سهام اهرمی چگونه کار می کند؟

اهرم در فارکس به چه معناست

اهرم و محاسبه آن در اختیار معامله‌ها

قدرت اهرم‌ها از نخستین مطالبی هستند که همه ما در دوران تحصیل یاد می‌گیریم. مفهوم اهرم به دوران ارشمیدس برمی‌گردد. که ادعا کرده بود، می‌تواند دنیا را جابه‌جا کند به شرط آنکه اهرمی به اندازه کافی بلند در اختیار داشته باشد! به‌طور خلاصه، اهرم این قدرت را می‌دهد که از یک سهام اهرمی چگونه کار می کند؟ عامل و عنصر کمتر سودآور به عاملی با قدرت خلق منفعت بیشتر دست یابیم. در اصطلاح سرمایه‌گذاری، اهرم‌های مالی این توان و اجازه را می‌دهند که با یک میزان پول کوچک‌تر در مسیر معاملات به میزان پول بیشتری برسیم. از مشتقه‌ها «اختیار معامله سهام» مثال بارز این مفهوم از اهرم مالی است.

کاربری اهرم در قراردادهای اختیار معامله باعث این افسانه بین مردم شده که شما در عرض چند روز با به ‌کارگیری اختیار معامله‌ها می‌توانید از هزار واحد پولی چند صد هزار واحد سود به دست آورید. در واقع، سود بالقوه نامحدود و نجومی معاملات اختیار معامله‌ها به خاطر کاربرد اهرم باعث شده که معامله‌گران سفته باز را به سوی این معاملات بیشتر بکشاند چراکه سود بیشتری را در شرایط امن‌تر می‌توانند نسبت به معاملات کوتاه‌مدت سهام که به نوسان‌گیری

(Swing Trading) موسوم هستند با معاملات اختیار معامله به دست آورند.

اهرم اختیار معامله چگونه کار می‌کند؟

اختیار معامله سهام برای هر قرارداد، که شامل ۱۰۰سهم است، اهرم می‌سازد که هزینه آن فقط بخشی از سهام پایه آن قراردادها هستند. این امر به معامله‌گران اختیار معامله این امکان را می‌دهد تا با همان تعداد سهم و با هزینه کمتر بر میزان سود بیشتری کنترل داشته باشند.

مثال: فرض کنید شما ۱۰۰۰دلار دارید و می‌خواهید در سهام شرکت XYZ سرمایه‌گذاری کنید. سهام شرکت مزبور درحال حاضر به ۵۰ دلار معامله می‌شود درحالی که برای آن سهام اختیار خریدی به قیمت اعمال یا توافقی ۵۰ دلار موجود است و بهای هر قرارداد مزبور ۲دلار است. در این مورد شما به سهولت می‌توانید تمامی پول خود را صرف خرید ۲۰سهم از آن شرکت نمایید یا می‌توانید با خرید ۵ قرارداد اختیار خرید سهام آن شرکت با قیمت اعمال ۵۰ دلار، کنترل ۵۰۰ سهم از سهام آن شرکت را به دست‌گیرید. با مبلغ یکسانی از پول، شما توانسته‌اید ۲۵برابر از آن سهام را نسبت به خرید عادی و معمولی آن سهام به دست آورید. این یعنی قدرت به ‌کارگیری اهرم در معاملات اختیار معامله.

محاسبه اهرم در اختیار معامله‌ها

با توجه به مثال قبل، شما می‌توانستید با ۵ قرارداد «اختیار خرید سهام» شرکت XYZ تعداد ۵۰ سهم را با قیمت توافقی اعمال یا توافقی ۵۰ دلار در اختیار بگیرید. که مبلغ آنها برای خرید سهام با حجم آن تعداد سهام بطور معمول تفاوت دارد. در اختیار سهام فقط بخشی از نوسان قیمت سهام پایه قرارداد که بستگی به مقدار دلتا (Delta) دارد مطرح است. نوعا در وضع

«At- The- Money» (ATM) مقدار دلتا5 است. این بدان معنی است، که هر قرارداد با قیمت اعمال یا توافقی ۵۰ دلار به ازای هر یک دلار نوسان در سهام پایه به اندازه 5 دلار نوسان پیدا می‌کند.

مثال: فرض کنید سهام شرکت XYZ ترقی کند. وقیمت هر سهم به ۵۵ دلار برسد، قیمت قرارداد اختیار خرید با قیمت اعمال یا توافقی ۵۰ دلار برای هر سهم حالا از ۲دلار به 5.4دلار می‌رسد. (5/2= 5/. ×۵ دلار)

بنابراین در عمل اهرم اختیار معامله با به‌‌کارگیری فرمول زیر قابل محاسبه است: قیمت اختیار معامله

(قیمت اختیار معامله- دلتای معادل و هم تراز سهم) = اهرم اختیار معامله

با توجه به مثال قبل که قیمت سهام شرکت مزبور به ۵۰ دلار معامله می‌شود. و آن قرارداد اختیار خرید قیمت اعمال ۵۰ دلار و دلتای 5/0 دارد؛ می‌توان اهرم قرارداد مزبور را محاسبه کرد:

برابر 5.11= ۲/ (۲- دلار[5/. ×۵۰ دلار]) = اهرم اختیار معامله

محاسبه اهرم اختیار معامله بالا نشان داد که اختیار خرید سهام شرکت XYZ با قیمت اعمال ۵۰ دلار با اهرمی 5.11 برابر همراه است، که بدان معنی است که به شما این قدرت و امکان را می‌دهد که با یک میزان پول، سودی 5.11 برابر بسازید. همچنین این بدان معنی است که به شما قدرت کنترل، با همان میزان پول 5.11 برابری برای سهام آن شرکت را به دست آورید. به زبان غیر تخصصی، اهرم اختیار معامله پول شما را 5.11 برابر بسط داده است و شما با ۱۰۰۰دلار سرمایه‌گذاری یا خرید آن سهام، قدرت کنترل ۱۱۵۰۰دلار از آن سهام را به دست آورده‌اید!

تفسیر اهرم در اختیار معامله‌ها

شناخت قدرت اهرم در چند برابر نمودن کنترل ما بر سهام یا هر دارایی پایه دیگر برای معاملات اختیار معامله بسیار حیاتی است چراکه اهرم از طرف دیگر ریسک زیان ما را نیز چند، برابر می‌کند. تمام اهرم‌ها شمشیر دولبه هستند و تناسب «ریسک و پاداش» معاملات را شکل می‌دهند. به مین دلیل اهرم اختیار معامله، وقتی آن قرارداد در شرایط یا وضع (In- The- Money» (ITM» هستند. همیشه نسبت به وقتی که در وضع

«At- The- Money» (ATM) کمتر است و این به نوبه خود کمتر از وقتی است که آن قرارداد وضع (Out- Of- The- Money (OTM است.

در مثال زیر مقایسه بین وضع سه گانه فوق بهتر نشان داده است:

مثال: با توجه به مثال بالا؛ سهام شرکت XYZ به ۵۰ دلار معامله می‌شود و برای آن سهام اختیار خرید سهام در سه موقعیت زیر وجود دارد: قرارداد اختیار خریدی با قیمت اعمال یا توافقی ۵۰ دلار که بهای آن ۲دلار و مقدار دلتای آن 5/0 است. قرارداد اختیار خریدی با قیمت اعمال ۴۵دلار و بهای ۶ دلار که دلتایی معادل 8/0 دارد. قرارداد اختیار خرید با قیمت اعمال ۵۵ دلار و بهای. 1/0دلار که دلتایی معادل 01/۰ دارد:

برابر 5.11 = ۲ دلار/ (۲ دلار- [ 5/. ×۵۰ دلار]) = (۱) اهرم اختیار معامله

برابر 7.5 = ۶ دلار/ (۶ دلار- [ 8/. ×۵۰ دلار>) = (۲) اهرم اختیار معامله

برابر ۴۹= ۰1/۰ دلار/ (۰۱/0 دلار- [۰1/۰ ×۵۰ دلار]) = (۳) اهرم اختیار معامله

همانطور که می‌بینید «اهرم قرارداد اختیار معامله» در وضع (OTM) برای قرارداد اختیار خرید با قیمت اعمال ۵۵ دلار به‌طور چشم‌گیر و معنی‌دار بزرگ‌تر از اهرم اختیار معامله در شرایط (ITM) با قیمت اعمال ۴۵دلار است. این مبین آنست که اختیار معامله‌ها در شرایط(OTM) به مراتب خطرناک‌تر از آن قراردادهای اختیار معامله در شرایط (ITM) هستند.

گرچه اختیار معامله در شرایط (OTM) ۴ برابر بیشتر سود می‌کند ولی از طرف دیگر زیانی هم که وارد می‌کند. ۴۹برابر است و شما تمامی سرمایه خود را که در خرید سهام آن شرکت گذاشته بودید از دست می‌دهید چراکه نوسان آن سهام نتوانسته تا تاریخ انقضای آن قرارداد از قیمت اعمال یا توافقی آنها در قرارداد بالا بزند.

نسبت اهرمی چیست؟ – آکادمی پرشیا بلاکچین

شاخص نسبت اهرمی یا leverage Ratio، یکی از شاخص‌های اندازه‌گیری در بازارهای اقتصادی است که به بررسی میزان بدهی یک شرکت یا توانایی آن برای انجام تعهدات مالی خود می‌پردازد. مقوله نسبت اهرمی بسیار مهم است؛ زیرا شرکت‌ها برای تأمین بودجه عملیاتی خود به ترکیبی از میزان موجودی در حساب (equity) و بدهی متکی هستند و دانستن میزان بدهی یک شرکت در ارزیابی اینکه آیا می‌تواند بدهی‌های خود را در زمان سررسید پرداخت کند یا نه مفید است.

شاخص اهرمی حاوی چه اطلاعاتی است؟

میدانید که بدهی بیش‌ازحد می‌تواند برای یک شرکت و سرمایه‌گذاران آن خطرناک باشد؛ با این حال اگر نحوه فعالیت یک شرکت به‌گونه‌ای باشد که نرخ بازدهی بالاتری از نرخ بهره وام‌های آن ایجاد کند، آنگاه می‌توان به آینده شرکت امیدوار بود. افزایش میزان بدهی کنترل‌نشده می‌تواند به کاهش اعتبار و یا ورشکست از آن منجر شود.

از طرف دیگر، اگر نرخ بدهی شرکت بیش‌ازاندازه کم باشد، احتمالاً نشانه فعالیت غلط مجموعه یا ناتوانی آن خواهد بود. نسبت اهرمی با نشان‌دادن نسبت بدهی به دارایی‌ها یا پول نقد، این سطح از ریسک را ارزیابی می‌کند.

یک نسبت اهرمی ممکن است برای اندازه‌گیری ترکیبی از هزینه‌های اجرایی شرکت استفاده شده تا مشخص شود چگونه تغییر در خروجی (فعالیت نهایی شرکت) بر درآمد آن تأثیر می‌گذارد. هزینه‌های ثابت و متغیر دو نوع هزینه عملیاتی هستند که با توجه به شرکت و صنعت، ترکیب آن‌ها متفاوت خواهد بود.

انواع شاخص اهرمی

۱- اهرم مالی

نسبت اهرم مالی به میزان تعهد یا بدهی که یک شرکت برای تأمین مالی عملیات تجاری خود استفاده کرده یا خواهد کرد، اشاره دارد. استفاده از وجوه قرض گرفته‌شده، به‌جای وجوه سهام می‌تواند بازده حقوق صاحبان سهام و سود هر سهم را بهبود بخشد، مشروط بر اینکه افزایش سود شرکت بیشتر از سود پرداختی وام‌ها باشد. استفاده بیش‌ازحد از منابع مالی می‌تواند به نکول و ورشکستگی منجر شود. در ادامه به رایج‌ترین نسبت‌های اهرمی مالی اشاره می‌کنیم.

۲- اهرم عملیاتی

نسبت اهرم عملیاتی به درصد یا نسبت هزینه‌های ثابت به هزینه‌های متغیر اشاره دارد. شرکتی که دارای اهرم عملیاتی بالایی است، بخش زیادی از هزینه‌های ثابت را در عملیات خود متحمل می‌شود و یک شرکت سرمایه‌بر است. تغییرات کوچک در حجم فروش به تغییر زیادی در سود و بازگشت سرمایه منجر می‌شود. زمانی که هزینه‌های ثابت با استفاده از درآمد شرکت پوشش داده نشود، شرایط شرکت، شرایط خوبی نخواهد بود.

نمونه‌ای از یک کسب و کار سرمایه‌بر، شرکت خودروسازی است. اگر نسبت هزینه‌های ثابت به درآمد بالا باشد (بیش از ۵۰ درصد)، شرکت دارای اهرم عملیاتی قابل‌توجهی است. اگر نسبت هزینه‌های ثابت به درآمد پایین باشد (کمتر از ۲۰ درصد)، شرکت دارای اهرم عملیاتی کمی است.

۳- اهرم ترکیبی

نسبت اهرم ترکیبی، ترکیبی از اهرم عملیاتی و اهرم مالی است.

انواع نسبت‌های اهرمی مالی

چندین نسبت اهرمی مختلف وجود دارد که توسط تحلیلگران بازار، سرمایه‌گذاران یا وام‌دهندگان استفاده می‌شود. برخی از مواردی که در مقایسه با بدهی در نظر گرفته می‌شوند، عبارت‌اند از: کل دارایی‌ها، کل حقوق صاحبان سهام، هزینه‌های عملیاتی و درآمد. در ادامه ۵ مورد از متداول‌ترین نسبت‌های اهرمی آورده شده است:

نسبت بدهی به دارایی = کل دارایی‌ها/ کل بدهی

نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام = کل حقوق صاحبان سهام/ کل بدهی

نسبت بدهی به سرمایه = (کل بدهی + کل حقوق صاحبان سهام)/ بدهی امروز

نسبت بدهی به EBITDA = سود قبل از استهلاک و استهلاک مالیات بر بهره (EBITDA) / کل بدهی

منظور از نسبت های مالی چیست؟ معرفی کامل انواع نسبت های مالی

نسبت‌های مالی مقادیر عددی هستند که با هدف به دست آوردن اطلاعات معنادار از صورت‌های مالی یک شرکت استخراج می‌شوند. اعداد استخراج‌ شده از صورت‌های مالی شرکت مانند ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان نقدینگی، در مواردی هم چون آنالیزهای مقداری و ارزیابی نقدینگی، رشد، حاشیه سود، سودآوری، نرخ بازگشت، ارزش‌گذاری و غیره استفاده می‌شوند. یکی از متداول‌ترین راه‌های تحلیل مالی، محاسبه و بررسی نسبت های مالی است. این نسبت‌ها در چندین گروه تعریف شده‌اند و هر کدام به یکی از جنبه‌های وضعیت مالی شرکت‌ها می‌پردازند. نسبت های مالی به دسته‌بندی‌های اصلی زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

نگاهی به کاربردها و کاربران تحلیل نسبت های مالی

تحلیل نسبت‌ های مالی دو هدف اساسی را دنبال می‌کند:

تعیین نسبت‌ های مالی در هر دوره و پیگیری تغییر مقادیر آن‌ها در طول دوره، با هدف کشف سرنخ‌هایی است که موجب پیشرفت موسسه می‌شوند. مثلا افزایش نرخ بدهی نسبت به دارایی می‌تواند نشان‌ دهنده‌ این باشد که شرکت تحت‌ فشار بدهی است و در نهایت آن موسسه را با خطر ورشکستگی مواجه کند.

مقایسه‌ نسبت های مالی با رقبای اصلی به این منظور صورت می‌گیرد که مشخص سهام اهرمی چگونه کار می کند؟ شود کدام قسمت شرکت عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به میانگین صنعت مربوط به خودش دارد. مقایسه بازده دارایی بین شرکت‌ها به یک تحلیلگر یا سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا تشخیص دهد کدام شرکت‌ها در جهت افزایش سودآوری، استفاده بهینه‌تری از دارایی‌شان داشته‌اند. استفاده‌ کنندگان نسبت های مالی به دو گروه استفاده ‌کنندگان داخلی و خارجی تقسیم می‌شوند:

• استفاده‌ کنندگان خارجی: شامل تحلیلگران مالی، سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی، اعتباردهندگان، رقبا، مقامات مالیاتی، مقامات نظارتی و ناظران صنعت می‌شوند.
• استفاده‌ کنندگان داخلی: شامل مدیر تیم، کارمندان و مالکان می‌شوند.

منظور از نسبت‌‌های نقدینگی چیست؟

نقدینگی را می‌توان این طور تعریف کرد: «میزان توانایی شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه‌مدت خود.» بنابراین نسبت‌های نقدینگی اطلاعاتی در مورد توانایی شرکت‌ها در پرداخت دیون کوتاه‌مدت یا عمل به تعهدات کوتاه‌مدتشان فراهم می‌آورند.

نسبت‌های نقدینگی متداول شامل موارد زیر می‌شوند:

• نسبت جاری: توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت با دارایی‌های جاری

نسبت جاری: دارایی‌های جاری/ بدهی‌های جاری

• نسبت آنی: توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل دارایی‌های نقدی

نسبت آنی (سریع) = دارایی‌های جاری – موجودی مواد و کالا / بدهی‌های جار

• نسبت وجه نقد: توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل وجوه نقد. این سهام اهرمی چگونه کار می کند؟ نسبت محافظه­ کارانه‌ترین نسبت نقدینگی است که حساب‌های دریافتنی نیز در آن لحاظ نمی‌شود.

نسبت وجه نقد = موجودی نقدی+ سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت / بدهی‌های جاری

بررسی نسبت‌‌های اهرمی یا ساختار سرمایه

نسبت‌های اهرمی مقدار منابع دریافت شده از بدهی را اندازه‌گیری می‌کنند. در واقع، از نسبت‌های اهرمی برای ارزیابی سطح بدهی‌های کوتاه و بلندمدت شرکت استفاده می‌شود. نسبت‌های اهرمی شامل موارد زیر می‌شوند:

• نسبت بدهی: توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه و بلندمدت با کل دارایی‌های موجود

نسبت بدهی = مجموع بدهی‌ها / مجموع دارایی‌ها

• نسبت تسهیلات به سرمایه: میزان اتکای شرکت به استقراض از بانک و حقوق صاحبان سهام برای تامین مالی خود

نسبت تسهیلات به سرمایه = مجموع تسهیلات / مجموع تسهیلات + حقوق صاحبان سهام

• نسبت پوشش بهره: نشان‌ دهنده توان شرکت در پرداخت هزینه‌های مالی مثلا بهره وام­‌های دریافتنی از محل سود عملیاتی

نسبت پوشش بهره = سود عملیاتی/ هزینه‌های مالی

معرفی نسبت‌های فعالیت

نسبت‌های فعالیت یا کارایی ابزارهایی هستند که برای سنجش کاربرد دارایی‌های شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند و از طریق ارزیابی میزان فروش و تاثیر دارایی‌ها بر آن اندازه‌گیری می‌شوند. این گروه از نسبت‌ها، حجم فروش شرکت را با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف مانند موجودی کالا، دارایی ثابت و … مقایسه کرده و میزان به‌ کارگیری موثر منابع شرکت و راندمان عملیات آن را در دوره عملیات ارزیابی می‌کنند.

• دوره گردش موجودی کالا یا میانگین سنی کالا: دوره گردش موجودی کالا، بازه زمانی را نشان می‌دهد که در آن دفعات گردش کالا اتفاق افتاده است. گردش موجودی کالا بیانگر این است که موجودی کالا و مواد اولیه شرکت در یک بازه زمانی مشخص – مثلا یک سال مالی – چند بار به فروش رسیده و جایگزین شده است.

دوره گردش موجودی کالا = متوسط موجودی مواد و کالا *۳۶۵ / بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته

• دوره وصول مطالبات: نشان‌ دهنده فاصله زمانی تحویل کالا به مشتری تا دریافت وجه نقد از مشتری است. به بیان دیگر، مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد سهام اهرمی چگونه کار می کند؟ تا شرکت مطالبات خود را از مشتریان دریافت کند. با بررسی این نسبت درمی‌یابیم که شرکت درآمد فروش خود را در چه بازه زمانی به چرخه عملیاتی بازمی‌گرداند.

دوره وصول مطالبات = متوسط حساب­‌های دریافتنی *۳۶۵ / فروش نسیه

• دوره گردش عملیات: به دوره‌ای گفته می‌شود که در طول آن، یک شرکت، مراحل خریداری مواد اولیه، تولید کالا، ارسال به دست مشتری و در نهایت دریافت وجه نقد را سپری می‌کند.

دوره گردش عملیات = دوره وصول مطالبات + دوره گردش موجودی کالا

• گردش دارایی: این نسبت، میزان تأثیرگذاری گردش دارایی‌ها را در کسب درآمد شرکت نشان می‌دهد و بیانگر این است که چگونه دارایی‌های شرکت برای ایجاد درآمد به کار گرفته می‌شوند. با مقایسه این نسبت در دوره‌های گذشته می‌توان به این نتیجه رسید که افزایش دارایی‌ها در کسب درآمد بیشتر توسط شرکت، تأثیرگذار بوده است یا خیر.

گردش دارایی = فروش خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

• گردش دارایی‌های ثابت: این نسبت، بیانگر میزان تأثیرگذاری دارایی‌های ثابت شرکت بر کسب درآمد آن است.

گردش دارایی‌های ثابت = فروش خالص / میانگین دارایی­‌های ثابت

• دوره پرداخت بدهی‌­ها: نشان­ دهنده مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد تا شرکت بدهی خود را با تامین‌ کنندگان – بدهی بابت خرید مواد اولیه به‌صورت نسیه – تسویه کند.

دوره پرداخت بدهی‌­ها = متوسط حساب­‌های پرداختنی *۳۶۵ / خرید نسیه

• نسبت گردش سرمایه جاری: سرمایه در گردش، تفاوت دارایی جاری از بدهی جاری شرکت است. این سرمایه، بخشی از خالص دارایی‌های جاری است که مستقیم یا غیرمستقیم تسهیلاتی را در چرخه تولید ایجاد می‌کند.

گردش سرمایه جاری = فروش / سرمایه در گردش

• نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش: با توجه به اینکه یکی از اجزای تشکیل‌ دهنده دارایی جاری، موجودی کالا است، نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش نشان‌ دهنده آن است که چه مقدار از سرمایه در گردش شرکت را موجودی کالا تشکیل داده است.

موجودی کالا به سرمایه در گردش = موجودی کالا / سرمایه در گردش

منظور از نسبت‌های سودآوری چیست؟

نسبت‌های سودآوری، توانایی شرکت برای تولید درآمد مرتبط با عملکرد و سود سهام، دارایی‌های ترازنامه، هزینه‌های عملیاتی و سهام را اندازه‌گیری می‌کند. مهم‌ترین نسبت های مالی سودآوری شامل موارد زیر می‌شوند:

• بازده دارایی‌­ها: نسبت بازده دارایی‌ها نشان‌ دهنده آن است که شرکت چگونه از منابع و دارایی تحت اختیار خود برای کسب سود بهره برده و سهام اهرمی چگونه کار می کند؟ برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان خود بازدهی ایجاد کرده است. نسبت بازده دارایی‌ها می‌تواند شاخص نهایی برای ارزیابی کفایت و کارایی مدیریت شرکت باشد.

بازده دارایی = سود خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

• بازده حقوق صاحبان سهام: شیوه‌ای برای اندازه‌گیری میزان سودآوری شرکت است که روش ایجاد سود با استفاده از سرمایه سهامداران را روشن می‌کند.

بازده حقوق صاحبان سهام = سود خالص / حقوق صاحبان سهام

• حاشیه سود ناخالص: این نسبت، عملیات اجرایی و کسب درآمد شرکت را ارزیابی می‌کند و همچنین توانایی شرکت در کنترل بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته را بررسی کرده و رابطه‌ بین فروش و هزینه‌های تولید کالای فروخته‌ شده را نشان می‌دهد.

حاشیه سود ناخالص = سود ناخالص / فروش

• حاشیه سود عملیاتی: نسبت سود عملیاتی نشان‌ دهنده این است که هر یک ریال فروش محصولات یا خدمات چه تأثیری در سود عملیاتی شرکت دارد.

حاشیه سود عملیاتی = سود عملیاتی / فروش

• حاشیه سود خالص: درصد حاشیه سود خالص شرکت نشان‌ دهنده این است که از هر ۱ تومان فروش شرکت چه مقدار آن به سود خالص تبدیل‌ شده است.

حاشیه سود خالص = سود خالص / فروش

آشنایی با نسبت‌های ارزش بازار

این نسبت‌ها منعکس‌ کننده نگرش سهامداران و تحلیل گران بازار سرمایه در خصوص عملکرد گذشته و پیش‌ بینی روند آتی شرکت هستند. انواع متداول نسبت‌های ارزش بازار عبارت‌اند از:

• نسبت ارزش دفتری (P/BV): این نسبت بیانگر ارزش ثبت‌ شده خالص دارایی‌ها بر مبنای هر سهم از سهام عادی هستند.

P/B = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی * تعداد سهام در دست سهامداران عادی / حقوق صاحبان سهام

• نسبت قیمت به درآمد (P/E): این نسبت، دیدگاه تحلیل گران بازار سرمایه را در خصوص سودآوری آتی شرکت تعیین می‌کند و از تقسیم قیمت بازار هر سهم عادی در یک دوره زمانی خاص و سود سالانه آن به دست می‌آید.

P/E = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / سود هر سهم از سهام عادی

• نسبت قیمت به فروش (P/S): این نسبت که از حاصل تقسیم ارزش بازار شرکت بر کل فروش ۱۲ ماهه ایجاد می‌شود، به شما می‌گوید برای هر یک ریال فروش سالانه چقدر هزینه می‌کنید.

P/ S = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / کل فروش ۱۲ ماه اخیر شرکت

• قیمت به جریان نقدینگی (P/CF): این نسبت از توان قابل ملاحظه‌­ای برای پیش ­بینی بازده سهام برخوردار است و معمولا به‌ وسیله سرمایه‌گذاران نهادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نسبت قیمت به جریان نقدینگی، مواردی از قبیل استهلاک، تخفیف درآمد و مواردی از نقدینگی را که توسط کسب و کار ایجاد شده حذف می‌کند.

P/ CF = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / جریان نقدی هر سهم

جریان نقدی هر سهم = سود هر سهم + (استهلاک دارایی‌های مشهود و نامشهود / تعداد سهام شرکت)

• نسبتPEG: نسبتی است که برای تعیین ارزش سود هر سهم تا زمانی که نرخ رشد سود سهام شرکت در نظر گرفته شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نسبت مبتنی بر نسبت P/E است و چشم‌انداز رشد یک سهم را در نظر می­‌گیرد. محاسبه بدین شکل است که نسبت P/E را به نرخ رشد سالانه درآمد بر مبنای ارزش ۵ سال آینده تقسیم می‌کنیم. اگر نتیجه کمتر از یک باشد بیانگر آن است که بازار به‌طور کامل چشم‌اندازی در خصوص این سهم ندارد.

PEG = (قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / سود هر سهم از سهام عادی) / نرخ رشد سالانه درآمد

محدودیت نسبت های مالی چیست؟

تحلیل نسبت‌های صورت‌های مالی به‌ طور گسترده‌ای توسط تحلیل‌گران مالی، سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان به کار می‌رود. در واقع این نسبت‌ها وضعیت اقتصادی واحد تجاری را در مقایسه با صورت‌های مالی به شکل بهتری انعکاس می‌دهند. از سوی دیگر، نسبت های مالی در مدل‌های پیش‌بینی به‌ طور موفقیت‌آمیزی به کار می‌روند. اما با وجود استفاده وسیع از نسبت‌ های مالی این تکنیک‌ها با برخی از محدودیت‌ها روبه‌رو هستند که تفسیرها را با پاره‌ای از ابهام مواجه می‌کنند.

نمونه‌هایی از محدودیت‌های نسبت های مالی

1. با توجه به اینکه نسبت‌ها بر مبنای اطلاعات تاریخی هستند، میانگینی از شرایط موجود در گذشته به شمار می‌روند.
2. هنگامی‌ که اطلاعات بر مبنای بهای تمام‌ شده تاریخی باشند قادر به انعکاس سطح عمومی قیمت‌ها و ارزش‌های جاری نخواهند بود.
3. از آنجایی که روش محاسبه هر نسبت استاندارد نیست، بنابراین نمی‌توان تاثیر نفوذ اطلاعات گزینش‌ شده را در محاسبات نادیده گرفت.
4. استفاده از روش‌های مختلف حسابداری می‌تواند بر نسبت‌ها اثرگذار باشد. مثلا استفاده از روش‌ «فایفو» نتیجه‌ متفاوتی نسبت به استفاده از روش «لایفو» ایجاد می‌کند.
5. همچنین تغییرات در اصول و برآوردهای حسابداری – مثلا تغییر از روش فایفو به لایفو – نیز در تغییر نسبت های مالی تأثیرگذار هستند. علاوه بر این، برای استفاده از اطلاعات در روندهای درازمدت، ممکن است نیازمند تبدیل اطلاعات با هدف حذف رویدادهای غیرعادی و غیرمترقبه باشیم.
6. با توجه به تفاوت‌های موجود در ویژگی‌های عملیاتی شرکت‌های مختلف مانند خطوط تولید، روش عملیات، نحوه تامین مالی و منطقه جغرافیایی شرکت‌ها مقایسه بین شرکتی دشوار است.

به هنگام استفاده از نسبت های مالی، محتاط باشید!

اگرچه محدودیت‌های صورت‌های مالی بسیار با اهمیت هستند. اما با این حال، تحلیل نسبت‌ها از تکنیک‌های مهم تفسیر صورت‌های مالی به شمار می‌رود. زیرا نسبت‌ها نشانگر ارتباط‌هایی میان عناصر اساسی صورت‌های مالی شرکت‌ها هستند. در هر صورت، نتایج حاصل از نسبت های مالی باید با احتیاط بیشتری مورد استفاده قرار گیرند.

اهرم در فارکس چیست؟

اهرم یا لوریج چیست؟معاملات اهرم دار چیست ؟بعد از توسعه‌های گوناگون علمی و تکنولوژیک در بسیاری از کشورها بازارهای مالی به نام سهام در جهان شکل گرفت. این بازار مکانی برای خرید و فروش اجناس مختلف در سطح خرد و کلان بود و محدودیتی برای ورود افراد و سرمایه‌های آن‌ها نداشت.

بعد از گذشت چندین سال و با دگرگون‌ شدن صنعت‌های مدرن و البته پا به عرصه گذاشتن روش‌های نوین اقتصادی بازارهای جدیدی هم شروع به معرفی خود به دنیا کردند.

از جملۀ این بازارها می‌توان به فارکس اشاره کرد. در پاسخ اهرم یا لوریج چیست (leverage در فارکس چیست)؟این بازار که دارای بخش‌های چون نحوه استفاده از اهرم در فارکس، جفت ارزها و بسیاری دیگر از موارد است نیاز به اطلاعاتی کافی برای فعالیت گسترده دارد.به همین منظور ما مقالاتی از جمله آموزش اصطلاحات فارکس به زبان ساده را قرار داده ایم همچنین در این مقاله به این بازار پرداخته و آن را بررسی می‌کنیم و مفهوم بهترین لوریج در فارکس چیست را شرح خواهیم داد .

اهرم در فارکس به چه معناست

تجارت فارکس چیست؟

فارکس یا ارز خارجی را می توان به عنوان شبکه ای از خریداران و فروشندگان گسترده توضیح داد که ارز را با قیمت توافق شده بین یکدیگر انتقال می‌دهند.

فارکس وسیله ایست که افراد، شرکت‌ها و بانک‌های مرکزی یک ارز را به ارز دیگر تبدیل می‌کنند این شکل از معاملات اهرم دار در کشورهای غربی و اروپا بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند اما در کشور ما ایران در سال‌های اخیر تازه به عنوان بازارهایی معتبر شناخته می‌شوند. این در حالیست که هنوز هم تعامل افراد در این بازار بسیار محدود می‌باشد.

در حالی که ارز‌های زیادی در این بازار هزینه و مبادله می‌شود اما باز هم اکثریت قریب به اتفاق افراد، هدفی جز تبدیل ارز با هدف کسب سود را دنبال نمی‌کنند. میزان ارز تبدیل شده هر روز در این بازار می تواند تغییرات قیمت برخی ارزها را بسیار بی ثبات کند.

همین نوسانات است که فارکس را برای معامله‌های گران و پرسود بسیار جذاب می‌کند. در این بازار شانس بیشتری برای سود بالا و در عین حال افزایش خطر وجود دارد. در مقاله هایی مانند حداقل سرمایه برای ورود به فارکس چقدر است ؟ ما نحوه و میزان ورود سرمایه را اعلام کرده ایم، در این میان مواردی چون اهرم فارکس یا لوریج فارکس هم می‌تواند برای فعالان این عرصه امتیازی محسوب شود و تعریف اهرم معاملاتی چیست و لوریج فارکس را نیز به شما توضیح خواهیم داد.

تجارت فارکس

بازارهای ارز چگونه کار می کنند؟

برخلاف سهام یا کالاهای مختلف، معاملات فارکس در صرافی‌ها انجام نمی شود بلکه مستقیماً بین دو طرف در یک بازار خارج از بورس از فضاهای این چنینی (مجازی) صورت می‌گیرد.

بازار فارکس توسط یک شبکه جهانی بانک خارج از بورس پشتبانی می‌شود که در چهار مرکز عمده تجارت فارکس در مناطق زمانی مختلف قرار دارند: لندن، نیویورک، سیدنی و توکیو این پنج نقطه به شمار می‌روند.

از دیگر امتیازات این بازار گسترده فعالیت‌های بدون محدودیت ساعت آن است. شما در هر زمان از 24 ساعت می‌توانید از پتانسیل‌های فعال این بازار به نفع خود استفاده کنید.

2 نوع مختلف بازار فارکس

بازار فارکس فوروارد: این بازار قرار دادی برای خرید یا فروش مقدار مشخصی ارز با قیمت مشخص را در نظر دارد که در تاریخ معینی در آینده، یا در محدوده‌ای از زمان‌های مشخص تسویه می شود.

بازارهای ارز

بازار فارکس آینده: قراردادی برای خرید یا فروش مقدار مشخصی از یک ارز معین با قیمت و تاریخی مشخص که برای آن توافقی صورت گرفته.

بیشتر معامله گرانی که در مورد قیمت فارکس و سود و زیان آن دست به گمانه زنی می‌زنند قصد تحویل ارز را ندارند. در عوض آن‌ها برای استفاده از حرکت قیمت در بازار سعی می‌کنند این روند را پیش بینی کنند.

ارز پایه و قیمت

ارز پایه اولین ارزیست که در یک جفت، فارکس ذکر شده است ، در حالی که ارز دوم را (ارز نقل قول) می نامند. معاملات فارکس همیشه شامل خرید یک ارز برای خرید ارز دیگر به هدف سود دهی است، به همین دلیل این روند را به نام (جفت ارز) نام گذاری کرده اند. در حقیقت سود فارکس از تفاوت قیمت مبدا و مبلغ پیشنهادی سرچشمه می‌گیرد.

هر واحد پولی در این جفت ارزها به عنوان یک کد سه حرفی ذکر می‌شوند. که متشکل از دو حرف برای معرفی منطقه و معنای خود ارز است. به عنوان مثال (GBP / USD ) یک جفت ارزی است که شامل خرید پوند انگلیس و فروش دلار آمریکا می‌باشد.

اگر پوند در برابر قیمت دلار افزایش یابد ارزش یک پوند بیشتر از دلار خواهد بود و قیمت جفت‌ آن هم افزایش خواهد یافت. اگر هم در نوسانات بازار قیمت آن افت کند در حقیقت باعث کاهش قیمت جفت آن هم می‌شود.

بنابراین اگر فکر می‌کنید که ارز پایه در یک جفت احتمالاً در مقابل ارز مظنه تقویت خواهد شد می‌توانید این جفت را خریداری کنید. اگر هم به این فکر هستید که بازار در حال تضعیف است می‌توانید جفت خود را بفروشید و از سود ایجاد شده استفاده کنید.

معاملات فارکس

حرکت در بازار فارکس

بازار فارکس از ارزهای مختلف جهانی تشکیل شده و وجود اهرم فارکس و لوریج فارکس در این معاملات بی‌اثر نیست( که نیاز است با مفهوم بهترین اهرم در فارکس چیست و نحوه استفاده از اهرم در فارکس آشنا شویم ). موارد زیادی در این بازار وجود دارند که می تواند پیش بینی نرخ ارز را دشوار کند. زیرا سهام اهرمی چگونه کار می کند؟ موارد زیادی در حرکت قیمت‌ها موثر هستند.

با این حال، مانند اکثر بازارهای مالی دنیا، فارکس هم عمدتاً توسط نیروهای عرضه و تقاضا هدایت می شود در این میان درک درست از بازار و نوسانات قیمت‌ها می‌تواند به علمی حیاتی در این بازار تبدیل شود که به وضوح leverage چیست را توصیف میکند.

عرضه در این بازار‌ها توسط بانک‌های مرکزی کنترل می‌شوند ، آن‌ها می‌توانند اقداماتی را اعلام کنند که تأثیر قابل توجهی در قیمت ارز این بازارها داشته باشد. به عنوان مثال، تزریق پول بیشتر به اقتصاد می‌تواند باعث کاهش قیمت برخی از ارزها شود.

گزارش‌های خبری

بانک‌های تجاری و سایر سرمایه گذاران تمایل دارند سرمایه‌های خود را در اقتصادهایی قرار دهند که چشم انداز قوی دارند. بنابراین اگر یک خبر مثبت در مورد منطقۀ خاصی به بازارها وارد شود، می‌تواند سرمایه گذاری در آن بخش یا کشور را تشویق کند و تقاضا برای ارز آن منطقه را افزایش دهد.

به همین ترتیب، یک خبر منفی هم می تواند باعث کاهش سرمایه گذاری و پایین آمدن قیمت ارز منطقه ای خاص شود. به همین دلیل ارزها تمایل به بازتاب سلامت اقتصادی گزارش شده در منطقه دارند.

بازار فارکس فوروارد

در نظر گرفتن احساسات ناپایدار بازار

احساسات بازار غالباً مربوط به اخبارهای روزانه است. از گذشته تاکنون همیشه خبرها بر بازارهای مالی اثرگذاری‌های زیادی داشته اند. در اصل اخبارها می‌توانند نقش مهمی در پیشبرد قیمت ارز یا کاهش آن داشته باشند.

اگر معامله گران معتقد باشند که ارز به سمت خاصی هدایت می شود بر این اساس معامله خواهند کرد و ممکن است دیگران را متقاعد کنند که این روند تقاضا را افزایش یا کاهش دهند. خود این موضوع هم می‌تواند در برخی موارد به کمک اهرم در بازار فارکس بیاید.

رتبه بندی اعتبار

سرمایه گذاران سعی می کنند بازدهی را که می توانند از یک بازار بگیرند به حداکثر برسانند، این در حالیست که خطر زیان مالی خود را به حداقل می رسانند. بنابراین در کنار نرخ بهره و داده‌های اقتصادی ممکن است هنگام تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری، به رتبه های اعتباری هر بخش هم توجه کنند.

رتبه بندی اعتباری یک کشور ارزیابی مستقلی از احتمال بازپرداخت بدهی های خود است. کشوری با درجه اعتبار بالا به عنوان منطقۀ امن‌تری برای سرمایه گذاری نسبت به کشوری که دارای درجه اعتبار پایین هستند دیده می شود.

این امر معمولاً هنگامی مورد توجه قرار می گیرد که رتبه بندی اعتبار ارتقا یافته یا کاهش یابد. کشوری که دارای رتبه اعتباری ارتقا یافته است می‌تواند نرخ ارز خود را افزایش دهد و تعیین کنندۀ نرخ نهایی بازار باشد.

بازار فارکس آینده

تجارت فارکس

روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید با فارکس معامله کنید، اما همه آن‌ها به یک روش اصلی ختم می‌شوند این روش به معنی: خرید همزمان یک ارز در حالی که ارز دیگری را می فروشید است.

به طور سنتی، بسیاری از معاملات فارکس از طریق یک کارگزار فارکس انجام می‌شد، اما امروزه به دلیل افزایش معاملات آنلاین می‌توانید از حرکات قیمتی فارکس با استفاده از مشتقات آن مانند: تجارت (CFD) استفاده کنید.

گسترش در معاملات فارکس

(اسپرد) تفاوت بین قیمت خرید و فروش ذکر شده برای یک جفت ارز فارکس است. مانند بسیاری از بازارهای مالی، هنگام باز کردن موقعیت فارکس دو قیمت به شما ارائه می شود. اگر می‌خواهید یک موقعیت طولانی را باز کنید، با قیمت خرید معامله می‌کنید که کمی بالاتر از قیمت بازار است و اگر می‌خواهید موقعیت کوتاهی را باز کنید، با قیمت فروش معامله می‌کنید که کمی کمتر از قیمت بازار است.

می‌توان این اصل را به عنوان اولین درس فارکس در نظر گرفت. البته این موضوع به لوریج در فارکس چیست هم مربوط می‌شود که در بخش بعدی توضیح leverage چیست را می‌دهیم.

حرکت در بازار فارکس

اهرم در فارکس به چه معناست؟

اهرم فارکس چیست ؟ و اهرم معاملاتی چیست ؟اهرم در بازار فارکس وسیله ای برای دستیابی به مقادیر زیادی ارز بدون نیاز به پرداخت کامل ارزش تجارت به صورت آنی است. در این روش عوض مبلغ اصلی قابل پرداخت، سپرده کوچکی را که به عنوان مارجین شناخته می شود به جای سرمایۀ اصلی قرار می دهید. هنگامی که یک موقعیت اهرمی را می بندید باید توجه داشته باشید که سود یا زیان شما براساس کل معاملات تجاری است.

• اگر چه این نوع معاملات می‌توانند سود شما را افزایش دهند اما از طرفی خطر خسارات مالی شما را هم افزایش داده و ریسک پذیری خاصی را نیاز دارند. باید در نظر داشته باشید که در این نوع از معاملات ممکن است بیشتر از دارایی خود دچار ضرر شوید به همین دلیل معلوماتی از ریسک پذیری و شاخصه‌های آن در این روش بسیار مهم و اثرگذار هستند.

حاشیه در فارکس

مارجین قسمت اصلی معاملات است. این اصطلاح برای توصیف سپرده اولیه ای که برای باز کردن و حفظ موقعیت اهرمی استفاده می‌کنید مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هنگامی که فارکس را با مارجین معامله می‌کنید باید به یاد داشته باشید که بسته به کارگزار و اندازه تجارت شما ، نیاز به مارجین شما تغییر خواهد کرد و سعی شده در این مقاله در مورد leverage چیست(leverage در فارکس چیست) به صورت ساده توضیح داده شود.

نسبت های اهرمی

در تعریف نسبت های اهرمی که نسبت سرمایه گذاری نیز نام دارد، گفته شده است که میزان توانایی شرکت ها را در انجام و اجرای تعهدات میان مدت و طولانی مدت منعکس می‌کند.

این نسبت ها از آن جهت که شیوه تأمین بدهی های شرکت و توان پرداختی شرکت نسبت به این بدهی ها را ارزیابی می­کند، اهمیت بالایی دارد.

عوامل اهمیت نسبت های اهرمی از نگاه تحلیل گران:

• این نسبت ها از این نظر که مقدار ثروتی که سهام داران برای شرکت تأمین کرده اند را مشخص می­کند، در نزد اعتبار دهندگان به آن شرکت اهمیت زیادی دارد.
• این نسبت ها از جهتی که مشخص می­کنند که آیا میزان درآمد شرکت برای پرداخت بدهی ها و مخارج مالی مثل هزینه های سود (بهره) و مخارج ثابت شرکت کافی است یا خیر، برای سهام داران خاص اهمیت دارد.
• وقتی شرکت سرمایه گذاری مناسبی در محل هزینه های خود داشته باشد و سود سرمایه گذاری از هزینه های پرداخت شده برای آن بیشتر شود، این سرمایه گذاری ها باعث افزایش سرمایه سهام داران در شرکت می­شود و نیاز به منابع مالی خارجی را کاهش می­دهد.
• با بررسی ساختار دارایی شرکت و مشخص کردن هزینه های شرکت می­توان گفت در زمان های رشد یا رکود اقتصادی میزان سود آوری شرکت چه وضعیتی خواهد داشت. به طور مثال شرکتی که هزینه های کمتری برای بدست آوردن سرمایه بپردازد در زمان رکود اقتصادی زیان کمتری را متحمل می­شود و در زمان رشد اقتصادی نیز سود کمتری خواهد داشت.

انواع نسبت های اهرمی:

نسبت های اهرمی یا همان نسبت سرمایه گذاری انواع مختلفی دارد که به توضیح هر کدام می پردازیم.

نسبت بدهی:

اهمیت و تاثیر بدهی های طولانی مدت و جاری را در تأمین همه‌ی سرمایه و ثروت شرکت نشان می­دهد.

مشخص می­کند که چه مقدار از سرمایه های کل از طریق بدهی ها بدست آمده است.

این نسبت برای اعتبار دهندگان بسیار اهمیت دارد.

برای محاسبه نسبت بدهی به روش فرمول زیر عمل می­کنیم:

مجموع دارایی / مجموع بدهی = نسبت بدهی

• چنان چه نسبت بدهی بالا باشد، این تفسیر را در پی دارد که شرکت جهت تأمین منابعی که به آن ها نیاز داشته از منابع سرمایه خارج از شرکت استفاده کرده است.
• برای وام دهندگان مانند بانک ها و از این قبیل مهم است که نسبت بدهی پایین باشد، چون بالا رفتن این نسبت، ریسک و خطر پذیری شرکت را افزایش خواهد داد.

سرمایه ثابت نسبت به ارزش ویژه:

ارزش ویژه میزان سرمایه ای است که پس از کم شدن میزان بدهی ها از دارایی شرکت باقی می­ماند.

برای محاسبه این نسبت از فرمول زیر استفاده می­کنیم:

دارایی ثابت / ارزش ویژه = سرمایه ثابت نسبت به ارزش ویژه

• نسبت فوق نشان می­دهد که چه میزان از ارزش ویژه برای خرید سرمایه های ثابت هزینه شده است.
• اگر سرمایه ثابت شرکت نسبت به ارزش ویژه پایین تر باشد نشان می‌دهد که مقدار کمی از ارزش های ویژه برای خرید سرمایه ثابت خرج شده است. بنابراین میزان نقدینگی این شرکت بالا است و توان تسویه بدهی های جاری خود را دارد.

کل بدهی نسبت به ارزش ویژه:

این نسبت وضعیت اعتبار دهندگان را با سهام داران شرکت مقایسه می­کند و قدرت آن ها را به یک دیگر نشان می­دهد.

برای محاسبه این نسبت از فرمول زیر استفاده می­کنیم:

کل بدهی / ارزش ویژه = کل بدهی نسبت به ارزش ویژه

• وقتی نسبت کل بدهی به ارزش ویژه کمتر باشد، شرکت مربوطه ریسک و خطر پذیری مالی کمتری خواهد داشت و وام دهندگان نیز از شرکت هایی که این نسبت در آن ها پایین تر است استقبال بیشتری می­کنند.
• هرچه این نسبت بالا برود یعنی در ساختار دارایی شرکت از بدهی های بیشتری استفاده شده است و به همان میزان حقوق و سرمایه اعتبار دهندگان نسبت به سهام داران بیشتر خواهد بود.
• اگر سهام داران شرکت بخش بیشتری از سرمایه های شرکت را تأمین کنند به تناسب آن کنترل و نسبت مالکانه آن ها بیشتر خواهد شد و پرداخت سود (بهره) و وام کمتری برای شرکت به دنبال خواهد داشت.

به طور مثال اگردر یک شرکت جواب تناسب کل بدهی به ارزش ویژه 4 باشد، یعنی این شرکت جهت تأمین سرمایه ی مورد نیاز خود 4 برابر بیشتر از همیشه از منابع خارجی مانند وام استفاده کرده است.

بدهی جاری نسبت به ارزش ویژه:

برای محاسبه نسبت فوق از فرمول زیر استفاده می­کنیم:

بدهی جاری / ارزش ویژه = بدهی جاری نسبت به ارزش ویژه

• بدهی جاری (کوتاه مدت) شرکت از سرمایه های جاری آن به دست می­آید و می­تواند نقدینگی شرکت را تحت تاثیر قرار دهد و در صورت افزایش این نوع بدهی (جاری) میزان نقدینگی کاهش می­یابد.
• بدهی جاری میزان سود بالاتری در مقایسه با دیگر بدهی ها دارد. و بالا بودن بدهی جاری نسبت به ارزش ویژه قدرت اهرمی را تحت تاثیر قرار می­دهد و موجب کاهش آن می­شود.
• اگر این روند افزایش بدهی جاری تداوم داشته باشد نشان دهنده ضرورت مدیریت و اصلاح سهام اهرمی چگونه کار می کند؟ در ساختار دارایی شرکت است.

موسسه مشاوران شما را به خواندن مطلب مالیات حقوق دعوت می نماید.

بدهی جاری نسبت به ارزش ویژه

بدهی های طولانی مدت نسبت به ارزش ویژه:

نسبت فوق ارتباط میان بدهی های طولانی مدت که موعد پرداخت آن ها از یک سال بیشتر است را با ارزش ویژه بررسی می­کند.

برای محاسبه این نسبت از فرمول زیر استفاده می­کنیم:

بدهی طولانی مدت / ارزش ویژه = بدهی های طولانی مدت نسبت به ارزش ویژه

نسبت مالکانه:

برای محاسبه نسبت مالکانه از فرمول زیر استفاده می­کنیم:

ارزش ویژه / کل دارایی ها = نسبت مالکانه

• این نسبت میزان سرمایه های شرکت که مربوط به سهام داران است را مشخص می­کند و نشان دهنده نقش سهام داران در فراهم کردن سرمایه های شرکت است که به صورت درصدی بیان می­شود.
• بالا بودن درصد نسبت مالکانه در یک شرکت نشان دهنده میزان پایبندی آن شرکت به تعهد های خود است و نشان می­دهد از اهرم مالی در این شرکت به میزان خیلی کم استفاده شده است.
• پایین بودن این نسبت مشخص می­کند که بخش زیادی از ثروت شرکت ازمنابع خارجی (وام و..) تأمین شده است و هم چنین ریسک مالی را در پی داشته است.

حقوق سهام داران نسبت به همه ی بدهی ها:

حقوق سهام داران / کل بدهی = حقوق سهام داران نسبت به همه ی بدهی ها

• نسبت فوق ادعای اعتبار دهندگان و سهام داران را ارزیابی می­کند و حقوق سهام داران را نسبت به کل اعتبارات که از منابع سرمایه خارجی تأمین شده می­سنجد.
• اگر این نسبت بالا باشد یعنی حقوق واختیارات سهام داران از اعتبار دهندگان بیشتر است و این افزایش حقوق سهام داران به تناسب همه بدهی ها موجب می­شود که شرکت در مواجهه با ورشکستگی و خطرهای اقتصادی آسیب پذیری کمتری داشته باشد.

حقوق سهام داران نسبت به سرمایه های ثابت:

برای محاسبه نسبت بالا از این فرمول استفاده می­کنیم:

حقوق سهام داران / سرمایه های ثابت = حقوق سهام داران نسبت به سرمایه های ثابت

• این نسبت نقش و همکاری سهام داران را در تأمین ثروت برای خرید اموال و سرمایه های ثابت نشان می­دهد.
• بالا بودن این نسبت یعنی سهام داران سرمایه مالی بیشتری برای شرکت فراهم کرده اند. بنابراین شرکت در شرایط مالی و اقتصادی سخت، ساختار سرمایه ای محکم تری دارد.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله نسبت نقدینگی را به شما پیشنهاد می کنیم.