری شما رقم می‌زند.

سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال ذاتا با ریسک همراه است. بهتر است اخبار بازار را مرتبا دنبال کنید تا در زمان درست توکن‌ها را بفروشید. یکی از نکات مثبت ICO ها این است که همیشه امکان فروش توکن‌ها هست.

مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال

از مهم‌ترین مزایای سرمایه‌گذاری در انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• گستره و توزیع جغرافیایی سرمایه‌گذاران بالقوه بسیار زیاد است. به معنی واقعی کلمه بخش عظیمی از مردم جهان می‌توانند در آن شرکت کنند. امکان جمع‌آوری میلیون‌ها دلار سرمایه در قالب کریپتو در چند دقیقه امکان‌پذیر است بدون اینکه توسط بانک‌ها مسدود شود.
• امکان تبلیغات وسیع جهانی برای آن پروژه وجود دارد.
• ICO ها روش خوبی برای مردم به‌منظور سرمایه‌گذاری و ذخیره ارز دیجیتال است.
• همه افراد از سراسر دنیا امکان خرید دارند.
• امکان کسب سود و ثروت زیاد در فرآیند توسعه آن توکن زیاد است.
• هیچ واسطه‌ای بین خریداران و فروشندگان توکن وجود دارد.

اما از مهم‌ترین مشکلاتی که می‌تواند در یک عرضه اولیه رمزارز پیش بیاید نیز باید به موارد زیر اشاره کنیم:

عرضه اولیه چیست؟ | زمان مناسب فروش عرضه اولیه

عرضه‌ اولیه چیست؟ عرضه‌ی اولیه یا (IPO یا Initial Public Offering) یا عرضه‌ی عمومی اولیه‌ی سهام به معنی اولین معرفی یک شرکت به بازار سرمایه است. این عرضه‌ها با توجه به مشخصات شرکت ممکن است کاری بی‌سروصدا و یا رویدادهایی بزرگ باشند. بدون شک عرضه اولیه‌ها یکی از مهم‌ترین مراحل سرمایه گذاری و مالی شرکت‌ها به حساب می‌آیند. در ادامه‌ی این مقاله از درگاه پرداخت پی‌پینگ به طور کامل توضیح می‌دهیم عرضه اولیه چیست و چگونه عمل می‌کند.

تعریف دقیق عرضه اولیه چیست؟

عرضه اولیه فرایندی است که یک شرکت خصوصی (شرکت سهامی عام) اولین سهام شرکت خود را برای فروش عمومی در اختیار بازار سرمایه می‌گذارد. به این فرایند، عمومی شدن (تبدیل شدن به سهامی عام) نیز گفته می‌شود.

طبیعتا شرکت‌ها در ابتدای کار عرضه اولیه نمی‌شوند. با این که استارتاپ‌های موفق در نهایت عرضه اولیه می‌شوند، اما کماکان زمان می‌برد که این شرکت‌ها جایگاه خود در بازار و پلن‌های مالی خود را تثبیت کنند. عرضه‌ی این سهام در بازار به جذب سرمایه برای شرکت‌ها و هم‌چنین رسیدن به شفافیت‌ صورت‌های مالی می‌انجامد.

قبل از عرضه اولیه، یک شرکت ممکن است کاملا توسط بنیان‌گذاران و یا سهام‌داران خصوصی آن اداره شود. در این نقطه،‌ شرکت به طور کامل ساختار مالکیتی خود را مدیریت می‌کند؛ در این صورت رئیسان شرکت می‌توانند خریداران و سرمایه‌گذاران سهام خود را انتخاب کنند. اما پس از عرضه اولیه، دیگر بخشی از سهام شرکت به صورت عمومی در اختیار مردم قرار می‌گیرد. این سهم‌ها بخشی از مناقصه‌ی بازار می‌شوند و شرکت دیگر اختیاری در این‌که چه کسی سهام را معامله می‌کند ندارد؛ این‌جا حتی ممکن است اگر شرکت بیش از ۵۰ درصد سهامش را عرضه کرده باشد، رقبا می‌توانند برخلاف میل شرکت تصمیم بگیرند و کنترل شرکت را در دست بگیرند؛ که البته امری خصومت‌آمیز است.

اهداف عرضه اولیه چیست؟

دو هدف اصلی برای یک کارخانه جهت عرضه کردن سهام آن وجود دارد که از هم مستقل‌اند. هدف اول جذب سرمایه و هدف دوم منتفع کردن سرمایه گذاران قبلی است.

با عرضه‌ شدن در بورس، شرکت وارد دنیایی از همه‌ی موقعیت‌های سرمایه گذاری می‌شود. این کار به شرکت‌ها سرمایه‌ی خیلی بیش‌تری نسبت به سهام‌داران خصوصی و سرمایه گذاران خطرپذیر (VC) می‌رساند. معمولا یک شرکت هنگامی عرضه اولیه می‌شود که به یک ثبات نسبی از سرمایه‌ی شخصی رسیده باشد و با این کار قصد گسترش و ادامه‌ی رشد کسب‌وکار خود را دارد.

به علاوه برای توضیح هدف دوم باید گفت که احتمال عرضه شدن در بورس یک انگیزه‌ی مهم برای شرکت‌های نوظهور است تا بتوانند سرمایه گذاران اولیه‌ی خود را تحت تاثیر قرار دهند. با فروش دارایی‌هایشان، سهام‌داران موجود در شرکت می‌توانند از یک عرضه اولیه‌ی موفق برای افزایش سودآوری خود بهره ببرند. احتمال ورود به بورس و این سرمایه‌ی عظیم،‌ به شرکت‌های جوان کمک می‌کند بتوانند جذب سرمایه کنند و پیش‌ بروند. هم ‌چنین رئیسان شرکت و کارمندان آن می‌توانند روی شرکتی که هنوز خود را اثبات نکرده ریسک کنند و آن را جلو ببرند.

فرایند قانونی شرکت‌ها برای انجام عرضه اولیه چیست؟

اگر شرکت‌هایی بخواهند وارد بازار سرمایه شوند باید شرایط اولیه‌ای داشته باشند که در کشورهای مختلف قوانین متفاوتی بر آن اعمال می‌شود. در بعضی کشورها برای عرضه‌ اولیه‌ی سهام خود باید از یک شرکت واسط، بانک و یا شرکت متعهدی کمک بگیرند تا فرایند IPO شدن خود را سرعت ببخشند. در ایران طبق دستورالعمل رسمی سازمان بورس شرایط عمومی و هم‌چنین شرایط خاصی برای این منظور لحاظ شده است. از مهم‌ترین شرایط عمومی پذیرش در بورس اوراق بهادار تهران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ثبت شرکت نزد سازمان بورس
• نبود محدودیت قانونی برای نقل و انتقال سهام توسط سهام‌داران شرکت
• سهام با نام و دارای حق رای باشد و تمام بهای اسمی آن پرداخته شده باشد.
• تابعیت شرکت ایرانی باشد.
• شخصیت حقوقی شرکت، سهامی عام باشد.

پس از اتخاذ شرایط اولیه، شرکت‌ها باید مستندات و مدارک خود را برای بررسی درخواست پذیرش اوراق بهادار، به سازمان بورس ارائه کنند. این مستندات باعث می‌شود که شرکت اسناد حسابداری، پلن کسب‌وکار، شفافیت‌های معاملاتی و بسیاری از اطلاعات مالی خود را آماده کند و به صورت عمومی اعلام کند. گاهی این شفاف‌‌سازی‌های اسناد شرکت در تبع ورود آن به بازار سرمایه، به عنوان معایب IPO شدن به شمار می‌رود چون شرکت‌ها معمولا زیاد از عمومی شدن اطلاعات خود استقبال نمی‌کنند.

معنی و کاربرد ثبت سفارش (book building) عرضه اولیه چیست؟

در سال‌های قبل هنگام عرضه‌ اولیه‌ی سهام در بورس تهران، مشکلاتی بابت عدم رعایت مساوات بین سرمایه‌گذاران وجود داشت. قبل از الکترونیکی شدن تابلوهای معاملاتی، این کار به صورت دستی انجام می‌شد. با الکترونیکی شدن سامانه‌های معاملاتی، عرضه‌ اولیه‌ها در زمان مشخصی برای معامله حراج می‌شدند و هرکس زودتر سفارش خود را قرار می‌داد، می‌توانست حجم بیش‌تری از سهام آن شرکت را دریافت کند. در این روش کسانی که به هر دلیلی سرعت اینترنت پایین‌تری داشتند یا نمی‌توانستند زودتر اقدام کنند از مزایای آن عرضه اولیه بی‌بهره می‌ماندند؛ بنابراین هم‌چنان مشکل بی‌عدالتی وجود داشت. این‌جا بود که روش ثبت سفارش به میدان آمد.

در روش ثبت سفارش یا بوک بیلدینگ، سهام شرکت قبل از شروع معاملات در سامانه به نسبت مشخصی میان کارگزاران و سازمان‌های سرمایه گذاری تقسیم می‌شود و یک بازه‌ی زمانی برای ثبت سفارش آزاد اعلام می‌کنند. سپس همه‌ی افراد سفارش‌های خود را ثبت می‌کنند و به نسبت مساوی و عادلانه‌ای سهام بین علاقه‌مندان توزیع می‌گردد. روش ثبت سفارش هنوز هم در معاملات بورس اوراق بهادار تهران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فرایند خرید عرضه اولیه چگونه است؟

برای خرید عرضه اولیه توسط اشخاص حقیقی باید ابتدا در سامانه‌ی سجام ثبت‌نام کنند و احراز هویت خود را انجام دهند. هم‌چنین سامانه‌ی سجام پس از ثبت نام یک کد ۱۰ رقمی جهت ارائه به کارگزاری به شما می‌دهد. سپس با مراجعه به یکی از کارگزاری‌های معتبر و ثبت شده در سازمان بورس وارائه‌ی مدارک شناسایی، اقدام به ایجاد حساب در آن می‌کنید. کارگزاری به شما مشخصات کاربری حساب در سامانه‌ی آنلاین معاملاتی بورس را می‌دهد. برای انواع عرضه اولیه چگونه است؟ خرید عرضه اولیه‌ها معمولا میزان سهامی که به هر شخص می‌رسد از نظر تعداد و مبلغ سهام، از قبل مشخص است که اغلب با مشارکت بالای سهام‌داران در ایران، مبلغ رسیده به هر فرد کم‌تر از میزان تخمین زده خواهد شد. لازم به ذکر است باید مبلغ مورد نیاز را به حساب نزد کارگزار انتقال دهید. برای مثال اگر شرکتی ۱۰ درصد سهام خود را در بورس عرضه کند، سازمان بورس اعلام می‌کند به هر فرد ۱۰۰ سهم با قیمت ۱۰۰۰ تومان می‌رسد. در این‌ صورت شما ۱۰۰ هزار تومان به حساب کارگزاری واریز می‌کنید و با وارد کردن نماد شرکت مورد نظر ۱۰۰ سهم با بالاترین قیمت (مثبت پنج درصد) ثبت سفارش می‌کنید. پس از این‌که همه ثبت سفارش کردند،‌ بسته به میزان مشارکت مردم مثلا به شما ۸۰ سهم با قیمت ۸۰ هزار تومان می‌رسد.

در بعضی از کارگزاری‌ها اگر پول در حساب خود داشته باشید و فراموش کنید سفارش عرضه اولیه‌ی خود را ثبت کنید، خودشان برایتان ثبت سفارش می‌کنند. اگر به میزان کافی پول نداشته باشید نیز در مواردی کارگزاری به شما مبلغی قرض می‌دهد و حسابتان را منفی می‌کند تا بتوانید عرضه اولیه را بخرید؛ زیرا یکی از موارد اعتبار کارگزاری‌ها مشارکت بالا در عرضه اولیه‌هاست. لازم به ذکر است شما می‌توانید در چند کارگزاری حساب داشته باشید ولی نمی‌توانید از چند کارگزاری هم‌زمان عرضه اولیه خرید کنید زیرا به هر کد بورسی فقط یک مرتبه اجازه‌ی استفاده از این امکان داده می‌شود.

آیا عرضه اولیه‌ها همیشه برای سرمایه گذاران سودآور هستند؟

در IPO شدن شرکت‌های بزرگ خارجی برای سرمایه گذاران امنیت بالایی تضمین نمی‌شود. برای مثال شرکت‌های بزرگی در آمریکا پس از عرضه اولیه حتی تا ۶۵ درصد کاهش قیمت را نیز داشته‌اند. اما خوش‌بختانه در ایران ماجرا کمی متفاوت است. به دلیل استقبال بالای مردم از عرضه‌های اولیه در بورس با کمی اغماض می‌تواند گفت تمامی عرضه اولیه‌ها حداقل ۱۵ درصد سود را در یک هفته خواهند داد. اما برای کسب سود بیش‌تر باید سایر موارد بنیادی و تکنیکال شرکت بررسی شود. بعض شرکت‌ها در بورس ایران در دو ماهه‌ی اول عرضه اولیه‌ی خود حتی تا ۳۰۰ درصد سود را نیز به سهام‌داران خود داده‌اند.

فرایند و زمان فروش عرضه اولیه چگونه است؟

۱- ساده‌ترین روش خرید و فروش عرضه اولیه

ساده‌ترین سازوکاری که در مورد فروش عرضه اولیه‌ها در ایران استفاده می‌شود، خرید سهام و فروش در اولین روزی است که صف خرید آن توسط فروشندگان عرضه می‌شود. در این روش افراد سهم را می‌خرند و تا زمانی که با صف خرید پنج درصدی مواجه است و هیچ فروشنده‌ای ندارد آن را نگه می‌دارند. این زمان بسته به اخبار شرکت و اعتبار و ارزش شرکت ممکن است حتی هفته‌ها به طول انجامد و در گام اول سود خوبی بالای ۵۰ درصد به سهام‌داران بدهد.

۲- روش تحلیل بنیادی (تجزیه تحلیل صورت‌های مالی شرکت)

روش دیگر تحلیل صورت‌های مالی شرکت و محاسبه‌ی ارزش ذاتی آن و مقایسه‌ی ارزش شرکت با قیمت اسمی آن هنگام عرضه اولیه است. این روش یکی از مناسب‌ترین روش‌های تحلیل و ارزیابی عرضه اولیه‌هاست زیرا در ابتدای ورود شرکت به بورس داده‌ی کافی جهت تحلیل تکنیکال آن وجود ندارد و سابقه‌ی قیمتی شرکت در دسترس نیست. برای مثال شما ارزش ذاتی شرکت را از روی صورت‌های مالی آن به ازای هر سهم ۱۵۰ تومان محاسبه کرده‌اید؛ در این صورت اگر این سهم با قیمت ۱۰۰ تومان عرضه شود انتظار دارید حداقل ۵۰ درصد سود کسب خواهید کرد و وقتی به قیمت ۱۵۰ تومان رسید،‌ می‌تواند محدوده‌ی خوبی برای فروش سهام باشد.

۳- روش تحلیل تکنیکال (تحلیل داده‌های نموداری)

همان‌طور که اشاره شد برای تحلیل تکنیکال و نموداری عرضه اولیه‌ها داده‌ی کافی وجود ندارد. با این حال با روش‌هایی می‌توان ارزش شرکت را از روی همان چند روز اول نمودار تخمین زد. در نظریه‌ی امواج الیوت در تحلیل تکنیکال حرکت بازارهای مالی به ۵ موج پیشتاز مدل‌سازی می‌شود. معمولا عرضه اولیه‌ها را موج یک درنظر می‌گیرند و بسته به قدرت و اندازه‌ی موج یک می‌توان سود آتی شرکت در سایر گام‌های حرکتی را حدس زد. پس از اصلاح قیمتی (که موج دوم نام می‌گیرد) و منفی شدن سهام، بعضی سهام‌داران اقدام به فروش می‌کنند و موج دوم بین ۱۰ تا ۳۸ درصد پایین‌تر آمده و می‌توان دوباره اقدام به خرید نمود. روش دیگر تحلیل تکنیکال برای ارزیابی عرضه اولیه‌ها سایکل‌های زمانی نمودار است. طبق این سایکل‌ها احتمال اصلاح بازار بعد از ۵ روز، ۹ روز، ۱۷ روز و ۲۶ روز به نسبت شتاب حرکتی بازار وجود دارد.

عرضه اولیه، سهمی همیشه سودآور

عرضه اولیه یا Initial Public Offering در بازار سرمایه به چه معناست؟ به طور کلی شرکت هایی که برای اولین بار وارد بازار سرمایه می شوند اصطلاحا عرضه اولیه می شوند و با توجه به اینکه عرضه های اولیه در بازار سرمایه سود خوبی را نصیب سرمایه گذار می کنند معمولا با استقبال بازار نیز مواجه می شوند. شرکت ها قبل از ورود به بازار سرمایه ممکن است شرکت دولتی و یا خصوصی باشند ولی به محض ورود به بازار سرمایه، سهامی عام می شوند و عده ای زیادی از خریداران سهام این شرکت، مالک آن و به اصطلاح سهامدار می شوند. زمانی که شرکتی قصد ورود به بورس را دارد بعد از طی کردن مراحل پذیرش تاریخ برای ورود آن به بازار سرمایه در نظر گرفته می شود که معمولا این تاریخ 2 روز کاری قبل از عرضه باید توسط سایت فرابورس ایران و یا سایت بورس اطلاع رسانی شود که در واقع زمان عرضه اولیه سهام است.در این مقاله قصد داریم در خصوص عرضه اولیه بیشتر توضیح دهیم.

چرا عرضه اولیه برای سرمایه گذاران جذابیت دارد؟

معمولا خرید عرضه اولیه برای همه سرمایه گذاران از جذابیت بالایی برخوردار است چرا که سهامی که عرضه اولیه می شوند قیمتشان از ارزش ذاتی شرکت پایین تر است و به همین دلیل مورد استقبال قرار می گیرد. از طرفی این دیدگاه در سرمایه گذاران وجود دارد که شرکت هایی که عرضه اولیه می شوند رشد بالایی دارند و به همین دلیل بعد از عرضه از فروش سهام خود صرف نظر می کنند و از آنجایی که فروشنده در سهم وجود ندارد و سهامدار عمده هم الزامی برای فروش سهام خود در روزهای پس از عرضه اولیه ندارد به همین دلیل معمولا قیمت عرضه های اولیه به شدت افزایش می یابد. البته شرکت هایی هستند که قیمتشان رشد چندانی نداشته ولی تعداد آن بسیار کم و انگشت شمار است. به همین دلیل همه سرمایه گذاران اقدام به خرید عرضه های اولیه در بازار سرمایه می کنند. از طرفی زمانی که شرایط بازار صعودی باشد و نقدینگی بازاری هم در بازار وجود داشته باشد ورود عامه مردم به بازار سرمایه بیشتر می شود و به همین دلیل تقاضا برای خرید شرکت هایی که عرضه اولیه می شوند بیشتر می شود.

نحوه خريد عرضه اوليه چگونه است

دریافت کد بورسی اولین قدم برای سرمایه گذاری در بورس است و هر سرمایه گذاری باید برای ورود به بازار سرمایه و سرمایه گذاری در این بازار کد بورسی خود را در مرحله اول دریافت کند. براي خريد عرضه اوليه میتوان به دو صورت انلاين و آفلاين اقدام نمود. در خريد آفلاين سرمايه گذار بايد قيمت و حجم در خواستي ( همانطور كه در اطلاعيه عرضه اوليه عنوان شده است) خود را وارد سامانه معاملاتي كند تا كارگزار نسبت به خريد عرضه اوليه براي شخص اقدام كند. در خريد عرضه اوليه به صورت آنلاين سرمايه گذار بايد در زمان تعيين شده توسط بورس اقدام به خريد سهام كند كه شرح آن به صورت كامل آورده شده است. به عنوان مثال در شکل زیر اطلاعیه عرضه اولیه داروسازی اوه سینا در نماد داوه نشان داده شده است که در تاریخ 23 آبان 1397 عرضه اولیه می شود.

برای خرید عرضه اولیه سرمایه گذار باید درخواست قیمت و حجم را وارد سامانه معاملاتی کند. در خصوص قیمت و حجم باید گفت که سرمایه گذار نمی تواند درخواست خود را به هر قیمت و حجمی وارد سامانه کند بلکه باید درخواست حجم و قیمت خود را طبق اطلاعات منتشر شده در آگهی عرضه اولیه وارد سامانه کند.

به عنوان مثال در آگهی عرضه اولیه شرکت داوه حجم در نظر گرفته شده توسط هر سرمایه گذار حقیقی و حقوقی 700 سهم و دامنه قیمت تعیین شده در محدوده 3000 الی 3300 است. حال سرمایه گذار میتواند حداکثر 700 سهم را وارد سامانه کند و اگر 1 سهم هم بیشتر وارد سامانه معاملاتی کند با خطا مواجه می شود و امکان خرید عرضه اولیه نیست. از طرفی ممکن است برخی از عرضه اولیه ها به دلیل بزرگ بودن شرکت به نقدینگی فراوانی نیاز داشته باشد و سرمایه گذار به هر دلیلی نتواند آن را تامین کند. به همین دلیل در این حالت می تواند تعداد کمتری از سهم را برای خرید وارد سامانه معاملاتی انواع عرضه اولیه چگونه است؟ کند.

در خصوص پیشنهاد قیمت در خريد عرضه اولیه هم باید به یک نکته توجه کرد. برای سرمایه گذارانی که اطلاعات چندانی نسبت به ارزش گذاری سهم شرکت ندارند بهتر است قیمت مطلوب برای خرید را از شبکه های اجتماعی معتبر استعلام کنند که نظر تحلیلگران بر روی چه قیمتی است. اما رایج است که سرمایه گذاران بالاترین قیمت پیشنهاد شده در اگهی را به عنوان قیمت عرضه اولیه در نظر میگیرند و دلیل آن هم معمولا به دلیل سود ده بودن عرضه اولیه است و همه سرمایه گذاران تمایل دارند عرضه های اولیه را هر چند با مبلغ کم خریداری کنند.

معمولا زمان دقیق عرضه اولیه در همان روز در قسمت ناظر بازار در صفحه همان نماد قرار میگیرد ولی معمولا زمان عرضه اولیه ساعت 10 الی 12 است. هر سرمایه گذاری در بازه زمانی تعیین شده می تواند سفارش خود را وارد سامانه معاملاتی کند و هیچگونه تقدم و تاخری در زمان سفارش وجود ندارد. یعنی فرقی ندارد شما ساعت 10 سفارش خود را وارد سامانه کنید یا 10:30 یا 11:00 . چرا که بعد از ساعت در نظر گرفته شده عرضه انجام می شود و همه سرمایه گذاران به نسبت مساوی سهام را خریداری می‌کنند.

ممکن است گاهی در اطلاعیه پذیرش تعداد سهم در نظر گرفته شده 500 سهم باشد ولی پس از اینکه عرضه انجام می شود میبینید که به شما 350 سهم رسیده است و علت آن نیز قاعده تسهیم به نسبت در عرضه اولیه می باشد. به عنوان مثال در عرضه اولیه بالا تعداد کل سهام 20 میلیون برگ سهم باشد و کل تقاضای سیستم نیز 20 میلیون برگ سهم باشد در این صورت به هر سرمایه گذار 200 سهم می رسد ولی اگر تقاضا بیشتر از مقدار عرضه سهم ( در این مثال 20 میلیون برگ سهم می باشد ) تعداد سهامی که به هر شخص می رسد کمتر از 200 سهم می باشد که باید مد نظر سرمایه گذاران قرار گیرد.

خرید عرضه اولیه در روز بعد از عرضه اولیه

عرضه اولیه معمولا در یک روز معین اتفاق می افتد و سرمایه گذاران با توجه به تعداد سهام در نظر گرفته شده برای آنها که در اطلاعیه عرضه اولیه تعیین می شود سهام خود را خریداری میکنند. اما با توجه به استقبال سرمایه گذاران از عرضه اولیه، معمولا به هر کد معاملاتی تعداد محدودی سهم می رسد و به همین دلیل سرمایه گذاران تمایل دارند در روز بعد از عرضه اولیه به تعداد دلخواه سهم بخرند. اما سوال اینجاست که آیا این موضوع امکان پذیر است یا خیر. در پاسخ به این سوال باید گفت که در مرحله اول همه سرمایه گذاران باید در ساعت 8:30 دقیقه سفارش خود را وارد سامانه معاملاتی کنند تا در اولویت های برابر قرا گیرند اما قرار گرفتن در سفارش های نخست تقریبا بر اساس شانس است. البته از آنجایی که در روز بعد از عرضه اولیه کسی تمایل به فروش سهام خود ندارد بنابراین حجم عرضه ها پایین است و تقریبا به جز تعداد محدود کسی قادر به خرید سهم نیست. به همین دلیل بعد از روزهای عرضه اولیه و در صورتی که سهام شرکت کوچک باشد انتظار خرید سهم را در صف خرید نداشته باشید و عموما افرادی که موفق به خرید می شوند را میتوان اتفاقی دانست.

آیا خرید عرضه اولیه بدون نقدینگی امکان پذیر است؟

در خصوص خرید عرضه اولیه در بین سرمایه گذاران این سوال وجود دارد که آیا بدون نقدینگی هم میتوان عرضه اولیه را از کارگزاری ها خریداری کرد یا خیر. در این خصوص باید گفت که برخی از کارگزاری ها این امکان را برای مشتریان خود فراهم کرده اند که بدون داشتن نقدینگی عرضه اولیه را خریداری کنند. در این کارگزاری ها معمولا فروش سهام نیز توسط کارگزاری انجام می شود و ممکن است کارگزاری در موعد مقرر سهام را بفروشد ولی سهم بعد از آن چندین روز رشد کند. از آنجا که خرید عرضه اولیه به نقدینگی زیادی نیاز ندارد بهتر است خرید و فروش خود را در کارگزاری معتبر انجام دهید و درگیر خدمات این چنینی و در عوض کارگزاری بدون خدمات مناسب نباشید. ما به همه سرمایه گذارانی که قصد فعالیت در بازار سرمایه را دارند پیشنهاد می کنیم که در کلاس های آموزش بازار سرمایه از صفر تا 100 شرکت کنند تا پس از آموزش قادر به معاملات موفقی در بازار سرمایه باشند.

بوک بیلدینگ در خرید عرضه اولیه به چه معناست؟

عرضه های اولیه معمولا دو روز قبل از تاریخ عرضه شدن در سایت بورس و یا فرابورس اطلاع رسانی می شوند. در اطلاعیه ای که توسط شرکت منتشر می شود بازه قیمتی و تعداد سهامی که هر سرمایه گذار قادر به خرید آن است نیز اطلاع رسانی می شود. عرضه های اولیه به روش بوک بیلدینگ book building انجام می شود. بدین صورت که هر شخصی در ابتدا در سامانه معاملاتی خود سفارش را ثبت می کند و پس از پایان زمان عرضه، سهامی که قرار به عرضه آن است بین همه شرکت کنندگان به یک نسبت تقسیم می شود. حال فرض کنید که حداکثر تعداد قابل سفارش توسط شرکت 300 سهم اعلام شود ولی شما وجه کافی برای خرید این تعداد سهم نداشته باشید و در کل 200 سهم سفارش دهید. اگر سهام عرضه شود و به هر کد 200 سهم اختصاص یابد به شما هم 200 سهم میرسد و فرقی بین شما و کسی که سفارش 300 سهمی در سامانه وارد کرده است نیست.

در حال حاضر و با توجه به گسترش بازار سرمایه تعداد کدهای معاملاتی موجود در بازار روز به روز بیشتر می شود و به همین دلیل سرمایه گذارانی که در عرضه های اولیه بورس مشارکت می کنند افزایش می یابد و از آنجایی که شرکت هایی که وارد بازار سرمایه می شوند کوچک هستند معمولا تعداد سهام بالایی به هر سرمایه گذاران در عرضه های اولیه نمی رسد و عرضه های اولیه جذابیت سابق را برای سرمایه گذاران ندارند.

بهترین زمان برای فروش عرضه اولیه چه زمانی است؟

تعیین بهترین زمان برای فروش عرضه اولیه مهم ترین سوال در بین سرمایه گذاران پس از خرید عرضه اولیه است. از آنجا که سهم به قیمت مناسبی عرضه شود معمولا رشد قیمت آن در طی چند روز اتفاق می افتد و به همین دلیل تمایلی برای فروش سهم در ابتدا وجود ندارد. اما برای سرمایه گذارانی که اطلاع درستی از ارزش سهم ندارند بهتر است که در صورت عرضه شدن صف خرید ، سهم خود را نیز به فروش برسانند. اما گاهی اوقات در شرایط صعودی بازار می بینیم که کل سهامی که عرضه شده است توسط سرمایه گذاران دیگر خریداری می شود و به اصطلاح سهم رالی صعودی جدیدی را شروع میکند و ممکن است پس از آن نیز رشد خوبی را تجربه کند. در این حالت سرمایه گذار باید تابلو خوانی در عرضه اولیه را کامل بداند. یعنی چه تعداد سهم از روز عرضه شدن سهم تا آن روز معامله شده است. تعداد کل سهام شرکت که عرضه شده است به چه میزان است و … البته فروش سهم نیز در عرضه اولیه قوانینی دارد که در کتاب ” سهام نخرید مگر با شناخت رفتار و روانشناسی بازار ” منتشر شده و در آن توضیح داده شده است.

جهت دریافت کد بورسی از کارگزاری آگاه با بهترین خدمات ممکن کلیک کنید.

اگر به تازگی وارد بازار سرمایه شده اید و اطلاعات کاملی در خصوص بازار سرمایه ندارید پیشنهاد میکنم کتاب ” به بورس خوش امدید “ را مطالعه کنید.

عرضه اولیه چیست و چگونه آن را خریداری کنیم؟

زمانی که سهام یک شرکت برای اولین بار در انواع عرضه اولیه چگونه است؟ بورس عرضه شود به آن عرضه اولیه می‌گویند. در عرضه اولیه، سهام برای عموم قابل خریداری خواهد بود.

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، زمانی که سهام یک شرکت برای اولین بار در بورس عرضه شود به آن عرضه اولیه می‌گویند. در عرضه اولیه، سهام برای عموم قابل خریداری خواهد بود. معمولا عرضه‌های اولیه برای سرمایه‌گذاران سودده بوده‌اند به همین دلیل عرضه‌های اولیه در سال‌های اخیر در بورس تهران رونق و طرفداران بسیاری داشته‌است. شرکت‌هایی که به صورت عرضه اولیه در بورس عرضه می‌شوند معمولا چند سالی فعالیت خوب داشته‌اند ولی تا روز عرضه اولیه سهام این شرکت‌ها هنوز در بورس معامله نشده است.

قبل از عرضه‌ اولیه یک سهام تحلیلگران و کارشناسان قیمت هر سهم ارزش‌گذاری می‌کنند. این ارزشگذاری به این دلیل است که مبلغ واقعی قیمت آن مشخص شود و برای عرضه اولیه با قیمت کمتری در بورس عرضه شود. اصولا برای اینکه از عرضه‌های اولیه استقبال بشود سهامداران هم حاضر‌اند قیمت سهام خود را در مقدار معقولی کاهش دهند، تا خریداران برای خرید سهام رغبت داشته باشند. در چنین شرایطی قیمت هر سهم در هر روز تصاعدی 5 درصد افزایش می‌یابد تا به تعادل برسد.

نحوه خرید عرضه اولیه

هر شخصی که از طریق کارگزاری اقدام به دریافت کد بورسی کرده باشد می‌تواند برای خرید عرضه اولیه اقدام کند. به طور کلی تعداد عرضه‌های اولیه چندان زیاد نیست. به صورت میانگین در هر ماه 1 یا 2 عرضه اولیه با قیمت‌های مختلف اتفاق می‌افتد. برای اطلاع از عرضه‌‌های اولیه باید اخبار سایت‌های خبری و بورسی که این اخبار را پوشش می‌دهند پیگیری شود. بیشتر کارگزاری‌ها نیز این عرضه‌ها را به مشتریان خود اطلاع می‌دهند.

در عرضه اولیه به همه خریداران به صورت مساوی سهام خواهد رسید برای مثال هنگامی که برای 1000 سهم در عرضه اولیه 100 خریدار وجود داشته باشد به هر خریدار 10 سهم با بیشینه قیمت نوسانی تعلق می‌گیرد.

آیا می‌توان از طریق چند کارگزاری به صورت همزمان، عرضه اولیه خرید؟

هر سرمایه‌گذار با کد بورسی مختص خود، فقط یک‌بار می‌تواند سفارش ثبت کند و امکان خرید عرضه اولیه با یک کد بورسی از چند کارگزاری وجود ندارد. بنابراین خرید سهم با چند کارگزاری امکان‌پذیر نیست.
چنانچه سرمایه گذاران قصد خرید سهم بیشتری داشته باشند، می‌توانند در روز بعد از عرضه اقدام به ثبت سفارش نمایند یا اینکه پس از به تعادل رسیدن سهم در بازار اقدام به خرید سهام موردنظر کنند.